İçeriğe atla

Karabatakgiller

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Phalacrocoracidae sayfasından yönlendirildi)
Karabatakgiller
Yaşadığı dönem aralığı: 66-0 myö
Senozoyik-Günümüz[1] 
Karabatak (Phalacrocorax carbo)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Aves
Takım: Suliformes
Familya: Phalacrocoracidae
Reichenbach, 1850
Türler
Metne bakınız.

Karabatakgiller (Phalacrocoracidae), Suliformes takımına ait bir kuş familyasıdır.[1]

Bilimsel adı Phalacrocoracidae, Grekçe "kel" anlamına gelen φαλακρός (phalakros) ve "kuzgun" anlamına gelen κόραξ (korax) kelimelerinden Latinceleştirilmiştir. Erişkin karabatakların yanaklarında bulunan krem beyazı tüysüz bölgeden ötürü bu adın geldiği düşünülmektedir.

Karabataklar orta ve büyük boyutlarda deniz kuşlarıdır. En küçükleri olan küçük karabatak 45 cm. boyunda ve 340 g. ağırlığında iken en büyük türü olan Phalacrocorax harrisi 100 cm. boyunda ve 5 kg. ağırlığındadır. Soyu tükenmiş Phalacrocorax perspicillatus ortalama 6,3 kg. ağırlığıyla daha da büyüktü. Kuzey Yarımküre türlerinin tamamına yakını ile birlikte türlerin çoğunluğu koyu renkli tüylere sahiptir. Güney Yarımküre türlerinin bazıları ise siyah ve beyaz tüylere sahip iken Yeni Zelanda'nın Phalacrocorax punctatus türü gibi çok azı daha renkli tüylere sahiptir. Türlerin çoğunda yüzde gözler ile gaga arasında parlak mavi, turuncu, kırmızı ya da sarı olan ve üreme döneminde daha da parlaklaşan tüysüz renkli deri bulunur. Gagaları ince ve uzundur. Gaganın üst ucu ise aşağıya doğru kanca gibi kıvrıktır. Ayaklarında dört parmağıda birleştiren perdeler bulunur.

Açık denizden çok kıyılarda yaşarlar ve bazı türleri kara içindeki sularda koloniler kurar. En eski soyunun yaşam alanına bakıldığında köken olarak tatlı su kuşları olduğu görülür. Pasifik Okyanusu'nun ortasındaki adalar hariç dünyanın tamamına yayılmışlardır.

Tüm türler balık ile beslenir. Su yüzünden dalarak avlanırlar ancak bazı türler dalmadan önce hafifçe sıçrayarak suya girişlerini kolaylaştırırlar. Su altında ayakları yardımıyla ilerler ve bazı türlerin kanatları da kullandığı görülür. Bazı karabatak türlerinin 45 m.'ye kadar dalabildikleri gözlemlenmiştir.

Balık avladıktan sonra karaya çıkan karabatakların kanatlarını açarak güneş altında kurudukları görülebilir. Tüm karabatakların üropigial bezleri vardır ve bu bezin salgısıyla kanatların sugeçirmez olmasını sağlarlar.

Ağaçlarda, kayalık adacıklarda ve kayalıklarda koloni hâlinde yuvalanırlar. Yumurtaları tebeşir mavisi rengindedir. Genellikle yılda bir kez yumurtlarlar. Yavruları yedikleri besinleri geri kusarak beslerler.

Cins Microcarbo Bonaparte, 1856

Cins Phalacrocorax Brisson, 1760

Cins Leucocarbo Bonaparte, 1856

  1. ^ a b "Mindat.org". www.mindat.org. 9 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.