2019 Finlandiya parlamento seçimleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
2019 Finlandiya parlamento seçimleri
Finlandiya
← 2015 14 Nisan 2019 2023 →

Parlamento'daki 200 sandalyenin tamamı
Çoğunluk için 101 sandalye gerekli
Katılım72.84%
  Birinci parti İkinci parti Üçüncü parti
 
Lider Antti Rinne Jussi Halla-aho Petteri Orpo[1]
Parti Sosyal Demokrat Finler Ulusal Koalisyon
Liderlik tarihi 9 May 2014 10 Haziran 2017 11 Haziran 2016
Liderin bölgesi Uusimaa Helsinki Güneybatı Finlandiya
Son seçim 34 sandalye, 16.5% 38 sandalye, 17.7% 37 sandalye, 18.2%
Sandalye 40 39 38
Değişim artış 6 artış 1 artış 1
Aldığı oy 546,471 538,805 523,957
Oran 17.73% 17.48% 17.00%
Değişim artış 1.23 azalış 0.22 azalış 1.20

  Dördüncü parti Beşinci parti Altıncı parti
 
Lider Juha Sipilä Pekka Haavisto Li Andersson[2]
Parti Merkez Yeşiller Sol İttifak
Liderlik tarihi 9 Haziran 2012 3 Kasım 2018 6 Haziran 2016
Liderin bölgesi Oulu Helsinki Güneybatı Finlandiya
Son seçim 49 sandalye, 21.1% 15 sandalye, 8.5% 12 sandalye, 7.1%
Sandalye 31 20 16
Değişim azalış 18 artış 5 artış 4
Aldığı oy 423,920 354,194 251,808
Oran 13.76% 11.49% 8.17%
Değişim azalış 7.34 artış 2.99pp artış 1.07

  Yedinci parti Sekizinci parti Dokuzuncu parti
 
Lider Anna-Maja Henriksson[3] Sari Essayah[4] Harry Harkimo
Parti İsveç Halk Partisi Hristiyan Demokratlar Liike Nyt
Liderlik tarihi 12 Haziran 2016 29 Ağustos 2015 21 April 2018
Liderin bölgesi Vaasa Savonya Uusimaa
Son seçim 9 sandalye, 4.9% 5 sandalye, 3.5%
Sandalye 9 5 1
Değişim Sabit 0 Sabit 0 Yeni
Aldığı oy 139,640 120,144 69,427
Oran 4.53% 3.90% 2.25%
Değişim azalış 0.37 artış 0.40 Yeni

Seçim bölgelerine göre seçim sonuçları

Önceki Başbakan

Juha Sipilä
Merkez

Seçilen Başbakan

Antti Rinne
Sosyal Demokrat

Finlandiya'da 14 Nisan 2019'da parlamento seçimleri yapıldı. İlk kez hiçbir parti oyların yüzde 20'sinden fazlasını elde edemedi. 2015 seçimlerinde birinci parti olan Merkez Parti, 18 sandalye kaybederek 1917'deki seçimden sonraki en düşük oy oranını elde etti ve dördüncü sıraya geriledi. Sosyal Demokrat Parti ise bir önceki seçime göre altı sandalye daha kazanarak az bir oy farkla birinci parti ünvanını eline aldı, bu 1999'dan sonra parti adına bir ilkti. Aynı zamanda bu seçimde bir önceki seçime göre Yeşiller 5 sandalye ve Sol İttifak ise 4 sandalye daha fazla kazandı.

Finler ve Ulusal Koalisyon birer sandalye daha kazanırken, Finler bir önceki parlamentoda yer alan 21 milletvekilinin Mavi Reform'u kurmak için ayrılmasıyla kaybettiği sandalyeleride bu seçimle tekrar geri almış oldu. İsveç Halk Partisi ve Hristiyan Demokratlar sandalye sayılarını aynen korudu. Åland Koalisyonu'da sandalye sayısını korurken, on iki ay önce Liike Nyt'ı kuran eski bir Ulusal Koalisyon milletvekili Harry Harkimo kendi seçim bölgesinde aday olarak kazandı ve böylece partisinin ilk milletvekili oldu.

Sosyal Demokrat Parti lideri Antti Rinne, Merkez Parti, Yeşil Birliği, Sol İttifak ve İsveç Halk Partisi ile bir koalisyon hükümeti kurdu. Merkez Parti'nin yıkıcı yenilgisi sebebiyle açıklama yapan, Juha Sipilä, partinin Eylül 2019'daki kongresine kadar genel başkan olarak kalıcağını söyledi.

Seçim öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Görevdeki hükûmet, Merkez Parti, Gerçek Finler ve Ulusal Koalisyon Partisi'nden oluşan üç partili bir merkez sağ koalisyon hükûmetiydi. 28 Mayıs 2015'te parlamento, 128'ye karşı 62 oyla Juha Sipilä'yı başbakan olarak seçti.

2017 hükümet krizi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kampanya[değiştir | kaynağı değiştir]

2019 parlamento seçimleri için Helsinki'de asılan posterler

Oulu'daki çocuklara yönelik cinsel istismar skandalından sonra, göçmen karşıtı Gerçek Finler'e verilen destek 2018'in sonunda %8,5'ten %9'a, seçimle birlikte %17,5'e yükseldi.

Sosyal Demokratlar, ülkenin refah seviyesini yükseltmek ve finanse edebilmek için vergilerin artırılmasını önerdiler.[5]

Seçim, özellikle "Finlandiya'da politikacılara yönelik saldırıların nadir olduğu"[6] düşünüldüğünde, "kampanya sürecinde olağandışı bir saldırganlık düzeyi"[7] gördü.

