İçeriğe atla

Beta Canum Venaticorum

Koordinat:Sky map 12sa 33d 44,54482s; +41º 21' 26,9248″
Vikipedi, özgür ansiklopedi
01.02, 3 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24177059 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
Sayfanın 3 Aralık 2020 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.
Beta Canum Venaticorum
Av Köpekleri takımyıldızı'nın sınırlarını ve yıldızların konumlarını gösteren diyagram
β Canum Venaticorum'un konumu (daire içinde)
Gözlem verisi
Dönem J2000      Ekinoks J2000
TakımyıldızAv Köpekleri
Sağ açıklık (α)12sa 33d 44,54482s[1]
Dik açıklık (δ)+41° 21′ 26,9248″[1]
Görünür büyüklük (V)4,26[2]
Görünür büyüklük (B)4,85[2]
Sınıflandırma
Tayfsal sınıf
G0 V[2]
U−B renk ölçeği0,04[3]
B−V renk ölçeği0,58[3]
R−I renk ölçeği0,31[4]
Astrometri
Dikey hız ()+6,9[5] km/s
Özdevinim (μ)RA: –704,75[1] mys/y
Dec.: +292,74[1] mys/y
Iraklık açısı (π)118,49±0,20[1] mys
Uzaklık28 Iy
Mutlak büyüklük (V)4,64[6]
Özellikler
Kütle (m)1,025 ± 0,050[7] M☉
Yarıçap (r)1,123 ± 0,028[8] R☉
Aydınlatma gücü1,151 ± 0,018[8] L⊙
Yüzey kütle çekimi (log g)4,60[9] cgs
Sıcaklık5.653 ± 72[8] K
Metallik [Fe/H]–0,21[9]
Dönüş hızı ()2,9 ± 0,4[10] km/s
Yaş5,3[11] - 7,1[6] milyar
Tarihçe
Keşfeden(ler)Birleşik Krallık John Herschel
Keşif tarihi1828
Katalog belirtmeleri
Chara • Asterion • Beta CVn • 8 CVn • NGC 4530 • BD+42 2321 • FK5 470 • HD 109358 • HIP 61317 • HR 4785 • SAO 44230[2]

Beta Canum Venaticorum (β CVn, β Canum Venaticorum), Av Köpekleri takımyıldızı yönünde bulunan G-tipi anakol yıldızıdır. Görünen parlaklığı 4,26[2] kadir olan yıldız, takımyıldızının ikinci en parlak yıldızıdır ve yaklaşık olarak 28 ışık yılı uzaklıkta yer alır. β CVn, Yeni Genel Katalog'da NGC 4530 olarak girişi yapılan nesneyle aynı nesnedir.[12][13]

Daha parlak olan Cor Caroli ile birlikte "güney köpeği"ni oluştururlar. Chara adı başlangıçta "güney köpeği" için kullanılsa da daha sonra Beta Canum Venaticorum'u ifade etmek için kullanılmıştır. Chara (χαρά), Yunanca Sevinç anlamına gelmektedir.[14]

Çince'de Çince: 常陳 (Çince: Cháng Chén), İmparatorluk Muhafızları anlamına gelir ve β Canum Venaticorum, α Canum Venaticorum, 10 Canum Venaticorum, 6 Canum Venaticorum, 2 Canum Venaticorum ve 67 Ursae Majoris'den oluşan yıldız desenini belirtir.[15] Sonuç olarak β Canum Venaticorum, Çince: 常陳四 olarak bilinir (Çince: Cháng Chén sì, Türkçe: İmparatorluk Muhafızları'nın dördüncü yıldızı.)[16]

Gözlemler

Görünen parlaklığı 4,26 kadir olan Beta Canum Venaticorum, takımyıldızının en parlak ikinci yıldızıdır. Tayf sınıfı G0 V'dir ve bu yüzden bir G-tipi ana kol yıldızıdır. 1943 yılından sonra bu yıldızın tayfı diğer yıldızların sınıflandırılmasında istikrarlı bir dayanak noktası olmuştur.[17]

β CVn, Güneş ile karşılaştırıldığında metal-zayıf[9] olarak kabul edilir. Kütlesi, yaşı ve evrimsel durumu açısından ise Güneş'e çok benzerdir.[18] Sonuç olarak bir solar analog olarak adlandırılmaktadır. Güneş'e göre yarıçapı %12, aydınlatma gücü ise %15 daha fazla olan β CVn, Güneş'ten %3 oranında daha büyüktür.[8]

Yıldızın uzay hızı bileşenleri, (U, V, W) = (–25, 0, +2) km/sn'dir.[18] Önceleri yıldızın spektroskopik ikili olabileceği iddia edilmiştir, ancak daha fazla veri incelendikçe böyle olmadığı anlaşılmaktadır.

