AS Saint-Étienne
 | ||||
| Tam ad | Association Sportive de Saint-Étienne Loire | |||
|---|---|---|---|---|
| Takma ad | Les Verts (Yeşiller), Sainté ASSE | |||
| Renkler | Yeşil-Beyaz | |||
| Kuruluş | 1919 | |||
| Stadyum | Geoffroy Guichard Stadyumu Saint-Étienne, Loire, Fransa (Kapasite: 42,000) | |||
| Başkan | Bernard Caiazzo Roland Romeyer | |||
| Teknik direktör | Christophe Galtier | |||
| Lig | Ligue 1 | |||
| 2019-20 | Ligue 1, 17. | |||
| Resmî site | asse.fr | |||
|
| ||||
Association Sportive de Saint-Étienne Loire (Fransızca telaffuz: [asɔsjasjɔ̃ spɔrtɪv də sɛ̃t‿etjɛn lwaʁ]; AS Saint-Étienne, ASSE, ya da Saint-Étienne olarak da bilinir), Saint-Étienne şehrinde yer alan futbol kulübü. Ligue 1'de mücadele eden kulüp 1919 yılında kuruldu. Kulüp iç saha maçlarını 42.000 seyirci kapasitesine sahip Geoffroy Guichard Stadyumu'nda oynamaktadır. Takımı şu anda Fransız teknik direktör Christophe Galtier yönetmektedir. Takım kaptanlığını ise 1996 yılında futbol kariyerine Saint-Étienne'de başlayan Loïc Perrin yapmaktadır.[1]
Saint-Étienne, 10 Ligue 1 şampiyonluğu, 6 Coupe de France şampiyonluğu, 1 Coupe de la Ligue şampiyonluğu ve 5 Trophée des champions şampiyonluğu ile Fransa futbol tarihindeki en başarılı kulüplerden birisidir. Kulüp kazandığı 10 lig şampiyonluğu sayesinde, profesyonel ligde en çok şampiyonluk yaşayan takım konumundadır. Fransa Kupası'nda ise kazandığı 6 şampiyonlukla, bu organizasyonu en çok kazanan 3 takım arasındadır. Saint-Étienne, 3 kez de ikinci ligde şampiyonluk yaşadı. Saint-Étienne'nin en büyük ve ezeli rakibi Lyon şehrinin takımı Olympique Lyon'dur. İki takım arasında oynanan maçlar Rhône derbisi olarak bilinir. Kulüp 2009 yılında kadın futbol kulübünü faaliyete geçirdi.
Tarihçe
1933 yılında profesyonel olan takım kulüp 1937-1938 sezonunda birinci lige terfi eder. Bakkaliye zinciri olan ve kulübün kurulmasına öncülük eden Casino'nun yeşil renklerini alır. 1955'te başlayan başarılar, 1961-1962 sezonunun tam bir felaket olmasıyla gölgelenir. Coupe de France'ı müzesine götürmeyi başaran kulüp, aynı sezon ikinci lige düşerek büyük hayal kırıklığını yaratır. 1962-1963 sezonunu ikinci ligde şampiyon tamamlayarak yeniden Ligue 1'a yükselen Saint-Étienne, aynı formunu devam ettirerek 1963-64 sezonunu da şampiyon bitirir. 1970'e kadar olan yıllarda kulüp birçok kez kupa ve lig şampiyonlukları yaşar. Bu dönem Yeşillerin en büyük dönemidir.
1976'da Yeşiller Robert Herbin yönetiminde Glasgow'daki Şampiyonlar Ligi finaline kadar gelirler. Bayern Münih'le oynanan finali, bu dönemde kale direkleri henüz kare iken birçok topu direkten dönen şutlardan sonra maçı 1-0 kaybederler. Fransa’ya dönüşlerinde dönemin cumhurbaşkanı tarafından karşılanırlar ve Champs Elysées geçit töreni düzenlenir.
Ardından hayal kırıklıkların yaşandığı yıllar başlar. Sahte pasaportların ortaya çıktığı, futboldaki başarısızlıklarla boğuştuğu yıllarda kulüp taraftarların muhteşem desteğine rağmen birinci ve ikinci lig arasında gelip gider. Kulüp o muhteşem UEFA Şampiyonlar Ligi finalinden sonra, ancak 2004 yılında istikrarı yakalar.
Kulüp 2008 yılında, Bafétimbi Gomis’ın 16 golüyle Ligi beşinci sırada bitirerek UEFA Kupasına katılmaya hak kazanır. Kupadaki ilk maçlarını Hapoel Tel-Aviv’e karşı galip gelirler. 2008-2009 UEFA Kupası grup kuraları çekilişinden sonra G grubunda Valencia, Rosenborg, Clube Brugge ve Kopenhag ile mücadele ederler. Yeşiller grubu Valencia ve Kopenhag'ın önünde birinci sırada bitirirler. (Kopenhag 1-3 ASSE, ASSE 3-0 Rosenborg, Bruges 1-1 ASSE, ASSE 2-2 Valencia).
İlk onaltıya katılan ve Olympiakos'la eşleşen Yeşiller 2 maçında kazanırlar (3-1 dış sahada ve 2-1 kendi sahasında). İlk sekizdeki rakipleri SV Werder Bremen'dir.
Oyuncular
Kadro
- 29 Ağustos 2019.[2]
Not: Uyruk bilgisi futbolcuların FIFA uygunluk kurallarınca oynayabileceği millî takımı gösterir. FIFA kuralları haricinde başkaca uyruğa da sahip olabilirler.
|
|
Kiralık Giden Oyuncular
Not: Uyruk bilgisi futbolcuların FIFA uygunluk kurallarınca oynayabileceği millî takımı gösterir. FIFA kuralları haricinde başkaca uyruğa da sahip olabilirler.
|
Oynamış önemli futbolcular
Başarıları
Yerel
- Ligue 1:
- Şampiyon (10): 1957, 1964, 1967, 1968, 1969, 1970, 1974, 1975, 1976, 1981
- Ligue 2:
- Şampiyon (3): 1963, 1999, 2004
- Coupe de France:
- Şampiyon (6): 1962, 1968, 1970, 1974, 1975, 1977
- İkinci (3): 1960, 1981, 1982
- Coupe de la Ligue
- Şampiyon (1): 2013
- Trophée des champions
- Şampiyon (5): 1957, 1962, 1967, 1968, 1969
- Gambardella Kupası
- Şampiyon (3): 1963, 1970, 1998
- Charles Drago Kupası
- Şampiyon (2): 1955, 1958
Avrupa
- Şampiyonlar Ligi:
- İkinci (1): 1976
Kaynakça
- ^ "Biographie: Loïc Perrin" (İngilizce). Loïc Perrin. 11 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011.
- ^ "Effectif professionnel" (Fransızca). asse.fr. 15 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.
Dış bağlantılar
- Resmî site (Fransızca)