EuroCup (basketbol)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(7DAYS EuroCup sayfasından yönlendirildi)
BKT EuroCup
Kuruluş2002-03
KonfederasyonAvrupa Birliği FIBA Avrupa
Takım sayısı20 (normal sezon)
Üst ligEuroLeague (Şampiyon)
Diğer kupa(lar)EuroChallenge
Son şampiyonFransa Paris Basketball (1)
En başarılı takımİspanya Valencia (4.)
Resmî sitewww.EurocupBasketball.com
2023-24 EuroCup

EuroCup ya da sponsorluk adıyla BKT EuroCup, eski adıyla ULEB Kupası, Avrupa Basketbol Birliği'nin (ULEB) 2002 yılından beri düzenlediği ULEB Kupası'na, FIBA'nın düzenlediği Eurocup'ın dahil edilmesi ile oluşturulmuş, kıtanın en önemli ikinci kupası.[1] Bununla birlikte kupanın statüsü değiştirilmiş ve takım sayısı 54'ten 32'ye düşürülmüş, daha sonra da 48'e çıkarılmıştır. Euroleague Basketball şirketi tarafından organize edilmektedir. Kazanan takım bir sonraki yıl EuroLeague'de yer alma hakkı kazanmaktadır.

Euroleague'e yükselme ve Eurocup'a katılma[değiştir | kaynağı değiştir]

Turnuvanın şampiyon takımı bir sonraki sezon Avrupa basketbolunun kulüpler bazındaki en üst organizasyonu olan EuroLeague'e katılma hakkı elde eder. Turnuva öneleme turları oynandığı zamanlarda, FIBA Avrupa tarafından idare ve organize edilmekteydi. Her sezondaki EuroCup ön eleme turları EuroChallenge turnuvasının parçası olarak kabul ediliyordu ve bu turnuvada oynanan resmi karşılaşmalar olarak sayılıyordu.

2003-2015 yılları arasında organize edilen EuroChallenge'de şampiyon olan takım bir sonraki sezon Eurocup'a katılma hakkını elde ederdi.

Arena standartları[değiştir | kaynağı değiştir]

2012-13 ULEB Eurocup'ta etkili olarak uygulandığı gibi, EuroCup'ta mücadele eden takımlar iç saha maçlarını en az 3,000 kişi oturma kapasiteli salonlarda oynamak zorundadırlar. Karşılaştırma yapılacak olursa, Euroleague'de mücadele edecek takımlarda, EuroLeague kontratlı olanlarda bu sayı 10.000 kişi, Euroleague kontratlı olmayanlarda ise 5.000 kişi kapasiteli salonlara yükselmektedir.

Turnuva yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

2013-14 sezonunun getirdiği bir yenilik olarak, takım sayısı normal sezon grup aşamalarında 32'den 48'e yükseltilmiştir. Diğer bir yenilikse kulüplerin Doğu Konferansı ve Batı Konferansı olmak üzere iki bölgesel konferansa ayrılmaları olmuştur.[2] Gruplar 6 takımdan oluşmaktadır ve ilk 4 sırayı alan takımlar son 32'ye kalmaktadır.

Son 32

Gruplarında ilk dört sırayı alan 24 takım Son 32'ye kalır. Buna ek olarak, 2013-14 sezonundan başlayarak EuroLeague'de Son 16'ya kalmayı başaramayan 8 takımın da katılmasıyla 32 takım tamamlanmış olur. 4 takımlı 8 grup oluştururlar.

Sekizli final

Son 32'de gruplarında ilk iki sırayı alan 16 takım sekizli final aşamasına yükselir. Çapraz eşleşmeli, bu aşama deplasmanlı olarak oynanır ve sayı avantajı uygulanır. Kazanan takımlar Çeyrek final aşamasına kalır.

Çeyrek final

Sekizli finallerden galip ayrılan 8 takım çapraz eşleşmelerle eşleşerek, deplasmanlı ve toplam sayıya bakılan maçlar oynarlar. Son 16'da daha iyi durumda olan takımın ikinci maçı kendi evinde oynar.

Yarı final

Çeyrek final galibi 4 takım çapraz eşleşmelerle, deplasmanlı olarak birbirileriyle oynarlar. Son 16 sıralamalarında daha iyi olan takım ikinci maçı kendi evinde oynama hakkı kazanır.

Final

Sona kalan iki takım final oynar. Bu aşama da deplasmanlı olarak oynanır ve son 16 sıralamalarında daha iyi olan takım ikinci maçı kendi evinde oynama hakkı kazanır.

Finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Sezon Şampiyon Sonuç İkinci Yer Final MVP
2002-03 İspanya Valencia Basket 90-78 / 78-76 Slovenya Krka Novo Mesto İspanya Valensiya/Slovenya Novo Mesto Sırbistan-Karadağ Dejan Tomašević
2003-04 İsrail Hapoel Kudüs 83-72 İspanya Real Madrid Belçika Charleroi Amerika Birleşik Devletleri Kelly McCarty
2004-05 Litvanya Lietuvos Rytas 78-74 Yunanistan Makedonikos Kozani Belçika Charleroi Litvanya Robertas Javtokas
2005-06 Rusya Dinamo Moskova 73-60 Yunanistan Aris BSA Belçika Charleroi Amerika Birleşik Devletleri Ruben Douglas
2006-07 İspanya Real Madrid 87-75 Litvanya Lietuvos Rytas Belçika Charleroi Amerika Birleşik Devletleri Charles Smith
2007-08 İspanya DKV Joventut 79-54 İspanya Akasvayu Girona İtalya Torino İspanya Rudy Fernández
2008-09 Litvanya Lietuvos Rytas 80-74 Rusya Khimki İtalya Torino Litvanya Marijonas Petravičius
2009-10 İspanya Valencia Basket 67-44 Almanya ALBA Berlin İspanya Vitoria-Gasteiz Avustralya Matt Nielsen
2010-11 Rusya UNICS Kazan 92-77 İspanya Sevilla İtalya Treviso Hırvatistan Marko Popović
2011-12 Rusya Khimki 77-68 İspanya Valencia Basket Rusya Himki Hırvatistan Zoran Planinić
2012-13 Rusya Lokomotiv Kuban 75-64 İspanya Bilbao Basket Belçika Charleroi Amerika Birleşik Devletleri Richard Hendrix
2013-14 İspanya Valencia Basket 80-67 / 85-73 Rusya UNICS Kazan İspanya Valensiya/Rusya Kazan Amerika Birleşik Devletleri Justin Doellman
2014-15 Rusya Khimki 91-66 / 83-64 İspanya Gran Canaria İspanya Las Palmas/Rusya Moskova Karadağ Tyrese Rice
2015-16 Türkiye Galatasaray 62-66 / 78-67 Fransa Strasbourg Fransa Strazburg/Türkiye İstanbul Amerika Birleşik Devletleri Stephane Lasme
2016-17 İspanya Unicaja Málaga (68-62 / 79-71 / 58-63) İspanya Valencia İspanya Málaga/İspanya Valensiya İspanya Alberto Díaz
2017-18 Türkiye Darüşşafaka (81-78 / 67-59) Rusya Lokomotiv Kuban Rusya Krasnodar/Türkiye İstanbul Amerika Birleşik Devletleri Scottie Wilbekin
2018-19 İspanya Valencia Basket (89-75 / 92-95 / 89-63) Almanya ALBA Berlin İspanya Valensiya/Almanya Berlin Amerika Birleşik Devletleri Will Thomas
2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle 2019-20 sezonu çeyrek finaller öncesi iptal edildi.[3]
2020-21 Fransa AS Monaco (89-87 / 86-83) Rusya UNICS Kazan Fransa Monako/Rusya Kazan Amerika Birleşik Devletleri Rob Gray
2021-22 İtalya Virtus Bologna 80-67 Türkiye Bursaspor İtalya Bologna Sırbistan Miloš Teodosić
2022-23 İspanya Gran Canaria 71-67 Türkiye Türk Telekom İspanya Las Palmas Amerika Birleşik Devletleri Jerian Grant

Takımlara göre şampiyonluklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Takım Şampiyon İkinci Şampiyonluk yılları İkincilik yılları
İspanya Valencia 4 2 2003, 2010, 2014, 2019 2012, 2017
Litvanya Lietuvos Rytas 2 1 2005, 2009 2007
Rusya Khimki 2 1 2012, 2015 2009
Rusya UNICS Kazan 1 2 2011 2014, 2021
Rusya Lokomotiv Kuban 1 1 2013 2018
İspanya Real Madrid 1 1 2007 2004
İspanya Gran Canaria 1 1 2023 2015
İsrail Hapoel Kudüs 1 0 2004
Rusya Dinamo Moskova 1 0 2006
İspanya Joventut Badalona 1 0 2008
Türkiye Darüşşafaka 1 0 2018
Türkiye Galatasaray 1 0 2016
İspanya Unicaja Málaga 1 0 2017
Fransa AS Monaco 1 0 2021
İtalya Virtus Bologna 1 0 2022
Almanya ALBA Berlin 0 2 2010, 2019
Slovenya Krka Novo Mesto 0 1 2003
Yunanistan Makedonikos 0 1 2005
Yunanistan Aris 0 1 2006
İspanya Girona 0 1 2008
İspanya Sevilla 0 1 2011
İspanya Bilbao Basket 0 1 2013
Fransa Strasbourg 0 1 2016
Türkiye Bursaspor 0 1 2022
Türkiye Türk Telekom 0 1 2023

Ülkelere göre şampiyonluklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Sıra Ülke Şampiyon Finalist
1 İspanya İspanya 8 7
2 Rusya Rusya 5 4
3 Türkiye Türkiye 2 2
4 Litvanya Litvanya 2 1
5 Fransa Fransa 1 1
6 İtalya İtalya 1 -
7 İsrail İsrail 1 -
8 Almanya Almanya - 2
9 Yunanistan Yunanistan - 2
10 SlovenyaSlovenya - 1

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "ULEB Kupası, Eurocup oldu". 25 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2008. 
  2. ^ Eurocup changes format, expands to 48 teams for 2013-14 season 18 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Eurocupbasketball.com, 14 June 2013
  3. ^ "Euroleague'de sezon iptal edildi". ntvspor.net. 30 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]