Microcarbo melanoleucos

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Microcarbo melanoleucos
Korunma durumu
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Aves
Takım: Suliformes
Familya: Phalacrocoracidae
(Karabatakgiller)
Cins: Microcarbo
Tür: M. melanoleucos
Microcarbo melanoleucos
Vieillot, 1817
Sinonimler
  • Phalacrocorax melanoleucos
  • Anhinga parva

Microcarbo melanoleucos karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasından bir kuş türüdür. Avustralya, Yeni Gine, Yeni Zelanda, Malezya ve Endonezya ile birlikte Pasifik Okyanusu'nun güneybatısında yaşar. Küçük gagalı bir karabatak türü olan bu kuş genellikle üstü siyah altı beyazdır. Gagası sarıdır ve küçük bir tepeliği vardır.

Taksonomi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk olarak Fransız doğabilimci Louis Jean Pierre Vieillot tarafından 1817 yılında tanımlanmıştır. Epitet adı Grekçe "siyah" anlamına gelen melano- ve "beyaz" anlamına gelen leukos kelimelerinden türetilmiştir. 1931 yılında Amerikalı ornitolog James Lee Peters bu türü küçük karabatak (M. pygmaeus), Microcarbo niger ve Microcarbo africanus ile birlikte ayrı bir cins içinde sınıflandırmıştır.

Üç alt türü tanınmaktadır:

  • M. m. melanoleucos. Yeni Zelanda ve Antarktika yakınındaki adalar haricinde türün bulunduğu tüm bölgelerde yaşar
  • M. m. brevicauda Mayr 1931. Solomon Adaları'nda Rennell Adası'na endemiktir
  • M. m. brevirostris Gould 1837, Yeni Zelanda ve Antarktika yakınındaki adalarda yaşar. Bazı otoriteler P. brevirostris adı ile ayrı bir tür olarak sınıflandırırlar.

Fiziksel özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Microcarbo melanoleucos

Boyu 56 ila 58 cm, gagası 3 cm. olan küçük bir karabatak türüdür. Küçük siyah tüylerden oluşan bir tepeliği vardır. Yeni Zelanda'da iki fenotipi bulunur. İki alt türü melanoleucos ve brevicauda yalnızca üstü siyah altı beyaz türlerden oluşan fenotip olarak görülür. Bu fenotipe brevirostris alt türünde de rastlansa, daha yaygın fenotip kafa, çene, boğaz ve boynun üstündeki beyaz tüyler haricinde tamamen siyah tüylerden oluşur. Gaga sarı ama üstü siyahtır. Geçiş formlarına da rastlanır.[1]

En yaygın rastlanan fenotipin üst tüyleri siyahtır. Yüz, alt tüyler ve kalçalar beyazdır. Gaga ve yüzün yanlarındaki tüysüz deri sarıdır. Her iki fenotipte de ayaklar ve bacaklar siyahtır.[2]

Yavrular koyu kahverengi hav tüylerle kaplıdır. Erişkin olmayan kuşların tüyleri mat siyahımsı kahverengidir.[1]

Dağılımı ve yerleşim alanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni Zelanda'da Stewart Adası'ndan Northland Bölgesi'ne kadar,[1] Avustralya'nın kurak iç kısımları hariç anakarada, Tazmanya ve Endonezya'da yaşarlar.[2] Yaygın olan ve sık rastlanan bu kuşlar bataklıklar, göller, lagünler, haliçler ve kıyılar gibi su kenarlarında bulunurlar.[1][2]

Beslenme[değiştir | kaynağı değiştir]

Bentik bölgede beslenir. Tek başına avlanır ve görece sığ sularda, genellikle kıyıya yakın yerlerde yüzeyden dalarak avlanır. Dalma süreleri 15 ila 20 saniye arasındadır ve dalışlar arasında su yüzeyinde 5 ila 10 saniye ara verir. Çeşitli balıkların yanı sıra kabukluları da avlar.

Üreme[değiştir | kaynağı değiştir]

Bulunduğu yerlerin güney kısmında bahar ya da yaz aylarında, tropikal bölgelerde de musonlardan sonra yılda bir kere ürerler. Genellikle su üzerinde olan okaliptüs ağaçlarının çatallarına dallardan oluşan platform şeklinde yuva yaparlar. Yuvaları genellikle diğer karabataklar, balıkçıllar ve aynaklar gibi su kuşlarının yuvalarının yanına yapılır. Bir kerede 46 x 31 mm. boyutlarında soluk mavi dört ila beş adet yumurta yumurtlanır.[3]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d Falla RA; Sibson RB; Turbott EG (1972) [1966]. A Field guide to the birds of New Zealand. Auckland: Collins. s. 67. ISBN 0-00-212022-4. 
  2. ^ a b c Slater, Peter (1970). A Field Guide to Australian Birds:Non-passerines. Adelaide: Rigby. ss. 208-09. ISBN 0-85179-102-6. 
  3. ^ Beruldsen, G (2003). Australian Birds: Their Nests and Eggs. Kenmore Hills, Qld: self. s. 190. ISBN 0-646-42798-9.