Setina Muharebesi

Koordinatlar: 40°52′K 21°37′D / 40.867°K 21.617°D / 40.867; 21.617
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Setina Muharebesi
Bizans-Bulgar savaşları
TarihSonbahar, 1017
Bölge
Setina, Modern Skopos, Yunanistan
Sonuç Bizans zaferi
Taraflar
Birinci Bulgar İmparatorluğu Bizans İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
İvan Vladislav II. Basileios
Konstantinos Diogenis
Güçler
Bilinmiyor Bilinmiyor
Kayıplar
Bilinmiyor
200 esir
Bilinmiyor

Setina Muharebesi (BulgarcaБитка при Сетина), Bulgar ve Bizans orduları arasında modern Yunanistan'ın kuzeyinde Setina'da (Skopos) 1017 Sonbaharında gerçekleşmiştir. Bizans zaferi ile sonuçlanmıştır.

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

On yıllarca süren savaştan sonra Bizans İmparatoru II. Basileios, Bulgar İmparatoru Samuil karşısında Belasitsa (Kleidion) Muharebesi'nde mutlak bir zafer kazandı.[1] Samuil, 6 Ekim 1014'te bir kalp krizinden öldü ve Bizanslılar, Bulgar İmparatorluğu'nun politik kalbi olan Makedonya'ya derin bir şekilde nüfuz etme ve bazı önemli şehirleri (Manastır, Pirlepe, Vodina, Maglen) ele geçirme fırsatını yakaladılar.[2] Samuil'in oğlu ve halefi Gavril Radomir, Bizans imparatorunun kışkırtması ile kuzeni İvan Vladislav tarafından 1015 yılında öldürüldü, yeni Bulgar hükümdarı, II. Basileios ile barış yapma teşebbüsü başarısız olmasından sonra,[3] ülkesinin savunmasını düzenledi. İmparator tarafından yönetilen Bulgarlar, Pernik ve Ivats Krakra bir dizi kasaba ve kaleyi geri almayı başardılar. Bizanslılar Manastır (Bitola) Muharebesi'nde (1015 Eylül) ve Pernik kuşatmasında (1016 yazında) yenilgiye uğradılar.[4]

1017 savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

1017'de II. Basileios, Bulgaristan'ı paralı askerlerin de bulunduğu büyük bir orduyla işgal etti. Amacı, Teselya ile modern Arnavutluk'un kıyısı arasındaki yolu kontrol eden Kesriye kasabasıydı. Ordusunun bir kısmını, Konstantinos Diogenis ve David Arianites'in komutaları altında Pelagonia'yı yağmalamak için gönderdi. II. Basileios'un kendisi de birkaç küçük Bulgar kalesini ele geçirmeyi başardı ancak Kesriye'yi ele geçirme çabaları boş kaldı.[5][6]

Bu arada Pernik ve Sofya valisi Krakra, 1001'den beri Bizans kontrolü altındaki kuzeydoğu Bulgaristan'a saldırmak için birlikler topladı. İvan Vladislav tarafından Peçenekler ile Bizanslılara karşı ortak bir sefer yürütmek için müzakereler yapması için emir aldı. Müzakere duyumlarını aldıktan sonra, II. Basileios Kesriye'den çekildi. Ancak Bulgarların Moesia'ya karşı saldırıya geçmesi, Peçeneklerin onları desteklemeyi reddetmesinin ardından gerçekleşmedi. II. Basileios, yine Bulgaristan'ı işgal etti ve Ostrovo ile Bitola arasında Cherna nehrinin güneyinde yer alan küçük Setina kalesini aldı.[5][6]

İvan Vladislav komutasındaki Bulgarlar, Bizans kampına yürüdüler. II. Basileios, Bulgarları püskürtmek için Diogenis altında kuvvetli birlikleri gönderdi ancak Bizans komutanının birliklerinin pusuya düşürüldüğü ve köşeye sıkıştırıldığı öğrendi. Diogenis'i kurtarmak için 60 yaşındaki Bizans İmparatoru ordusunun geri kalanıyla birlikte hareket etti. Bulgarlar, imparator tarafından kovaladıklarını anladıklarında geri çekildiler. Bizanslı tarihçi İoannis Skilicis'e göre, Bulgarlar çok sayıda can kaybına uğradılar ve 200 kişi esir alındı.[5][6][7]

Neticesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Setina Muharebesi, savaşın sonucu üzerinde hiçbir etkiye sahip değildir. 1018 Ocak ayında II. Basileios, başkent Konstantinopolis'e geri çekildi. Bulgarlar, Dyrrhachium'un (modern Dıraç) Adriyatik limanına saldırdılar ve İvan Vladislav şehrin surları önünde ölümünün ardından direniş sonunda bitti. Aynı yıl, Birinci Bulgar İmparatorluğu, Bizans İmparatorluğu tarafından ilhak edildi. 1019'da Bizanslılar son Bulgar kalelerini ele geçirdiler.[8][9]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Златарски, В., История на българската държава през средните векове, Том I, Част II, София 1971, с. 693-697 10 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (взето на 25.1.2008)
  2. ^ Златарски, История на българската държава, Том I, Част II, с. 705-710, 716-717 31 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.1.2008)
  3. ^ Златарски, История на българската държава, Том I, Част II, с. 713-716 31 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.1.2008)
  4. ^ Златарски, История на българската държава, Том I, Част II, с. 717, 725 31 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.1.2008)
  5. ^ a b c Златарски, История на българската държава, Том I, Част II, с. 725-728 31 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (взето на 17.1.2008)
  6. ^ a b c Гръцки извори за българската история - ГИБИ, том VI 12 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., с. 289-290 (17.1.2008)
  7. ^ Runciman, S., A history of the First Bulgarian Empire, , London 1930, pp. 247-248 8 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.1.2008)
  8. ^ Кратка история на България, Изд. "Наука и изкуство", София 1983, с. 74-75
  9. ^ Runciman, S., A history of the First Bulgarian Empire, pp. 248-252 8 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.1.2008)