İvan Yelagin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jean-Louis Voille tarafından yapılan portresi

Ivan Perfilievich Yelagin (Rusça: Иван Перфильевич Елагин, 1725-94), saltanatının ilk yıllarında II. Katerina'nın resmi olmayan sekreteri olarak görev yapan amatör bir şair ve tercüman olan Rus İmparatorluk tarihçisiydi.

Yelagin, eserlerini dönüşümlü olarak övdüğü ve alay ettiği popüler oyun yazarı Mikhail Kheraskov ve Alexander Sumarokov ile soyluların gittiği askeri okulda çalıştı.[1] İmparatoriçe Yelizaveta'nın sarayında Büyük Düşes olan Katerina'nın müttefiki oldu. 1758'de İmparatoriçe, gözden düşmüş şansölye Bestujev ile yakın bağları nedeniyle onu saraydan sürgün etti.

Katerina'nın 1762'de iktidara gelmesinin ardından Yelagin, Sumarokov'un yerine saray tiyatrolarının müdürü oldu. Rus tiyatrosu üzerindeki hakimiyeti zalimce olarak tanımlandı: Örneğin Yelagin, komedilerin ve diğer yabancı oyunların Rus sahnelerine aktarılmasını talep etti.[1] Ayrıca Katerina'nın el yazmalarını yeniden düzenlemesine de yardımcı oldu: tüm edebi eserleri yalnızca Yelagin'in el yazısıyla yazılmış kopyalarında dayandı.[1]

Tarihçilerin belirttiği gibi "Kendisinin dahil olmadığı çok az sosyal etkinlik vardı".[2] "Yelagin, din değiştirmiş bir Yahudi ve mason olan Dr. Ely ile İbranice ve Kabala, teozofi, fizik ve kimya, Mısır gelenekleri üzerine çalıştı".[3] Kont Cagliostro'yu evinde ağırladı ve Casanova'nın anılarında adı geçiyor.[4] Yelagin belki de en çok Rus hür masonluğunun kurucu babası olarak hatırlanır.[5] Faaliyetlerinin bu yönü sonunda Katerina'nın kuşkularını uyandırdı ve 1780'lerin başındaki gözden düşüşüne katkıda bulundu.

Yelagin'in St. Petersburg'un kuzeyindeki aynı adlı adadaki görkemli villası daha sonra imparatorluk konutu olarak yeniden inşa edildi (bkz. Yelagin Sarayı).

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Lurana Donnels O'Malley. The dramatic works of Catherine the Great: theatre and politics in eighteenth-century Russia. Ashgate Publishing, Ltd., 2006. 978-0-7546-5628-9. Page 23.
  2. ^ Quoted from: Marina Ritzarev. Eighteenth-century Russian music. Ashgate Publishing, Ltd., 2006. 978-0-7546-3466-9. Page 49.
  3. ^ Quoted from: Isabel De Madariaga. Politics and culture in eighteenth-century Russia. 978-0-582-32256-1. Page 164.
  4. ^ Giacomo Casanova. The Story of My Life. Penguin Classics, 2001. 978-0-14-043915-1. Page 406.
  5. ^ Raffaella Faggionato. A Rosicrucian utopia in eighteenth-century Russia. 978-1-4020-3486-2. Page 16.