Kamuoyu yoklamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Eduskunta'nın 200 üyesi, D'Hondt yöntemine göre ayrılan sandalyelerle 13 çok üyeli seçim bölgesinde orantılı temsil yolu kullanılarak seçilir. Seçilen temsilci sayısı, seçimlerden altı ay önce belirlenen resmi nüfusla orantılı olmalıdır. Åland'ın tek üyeli seçim bölgesi ve kendi parti sistemi vardır.[8]

Seçim bölgesi Sandalye File:Suomen vaalipiirit 2013.png
01 Helsinki 22
02 Uusimaa 36
03 Güneybatı Finlandiya 17
04 Satakunta 8
05 Åland 1
06 Kanta-Häme 14
07 Pirkanmaa 19
08 Güneydoğu Finlandiya 17
09 Savonya 15
10 Vaasa 16
11 Orta Finlandiya 10
12 Oulu 18
13 Laponya 7

Sonuçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

PartiOy%Sandalye+/–
Sosyal Demokrat Parti546.47117.7340+6
Gerçek Finler538.80517.4839+1
Ulusal Koalisyon Partisi523.95717.0038+1
Merkez Parti423.92013.7631–18
Yeşil Birliği354.19411.4920+5
Sol İttifak251.8088.1716+4
İsveç Halk Partisi139.6404.5390
Hristiyan Demokratlar120.1443.9050
Liike Nyt69.4272.251Yeni
Mavi Reform29.9430.970Yeni
Korsan Partisi19.0320.6200
Åland İçin (CLMSÅF)11.6400.3810
Yedi Yıldız Hareketi11.3660.370Yeni
Vatandaş Partisi7.6450.250Yeni
Feminist Parti6.6620.220Yeni
Liberal Parti – Seçme Özgürlüğü5.0140.160Yeni
Komünist Partisi4.3050.1400
Hayvan Adalet Partisi3.3780.110Yeni
Bağımsızlık Partisi2.4440.0800
Önce Finler2.3660.080Yeni
Komünist İşçi Partisi – Barış ve Sosyalizm İçin1.2400.0400
Aito suomalainen yhteislista5890.020Yeni
Reform Listesi5250.020Yeni
Alternatif Åland(ÅD)3580.010-
Rehtiliike yhteislista3440.010Yeni
Yhteislista Jaana ja Leo870.000Yeni
Bağımsızlar6.6120.2100
Toplam3.081.916100.002000
Geçerli oy3.081.91699.42
Geçersiz/boş oy17.8440.58
Toplam oy3.099.760100.00
Kayıtlı seçmen/katılım4.510.04068.73
Kaynak: Vaalit

Hükümet oluşumu[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim tartışmaları sırasında Sosyal Demokratlar, Ulusal Koalisyon Partisi, Yeşil Birliği, Sol İttifak ve İsveç Halk Partisi, Gerçek Finler'in dahil olmadığı bir koalisyona katılmakla ilgilendiklerini belirttiler.[9] Beş parti tarafından reddedilmesine rağmen, Gerçek Finler'in genel başkanı Jussi Halla-aho, koalisyon kurarken tüm partilerin sorumluluk göstermesi gerektiğini söyledi.

İki hafta sonra, hükûmeti yönetmesi beklenen SDP başkanı Antti Rinne, koalisyon ortağı olması mümkün olan her partiye temel gelir, toplu pazarlık, iklim değişikliği veya sağlık reformu gibi çeşitli konulardaki düşüncelerini değerlendirilmek için bir anket gönderdi.[10] Cevaplara ve tüm partilerle yapılan görüşmelere dayanarak, Merkez Parti, Yeşiller, Sol İttifak ve İsveç Halk Partisi ile bir hükûmet kurmak için müzakare masasına oturucağını belirtti. Müzakereler başarılı oldu ve Rinne Kabinesi 6 Haziran'da resmen göreve başladı.[11]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Nyt se ratkesi – Stubb sivuun, Petteri Orpo on kokoomuksen uusi puheenjohtaja". Ilta-sanomat. 11 Haziran 2016. 22 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  2. ^ "Li Andersson kruunattiin virallisesti puheenjohtajaksi". Iltalehti. 11 Haziran 2016. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  3. ^ "Anna-Maja Henriksson valittiin Rkp:n puheenjohtajaksi – "Me teimme sen. Me rikoimme lasikaton!"". Helsingin sanomat. 12 Haziran 2016. 13 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2016. 
  4. ^ "Kristillisdemokraattien uusi puheenjohtaja on Sari Essayah – haluaa malliksi Saksan sisarpuolue CDU:n". Helsingin Sanomat. 28 Ağustos 2015. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2015. 
  5. ^ "Finland's top candidate for prime minister says wants to raise taxes". news.yahoo.com (İngilizce). 5 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2022. 
  6. ^ "Scuffles, suspected assault at Helsinki election event". News (İngilizce). 13 Nisan 2019. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2022. 
  7. ^ "Attempted street attack on Foreign Minister Timo Soini". News (İngilizce). 24 Mart 2019. 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2022. 
  8. ^ "Electoral Districts". 3 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2022. 
  9. ^ Teivainen, Aleksi (12 Nisan 2019). "Five party leaders reject idea of forming ruling coalition with Finns Party". Helsinki Times (İngilizce). 5 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2022. 
  10. ^ "SDP highlights economy, equality and education in search for govt partners". News (İngilizce). 26 Nisan 2019. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2022. 
  11. ^ "Finland's new government: SDP, Centre dominate ministerial portfolios". News (İngilizce). 3 Haziran 2019. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2022.