Tepeli karabatak
| Tepeli karabatak | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Korunma durumu | ||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Phalacrocorax aristotelis
Linnaeus, 1758 |
Tepeli karabatak (Phalacrocorax aristotelis), deniz kuşlarından karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasına ait bir tür.
Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Büyüklükleri 68–78 cm, kanat açıklıkları 95-110 cmdir. Uzunca bir kuyruk ve sarı boğaz yaması var. Erişkinlerin, üreme mevsimde küçük bir tacı var. Karabataktan daha küçüktür. Daha küçük boyutu, daha hafif yapısı, daha ince gagası ve üreyen yetişkinlerde tepesi ve tüylerindeki metalik yeşilimsi parlaklığı ile büyük karabataktan ayrılır. Gaga incedir. Üreyen erişkinlerde, taç ve tüylerde metalik yeşil-renkli parıltılar vardır. Tüylerdeki yeşil parlaklık, bazen Avrupa karabatağına alternatif yeşil karabatak adının verilmesine neden olur. Tepeli karabatağın kuyruğunda 12, büyük karabatağınkinde ise 14 tüy vardır. Familyanın en derin dalgıçların biridir ve 61 metre derine kadar daldığı gözlemlenmiştir.[1]
Yayılış[değiştir | kaynağı değiştir]
Batı ve güney Avrupa, güneybatı Asya ve kuzey Afrika'nın kayalık kıyılarının etrafında çoğalır, en kuzeydeki kuşların dışında çoğunlukla çoğaldıkları alanlarda kışı geçirirler.
Beslenme[değiştir | kaynağı değiştir]
Tepeli Karabatak, denizde beslenir ve büyük karabataktan farklı olarak iç kısımlarda nadiren bulunur. Balıkla iyi beslenen herhangi bir kıyı boyunca kışı geçirir. Tepeli karabatak, karabatak ailesi içindeki en derin dalgıçlardan biridir. Çok çeşitli balıkları yerler ama en yaygın avları kum yılanbalığıdır.
Üreme[değiştir | kaynağı değiştir]
Üreme döneminde tamamen siyah olan gövdesi yeşil parıltılıdır ve tepesi kalkıktır. Tepeli karabatak kıyılarda ürer, kayalık çıkıntılarda veya yarıklarda veya küçük mağaralarda yuva yapar. Yuvalar, kuşun kendi gübresiyle birbirine yapıştırılmış, çürüyen deniz yosunu veya ince dallardan oluşan düzensiz yığınlardır . Yuvalama mevsimi uzundur, Şubat ayı sonlarında başlar, ancak bazı yuvalar Mayıs ayına veya daha sonrasına kadar başlamaz. Civcivleri tüysüz olarak yumurtadan çıkar ve bu nedenle, uçabilmeleri için genellikle iki aylık bir süre boyunca, ısınmak için tamamen ebeveynlerine ihtiyaç duyarlar.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "species". polaris.nipr.ac.jp. 10 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2022.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
Tepeli Karabatak - eBird. (n.d.). eBird. https://ebird.org/species/eursha1?siteLanguage=trhttps://ebird.org/species/eursha1?siteLanguage=tr 27 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Türkoğlu, P. (2020). Tepeli karabatak (Gulosus aristotelis). Evrim Ağacı. https://evrimagaci.org/tepeli-karabatak-gulosus-aristotelis-5268https://evrimagaci.org/tepeli-karabatak-gulosus-aristotelis-5268 27 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.