Yahudi işletmelerine yönelik Nazi boykotu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kristallnacht ve Nürnberg Yasalarının bir parçası
Yahudi işletmelerine yönelik Nazi boykotu
Nazi SA paramiliterleri, İsrail'in Berlin'deki Büyük Mağazası'nın önünde; Tabelalarda "Ey Almanlar! Kendinizi savunun! Ve Yahudilerle alışveriş yapmayın!" yazıyor.
KonumAlmanya
TürBoykot
AmaçYahudi işletmelerin maddi kazanç elde edememesini sağlamak, karalamak
DüzenleyenNaziler

Yahudi işletmelerine yönelik Nazi boykotu (AlmancaJudenboykott), Mart 1933'te başlatılan Anti-Nazi boykotuna[1][2] karşı bir tepki olduğu iddia edilerek 1 Nisan 1933'te Almanya'da başlatılan ve Yahudileri hedef alan bir boykot kampanyasıydı.[3][4] Alman popülasyonunun büyük çoğunluğu Yahudi işletmeleri kullanmaya devam ettikçe boykot başarısız oldu, fakat Nazilerin Yahudilere olan kötü niyetini açıkça ortaya koydu.[4]

Bu, yeni Nasyonal Sosyalist hükûmetin Almanya Yahudilerine karşı "Nihai Çözüm" ile sonuçlanan bir hükûmet eylemiydi. Sürekli artan taciz, tutuklamalar, sistematik yağma, Yahudi mülkiyetlerinin Nazi Partisi aktivistlerine (Ticaret odası tarafından yönetilen) zorla devredilmesi ve nihayetinde Yahudi işletme sahiplerinin öldürülmesiyle ilgili devlet tarafından yönetilen bir kampanyaydı. Yalnızca Berlin'de, Yahudilere ait 50.000 işletme vardı.

Daha önceki boykotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanya'daki antisemitizm, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra giderek yaygınlaştı ve en çok üniversitelerde yaygındı. 1921'de Alman öğrenci birliği Deutscher Hochschulring, Yahudilerin üyeliklerini yasakladı. Aynı zamanda, Nazi gazeteleri Yahudi işletmelerinin boykot edilmesi için kışkırtmaya başladı ve Yahudi karşıtı boykotlar 1920'lerin bölgesel Alman siyasetinin düzenli bir özelliği haline geldi ve sağcı Alman partileri Yahudilere kapatıldı.

1931'den 1932'ye kadar Sturmabteilung'un (SA) haydutları, Alman müşterilerin Yahudi dükkanlarına girmesini fiziksel olarak engelledi, pencereler sistematik olarak kırıldı ve Yahudi dükkan sahipleri tehdit edildi. 1932 Noel tatili sezonunda, Nazi partisinin merkez ofisi ülke çapında bir boykot düzenledi. Buna ek olarak, Alman işletmeleri, özellikle bankalar gibi büyük kuruluşlar, sigorta şirketleri ve Siemens gibi endüstriyel firmalar giderek Yahudileri istihdam etmeyi reddetti. Birçok otel, restoran ve kafe, Yahudilerin girmesini yasakladı ve tatil beldesi Borkum, adanın herhangi bir yerindeki Yahudilere girişi yasakladı. Bu tür davranışlar savaş öncesi Avrupa'da yaygındı;[5][6] ancak Almanya'da yeni zirvelere ulaştı.

Sonraki olaylar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ulusal boykot operasyonu, Nazi partisinin tüm Alman Yahudi nüfusuna karşı ülke çapında yürüttüğü bir kampanyanın başlangıcı oldu.

Bir hafta sonra, 7 Nisan 1933'te, kamu hizmetinde istihdamı "Aryanlar" ile sınırlayan Profesyonel Kamu Hizmetinin Restorasyonu Yasası kabul edildi. Bu, Yahudilerin öğretmen, profesör, yargıç veya diğer hükûmet pozisyonlarında hizmet edemeyecekleri anlamına geliyordu. Devlet okullarındaki ve üniversitelerdeki öğretmenler de dahil olmak üzere çoğu Yahudi hükûmet çalışanı işten atılırken, doktorluk yapan Yahudilerde bunu takip etti. Ancak, savaş gazileri olan Yahudiler işten atılma veya ayrımcılığın dışında tutuldu (Birinci Dünya Savaşı'nda yaklaşık 35.000 Alman Yahudisi öldü).[7] 1935'te Naziler, nerede doğduklarına bakılmaksızın tüm Yahudileri Alman vatandaşlığından çıkararak Nürnberg Yasalarını çıkardılar. Ayrıca, üniversitelere gitmelerine izin verilen sayı için% 1'lik bir Yahudi kotası getirildi.

"Yahudi" kitapları törenlerle alenen yakıldı ve kimin Yahudi olup olmadığını Nürnberg yasaları tanımladı. Yahudilere ait işletmeler yavaş yavaş "Aryanlaştı" ve Yahudi olmayan Almanlara satmaya zorlandı. 1939'da Polonya'nın işgalinden sonra, Alman Nazi işgalcileri Yahudileri gettolara girmeye zorladı ve onları kamusal hayattan tamamen yasakladı. İkinci Dünya Savaşı devam ederken, Naziler soykırıma yöneldi ve bu da şimdi Holokost olarak bilinen olayla sonuçlandı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Boycott of Jewish Businesses". Holocaust Encyclopedia. USHMM. 18 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2021. 
  2. ^ The History Place (2 July 2016), “Triumph of Hitler: Nazis Boycott Jewish Shops” 1 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ Berel Lang (2009). Philosophical Witnessing: The Holocaust as Presence. UPNE. ss. 131-. ISBN 978-1-58465-741-5. 9 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2021. 
  4. ^ a b Pauley, Bruce F (1998), From Prejudice to Persecution: A History of Austrian Anti-Semitism, University of North Carolina Press, ss. 200–203
  5. ^ Karpf, Anne (8 June 2002), "We've been here before" 12 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Guardian
  6. ^ Encyclopedia.com (28 Sept 2008), “Pogroms” 2 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. ^ "Law for the Restoration of the Professional Civil Service, April 7, 1933". www1.yadvashem.org. 16 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2015.