Yaşam olasılığı

2006 yılında gökbilimci Margaret Turnbull, Dünya dışı yaşam formları araştırmasında en iyi yıldız sistemi adayları arasında Beta CVn'yi de işaretlemişti.[19] Çünkü astrobiyolojistler, Güneş'ten 10 parsek uzaklığa kadar listeledikleri astrobiyolojik açıdan en ilginç yıldızlar arasında β CVn'yi de göstermişlerdi.[18] Ancak, 2009 yılı itibarıyla bu yıldızın herhangi bir gezegene sahip olduğu henüz tespit edilememiştir.[7]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e van Leeuwen, F. (Kasım 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics, 474 (2), ss. 653-664, arXiv:0708.1752 $2, Bibcode:2007A&A...474..653V, doi:10.1051/0004-6361:20078357. 
  2. ^ a b c d e "bet CVn -- Spectroscopic binary". SIMBAD. Centre de Données astronomiques de Strasbourg. 12 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2010. 
  3. ^ a b Argue, A. N. (1966). "UBV photometry of 550 F, G and K type stars". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Cilt 133. ss. 475-493. Bibcode:1966MNRAS.133..475A. 
  4. ^ "VizieR". VizieR Detailed Page HR===4785. VizieR Service. 12 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2010. 
  5. ^ Wilson, Ralph Elmer (1953). General Catalogue of Stellar Radial Velocities. Washington: Carnegie Institution of Washington. Bibcode:1953QB901.W495..... 
  6. ^ a b Holmberg, J.; Nordström, B.; Andersen, J. (Temmuz 2009), "The Geneva-Copenhagen survey of the solar neighbourhood. III. Improved distances, ages, and kinematics", Astronomy and Astrophysics, 501 (3), ss. 941-947, arXiv:0811.3982 $2, Bibcode:2009A&A...501..941H, doi:10.1051/0004-6361/200811191. 
  7. ^ a b van Belle, Gerard T.; von Braun, Kaspar (Nisan 2009). "Directly Determined Linear Radii and Effective Temperatures of Exoplanet Host Stars". The Astrophysical Journal. 694 (2). ss. 1085-1098. arXiv:0901.1206 $2. Bibcode:2009ApJ...694.1085V. doi:10.1088/0004-637X/694/2/1085. 
  8. ^ a b c d Boyajian, Tabetha S.; McAlister, Harold A.; van Belle, Gerard; Gies, Douglas R.; ten Brummelaar, Theo A.; von Braun, Kaspar; Farrington, Chris; Goldfinger, P. J.; O'Brien, David; Parks, J. Robert; Richardson, Noel D.; Ridgway, Stephen; Schaefer, Gail; Sturmann, Laszlo; Sturmann, Judit; Touhami, Yamina; Turner, Nils H.; White, Russel (Şubat 2012), "Stellar Diameters and Temperatures. I. Main-sequence A, F, and G Stars", The Astrophysical Journal, 746 (1), s. 101, arXiv:1112.3316 $2, Bibcode:2012ApJ...746..101B, doi:10.1088/0004-637X/746/1/101. . Tablo 10'a bakınız.
  9. ^ a b c Luck, R. Earle (2006). "Dwarfs in the Local Region". The Astronomical Journal. 131 (2). ss. 3069-3092. Bibcode:2006AJ....131.3069L. doi:10.1086/504080. 
  10. ^ Herrero, E.; Ribas, I.; Jordi, C.; Guinan, E. F.; Engle, S. G. (Ocak 2012), "Optimizing exoplanet transit searches around low-mass stars with inclination constraints", Astronomy & Astrophysics, cilt 537, s. A147, arXiv:1110.5840 $2, Bibcode:2012A&A...537A.147H, doi:10.1051/0004-6361/201117809. 
  11. ^ Barry, Don C. (1987). "Chromospheric activity and ages of solar-type stars". Astrophysical Journal, Part 1. Cilt 315. ss. 264-272. Bibcode:1987ApJ...315..264B. doi:10.1086/165131. 
  12. ^ "Courtney Seligman, Professor of Astronomy". 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2013. 
  13. ^ "SEDS". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2013. 
  14. ^ Kaler, Jim. "Beta Canum Venaticorum". Stars. University of Illinois. 19 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2006. 
  15. ^ (Çince) 中國星座神話, yazan 陳久金. Yayınlayan 台灣書房出版有限公司, 2005, ISBN 978-986-7332-25-7.
  16. ^ (Çince) 香港太空館 - 研究資源 - 亮星中英對照表 29 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Hong Kong Space Museum. 23 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir.
  17. ^ Garrison, R. F. (Aralık 1993), "Anchor Points for the MK System of Spectral Classification", Bulletin of the American Astronomical Society, cilt 25, s. 1319, Bibcode:1993AAS...183.1710G, 25 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 4 Şubat 2012. 
  18. ^ a b c de Mello, G. P. (2006). "Astrobiologically Interesting Stars Within 10 Parsecs of the Sun". Astrobiology (abstract). 6 (2). ss. 308-331. arXiv:astro-ph/0511180 $2. Bibcode:2006AsBio...6..308P. doi:10.1089/ast.2006.6.308. PMID 16689649. 
  19. ^ "Stars searched for extraterrestrials". PhysOrg.com. 19 Şubat 2006. 30 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2008. 

Dış bağlantılar

Liste

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Beta_Canum_Venaticorum&oldid=24177059" sayfasından alınmıştır