Georges Rouault
| Georges Rouault | |
|---|---|
 yak. 1920 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Georges-Henri Rouault |
| Doğum | 27 Mayıs 1871 Paris, Fransa |
| Ölüm | 13 Şubat 1958 (86 yaşında) Paris, Fransa |
| Alanı | Resim, baskı resim |
| Sanat eğitimi | École des Beaux-Arts |
| Katıldığı akımlar | Fovizm, Dışavurumculuk |
| Etkilendikleri | Gustave Moreau |
Georges Henri Rouault (27 Mayıs 1871, Paris – 13 Şubat 1958) fovizm ve dışavurumculuk akımları dahilinde eserler vermiş[1] Fransız ressam ve baskı resim sanatçısı.
Çocukluğu ve eğitimi
Rouault Paris'te, Fransa-Prusya Savaşı sırasındaki Paris kuşatmasında evleri yıkıldığı için bir kilere sığınmış olan fakir bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Babası mobilya ustasıydı.[2] Sanata ilgisi büyükbabasının sahip olduğu Honoré Daumier taş baskıları[2] ve Gustave Courbet, Édouard Manet, Jean-Louis Forain gibi ressamları eserleri[3] ile başladı. Annesinin de desteğiyle sanata yönelen Rouault 1885'ten 1890'a kadar vitray çizimi ve restoratörlüğü alanında çıraklık yaptı.[1][2] Bu dönemdeki vitray çalışmaları, Rouault'nun kalın siyah konturlar ve parlayan renklerden oluşan olgunluk dönemindeki stilinin oluşmasına katkıda bulundu.[1] Bu çıraklık döneminde aynı zamanda güzel sanatlar okulunda akşam derslerine katıldı ve 1891'de École des Beaux-Arts'a girdi. Burada önce Jules-Élie Delaunay'nin, sonra Gustave Moreau öğrencisi oldu.[1] Bu dönemde Moreau'nun en sevdiği öğrencisiydi.[4] Erken dönem eserlerindeki renklerde, muhtemelen Moreau'nun etkisini gösteren sembolizm izleri vardı. 1898'de Moreau öldüğünde, Rouault Musée National Gustave Moreau'nun küratörü seçildi.[5]
Erken dönem eserleri
Rouault 1891'de Golgota Yolu eserini yaptı. 1895'ten itibaren büyük toplu sergilere, özellikle de kuruluşunda rol aldığı Güz Salonu'na katılarak dini temalı resimlerini, manzaralarını ve natürmortlarını sergiledi. Vincent van Gogh, Paul Gauguin ve Paul Cézanne'ın eserlerinden etkilendi.[6] Henri Matisse, Albert Marquet, Henri Manguin ve Charles Camoin ile tanıştıktan sonra Matisse liderliğindeki Fovizm akımına yakınlaştı ancak akımın estetik anlayışını tamamıyla benimsemedi.[1] 1905'te diğer Fovist'lerle birlikte Güz Salonu'na katıldı.[1]
Dışavurumcu eserleri
1907'de Rouault mahkemeleri, palyaçoları ve hayat kadınlarını konu eden bir dizi resim yapmaya başladı. Bu resimler ahlaki ve sosyal yapının eleştirisi olarak yorumlandı. Spiritüalizm ile ilgilenmeye başladı ve yaşam boyu arkadaş kalacağı filozof Jacques Maritain'in varoluşçuluk fikirlerini benimsedi. Bunun ardından resimlerinde dinî temaları işlemeye başladı. İnsan doğası her zaman ilgi alanında oldu. Rouault bunu şöyle açıklamıştı:
| “ | Gökyüzünün önündeki bir ağaç figürü, bir insan figürüyle aynı ilgiye, aynı karaktere, aynı ifadeye sahiptir. | „ |
1910'da Rouault'nun eserleri Galerie Druet'de sergilendi. Daha sonra dışavurumculuğun temellerin atacak olan Dresden'li Alman ressamlar Rouault'nun eserlerini incelediler. Ressam 1914'ten sonra suluboyayı terk ederek kendini tamamen yağlıboya resim yapmaya adadı ve temel ilham kaynağı Hristiyan inancı ile İsa oldu.[2] Rouault'un resimlerindeki, özellikle 1925'te Berlin'deki Alfred Flechtheim Gallery'deki sergisinde yer alan eserlerindeki koyu ve kalın fırça darbeleri ile tuvalin her yerine dağıtılmış renkli bölgeler Alman dışavurumcu ressamları etkiledi.[7] Rouault 1929'da Sergey Diagilev'in Rus Balesi için, bestesi Sergey Prokofyev, koreografisi ise Georges Balanchine tarafından yapılan Savurgan Oğul balesine tasarımlar hazırladı.[1] 1930'da başta Londra, New York ve Chicago olmak üzere, Fransa dışında da sergiler açmaya başladı.
Koleksiyoner Ambroise Vollard'ın 1939'daki ölümünün ardından Rouault koleksiondaki eserlerini Vollard'ın mirasçılarından geri almak istedi ve açtığı davayı 1949'da kazandı.[2] Ancak geri aldığı tablolardan 315 tanesini yakarak yok etti.[2] Buna sebep olarak, kimi kaynaklara göre bu tabloları bitirmeye ömrünün yetmeyecek olmasını,[8] kimi kaynaklara göre ise bu tabloların sanatını yansıtmıyor oluşunu[2] gösterdi. Rouault 13 Şubat 1958'de 86 yaşındayken Paris'te öldü.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g Tükel, U. (2008). "ROUAULT, Georges". Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi. 3. İstanbul: YEM Yayın. s. 1338. ISBN 978-9944-757-09-6.
- ^ a b c d e f g "Rouault, Georges". AnaBritannica. 18. İstanbul: Ana Yayıncılık. 1987. s. 505.
- ^ "The Early Years 1871-1902". Fondation Georges Rouault. 3 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2020.
- ^ Mathieu, Pierre-Louis (2010). "A professor at the École des Beaux-Arts". Gustave Moreau: The Assembler of Dreams (İngilizce). ACR. s. 152. ISBN 9782867701948.
- ^ Mathieu, Pierre-Louis (2010). "The opening of the Musée Gustave Moreau". Gustave Moreau: The Assembler of Dreams (İngilizce). ACR. s. 179. ISBN 9782867701948.
- ^ Roy Donald McMullen. "Georges Rouault". Britannica. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2020.
- ^ Cernuschi, Claude (2008). "Rouault and Expressionism". Stephen Schloesser (Ed.). Mystic masque : semblance and reality in Georges Rouault, 1871-1958 (İngilizce). McMullen Museum of Art. s. 219. ISBN 9781892850140.
- ^ Rouault, text and notes by Joshua Kind, Tudor Publishing, New York, 1969.
Dış bağlantılar
