II. Petar Petrović Njegoš: Revizyonlar arasındaki fark

II. Petar Petrović-Njegoš
Петар II Петровић Његош
II. Petar Petrović-Njegoš Петар II Петровић Његош
Karadağ Prensi-Piskoposu
Hüküm süresi	1830-1851
Önce gelen	I. Petar Petrović-Njegoš
Sonra gelen	I. Danilo Petrović-Njegoš
Doğum	13 Kasım 1813; Njegoš
Ölüm	31 Ekim 1851 (37 yaşında); Çetine
Hanedan	Petrovic-Njegoš Hanedanı
Dini	Sırp Ortodoks Hristiyan

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 19.27, 16 Temmuz 2016 tarihindeki hâli

II. Petar Petrović-Njegoš, (Şablon:Dil-sr; 13 Kasım 1813, Njegoš - 31 Ekim 1851, Çetine), 1830-51 arasında Karadağ prens-piskoposu (vladika).

Amcası I. Petar'ın ardından tahta geçince, vaftiz adı olan Rado yerine Petar adını aldı. Teokratik bir sistemle yönetilen Karadağ geleneği gereğince, 1833'te piskopos olarak takdis edildi. Hükümdarlığı sırasında Rus çarı I. Nikolay'ın mali desteğiyle çeşitli reformlar yaptı, okullar açtı, jandarma örgütünü kurdu ve başkent Çetine'de (Cetinje) Karadağ'daki ilk basımevini kurdu. Ayrıva Radoniç ailesinin elinde olan sivil valilik makamını kaldırarak ve yerel beylerin gücünü 12 beyden oluşan, kendi denetimi altında Çetine'de toplanan, hem yasama, hem de yargı gücünü elinde bulunduran bir senatoya devrederek yönetimini güçlendirdi.

İtalya ve Avusturya ile ilişkilerini iyi tutmakla birlikte, Rusya'nın da kışkırtmasıyla, Osmanlılar'a karşı düşmanca bir siyaset izledi. Petar, 1838 yılında, sınırlarını genişletmek ve Osmanlı Devleti'nden intikam almak için o bölgede yaşayan reayayı ikna ederek isyan ettirdi. Karadağlılar, Osmanlı Devleti'nin elinde bulunan Podgorica'ya ve İşboz'a saldırdı. Ayrıca Bosna'ya gönderdiği Karadağlılar, Osmanlı cizyedârını öldürerek birçok hayvanı gasp ettiler. Grahova'daki halkın tepkisine Petar'ın destek vermesiyle, gasp, isyana dönüştü. Bu isyan, 1838 yılında Osmanlı kuvvetlerinin Hersek sancakbeyi önderliğinde Karadağ'a girmesiyle sonuçlandı ve isyan bastırıldı.

Kotor'un Campo Formio Antlaşmasıyla Avusturya'ya verilmesinden sonra Adriyatik'le bağlantısı kesilen Karadağ'ın, denize ulaşması için 1832'de İşkodra Gölü'ndeki Zabljak'ı (Zabljak Crnojevica) aldı. Onun döneminde Karadağ'da ilk defa bir Rus Çarı (I. Nikolay) "Karadağlıların Hükümdarı" unvanını aldı.^[1]

Aydın bir hükümdar ve cesur bir asker olmanın yanı sıra bir şair olarak da tanınan Petar'ın başlıca şiirleri "Mikrokozmun Işığını", "Sahte Çar Küçük Stefan" ve "Dağ Çelengi"dir.

Kaynakça

^ Uğur Özcan, II. Abdülhamid Dönemi Osmanlı-Karadağ Siyasi İlişkileri, Türk Tarih Kurumu, Ankara 2013 ISBN 978-975-16-2527-4

Dini unvanlar
Önce gelen: I. Petar Petrović-Njegoš	Karadağ Prensi-Piskoposu 1830-1851	Sonra gelen: I. Danilo Petrović-Njegoš

[ref702-1] Uğur Özcan, II. Abdülhamid Dönemi Osmanlı-Karadağ Siyasi İlişkileri, Türk Tarih Kurumu, Ankara 2013 ISBN 978-975-16-2527-4

[1]

@@ 26. satır: / 26. satır: @@
 }}
-'''II. Petar Petrović-Njegoš''', ({{lang-sr|Петар II Петровић Његош}}; 13 Kasım 1813, [[Njegoš]] - 31 Ekim 1851, [[Çetine]]), 1830-51 arasında [[Karadağ]] prens-piskoposu (''vladika'').
+'''II. Petar Petrović-Njegoš''', ({{dil-sr|Петар II Петровић Његош}}; 13 Kasım 1813, [[Njegoš]] - 31 Ekim 1851, [[Çetine]]), 1830-51 arasında [[Karadağ]] prens-piskoposu (''vladika'').
 Amcası [[I. Petar Petrović-Njegoš|I. Petar]]'ın ardından tahta geçince, vaftiz adı olan Rado yerine Petar adını aldı. Teokratik bir sistemle yönetilen Karadağ geleneği gereğince, 1833'te piskopos olarak takdis edildi. Hükümdarlığı sırasında [[Çar|Rus çarı]] [[I. Nikolay]]'ın mali desteğiyle çeşitli reformlar yaptı, okullar açtı, jandarma örgütünü kurdu ve başkent Çetine'de (Cetinje) Karadağ'daki ilk basımevini kurdu. Ayrıva Radoniç ailesinin elinde olan sivil valilik makamını kaldırarak ve yerel beylerin gücünü 12 beyden oluşan, kendi denetimi altında Çetine'de toplanan, hem yasama, hem de yargı gücünü elinde bulunduran bir senatoya devrederek yönetimini güçlendirdi.