Resim
Yağlı boya, bağlayıcı olarak kurutma yağı ile pigmentler ile boyama işlemidir. Yaygın olarak kullanılan kurutma yağları arasında keten tohumu yağı, haşhaş tohumu yağı, ceviz yağı ve aspir yağı bulunur. Yağ seçimi sararma miktarı veya kuruma süresi gibi yağlı boya 'ya bir dizi özellik kazandırır. Yağa bağlı olarak bazı farklılıklar da boyaların parlaklığında görülmektedir. Bir sanatçı istenen belirli pigmentlere ve efektlere bağlı olarak aynı boyamada birkaç farklı yağ kullanabilir. Boyaların kendileri de ortama bağlı olarak belirli bir tutarlılık geliştirir. Yağ, gövdesi ve parlaklığı için değerli bir vernik oluşturmak için çam reçinesi veya buhur gibi bir reçine ile kaynatılabilir.
Bilinen en eski yağlı boya tablolar Budist Afganistan 'daki sanatçılar tarafından yapılmıştır ve MS 7. yüzyıla kadar uzanmaktadır.[1] Pigmentleri yağda bağlama tekniği Avrupa'da en azından 12. yüzyılda biliniyordu. Avrupalılar tarafından yağlı boyanın benimsenmesi, Kuzey Avrupa'da Erken Hollanda resmi ile başladı ve Rönesans 'ın yükselişiyle yağlı boya teknikleri neredeyse Avrupa'nın çoğunluğunda tempera boyalarının kullanımının tamamen yerini aldı.
Son yıllarda suyla karışabilen yağlı boya kullanıma sunuldu. Suda çözünür boyalar ya mühendislik ürünüdür ya da boya inceltici yerine su ile inceltilmelerine olanak tanıyan bir emülgatör eklenmiştir ve yeterince seyreltildiğinde geleneksel yağlarla karşılaştırıldığında (1-3 hafta) olan kuruma süresi çok hızlı kuruma sürelerine (1-3 gün) ‘e iner.
 | Sanat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
- ^ Archaeology, Current World (6 Temmuz 2008). "World's oldest use of oil paint found in Afghanistan". World Archaeology (İngilizce). Erişim tarihi: 10 Ağustos 2020.