Şubakarasimha

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Şubakarasimha'yı gösteren tablo. Japonya, Kamakura Dönemi (14. yüzyıl)
Şubakarasimha'nın Mahāvairocana Tantra'dan gelen öğretilerinde kullanılan Rahim Diyarı Mandalası. Mahavayroçana mandalanın merkezinde yer alır.

Şubakarasimha (637-735) (Geleneksel Çince: 善無畏; pinyin: Shànwúwèi: Japonca telaffuzu: Zenmui: Korece: 선무외; romaja: Seonmuoe; Vietnamca: Thiện Vô Uý) 716 yılında Çin'in başkenti Çang'an'a (şimdiki Şi'an kenti) gelen ve daha çok Mahāvayroçana Sūtrası olarak bilinen Mahāvairocana Abhisaṃbodhi Tantra'yı tercüme eden bir Hintli Budist keşiş ve Ezoterik Budizm ustasıydı.[1] Dört yıl sonra başka bir usta, Vacrabodi (MS 670-741) ve öğrencisi Amogavacra (MS 705-775) Çin'e gelip Ezoterik Budizmin diğer kutsal metinlerini Çinceye tercüme etmeye başladılar ve böylece ikinci bir ezoterik gelenek oluşturdular. Bu diğer ustalarla birlikte Şubakarasimha, Ezoterik Budizmi Çin'deki altın çağını yaşatmıştır.[1]

Hindistan'daki Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çin kaynaklarına göre Şubakarasimha, Hindistan'da, Buddakara'nın (Fo-shou Wang) en büyük oğlu olarak dünyaya gelmiştir.[2] Li Hua'nın Shan-wu-wei-hsing-chuang adlı eseri onun ailesinin Magada'dan geldiğini belirtir.[3] Kendi krallıklarında meydana gelen huzursuzluk nedeniyle Odra'ya (bugünkü Orissa'da yer alır) göç etmişlerdi.[3] Günümüzde, bilim adamları, Şubakarasiṃha'nın, Odişa'da 8. ve 10. yüzyıllar arasında hüküm süren ve kralları arasında Şubakara adlı kişilerin de bulunduğu Bauma-Kara hanedanının atası olabileceğini söylemişlerdir [3]

Biyografisine göre Şubakarasimha, on üç yaşındayken kral olarak tahta çıktı. Ağabeyleriyle yaşadığı iktidar mücadelesinden galip çıkmasına rağmen keşiş olmaya karar verdi ve görevini en büyük abisine devrederek manastırda yaşamaya başladı. Doğaüstü yetenekleriyle tanındı ve sonunda usta Darmagupta ile tanıştığı Nālandā'ya yerleşti. Şubakarasimha, Darmagupta'ya bir süre müritlik yaptıktan sonra gezici öğretmen oldu bir süre Hindistan'ı dolaştı. Ardından Darmagupta tarafından daha doğuya, Çin'e gitmesi söylendi.[1]

Çin'deki Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubakarasimha Çin'e vardığında seksen yaşına ulaşmıştı. Çin'e geldikten sonra orada doğaüstü yetenekleriyle tanındı ve kendisine Tang Hanedanlığı İmparatoru Xuanzong tarafından hürmet gösterildi. Bu süre zarfında Mahāvairocana Abhisaṃbodhi Tantra da dahil olmak üzere Ezoterik Budizmin çeşitli eserlerini tercüme etti.[1]

Yixing ile Birlikte[değiştir | kaynağı değiştir]

Robert Sharf'a göre Chán Ustası Yi Xing (Çince: 一行禪師), onun öğrencileri arasında en seçkin olanıydı. Yixing, Chán Budizminin kuzey okuluna mensuptu, ancak bu okul o dönemdeki Çin Budist kültürü açısından Şubakarasimha'nın ezoterik öğretilerinden temelde farklı olarak görülmüyordu.[4] Sekizinci yüzyılın başlarında, bu kuzey okulu dhāraṇīler ve mantralar gibi ezoterik uygulamalarıyla bilinmekteydi.[5]

Şingon Budizminde Şubakarasimha[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubakarasimha, Çin'deki Şingon öğretilerinin ilk piridir. Şubakarasimha'nın ölümünün ardından onun silsilesi, öğrencisi olan Chán Ustası Yixing, ardından da Huiguo (Çince: 惠果) ile devam etti. Şubakarasimha'nın öğretilerini ve onun yaptığı Mahāvairocana Abhisaṃbodhi Tantra çevirisini Japonya'ya getiren Kūkai (Japonca: 空海) ileride Şingon Budizminin Japonya kolunun kurucusu olacaktı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d Bibhuti Baruah 2000.
  2. ^ Klaus Pinte 2011.
  3. ^ a b c Richard K. Payne 2006.
  4. ^ Sharf, Robert (2001) Coming to Terms With Chinese Buddhism: A Reading of the Treasure Store Treatise: p. 268
  5. ^ Faure, Bernard (1997) The Will to Orthodoxy: A Critical Genealogy of Northern Chan Buddhism: p. 85

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]