Dioecesis Daciarum
| |||||||||||||||||||||||||||
Dioecesis Daciarum (Latince: Dioecesis Daciae, Yunanca: Διοίκησις Δακίας), modern batı Bulgaristan, orta Sırbistan, Karadağ, kuzey Arnavutluk ve kuzey Kuzey Makedonya bölgelerinden oluşan geç Roma İmparatorluğu dioecesis'i. Başkenti Serdica (modern Sofya) ve Illyricum praetoria idaresine bağlıydı.
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
İsmin kaynağı[değiştir | kaynağı değiştir]
Emperor Aurelianus (270-275), 260’tan bu yana imparatorluktan Gallia ve Hispania’nın ayrılması, Asya’daki Sassanilerin ilerlemesi, Carpiler ve Gotların Moesia ve İlirya’da yarattığı yıkımlar nedeniyle, Trajan'ın yarattığı Daçya'yı terk etti ve birlikleri ile geri çekilip, onları Tuna'daki Roma sınırına sabitledi. Yeni Dacia Aureliana Tuna'nın güneyinde, Moesia merkez dışında Serdica başken olacak şekilde düzenlenmiştir.
Dacia Traiana'nın Romalılar tarafından terk edilmesine, Eutropius tarafından Breviarium historiae Romanae, IX kitabında yer verilmiştir.
| “ | Trajan'ın Tuna'nın ötesinde oluşturduğu Daçya eyaletinden, tüm Illyricum ve Moesia'nın nüfusunu azaltmasından sonra, elinde kalabilmesi için umutsuzlukla vazgeçti. Daçya kentlerinden ve topraklarından çıkarılan Roma vatandaşlarını, Moesia'nın içlerine yerleştirdi, şimdi iki Moesiae'ya ayrılmış ve Tuna'nın sağ tarafından denize kadar uzanan Daçya daha önce solda idi. | ” |
Oluşturulması[değiştir | kaynağı değiştir]
Diocletianus (284-305) idari reformları sırasında, Orta Balkanlar ve Yunan yarımadasını içeren Dioecesis Moesiarum oluşturuldu, Sonra, fakat, muhtemelen I. Konstantin (306-337) zamanında Dioecesis ikiye bölündü ve güneyde Dioecesis Macedoniae oluşturuldu, Dioecesis Daciarum kuzeyde kaldı.
Dioecesis Daciarum, beş vilayetten oluşuyordu: Dacia Mediterranea (Dacia Aureliana'nın güney ve orta bölümleri ), Dacia Ripensis (Dacia Aureliana'nın güney ve Tuan bölümleri), Moesia Prima (Moesia Superior'un kuzey bölümü ), Dardania (Moesia Superior'un güney bölümü) ve Praevalitana (Dalmaçya'nın doğu bölümü).
Dioecesis'in başkenti Serdica (modern Sofya) idi. Vicarius tarafından yönetilirdi. Notitia dignitatum'a (erken 5. yüzyıl imparatorluk arşiv belgesi) göre, vicariust vir spectabilis rütbesindeydi.
I. Theodosius tarafından 384 yılında dioecesis, Galya İmparatorluğu'ndaki Magnus Maximus'un gaspını tanıdığı için muhtemelen Justina'ya kısmi tazminat olarak Batı İmparatorluğu'na aktarıldı. Bununla birlikte, 395'teki ölümünden sonra, güneydeki Dioecesis Macedoniae ile birlikte Illyricum praetoria idaresini oluşturarak Doğu İmparatorluğu'na döndü.
Yıkılması[değiştir | kaynağı değiştir]
Bölge, 5. yüzyıl ortasında Hunlar tarafından harap edilmiş ve en son geç 6. yüzyıl ve erken 7. yüzyıl Avarlar ve Slavlar tarafından istila edilmiştir.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Given, John (2014). The Fragmentary History of Priscus. Merchantville, New Jersey: Evolution Publishing. ISBN 1-935228-14-5. 27 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019.
- Procopius. Edited by H. B. Dewing. 7 vols. Loeb Classical Library. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press and London, Hutchinson, 1914–40. Greek text and English translation.
- Maurice's Strategikon: Handbook of Byzantine Military Strategy. translated by George T. Dennis. Philadelphia 1984, Reprint 2001.
- Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). "The Oxford Dictionary of Byzantium". The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. s. 1904. ISBN 0-19-504652-8.
- Fischer Weltgeschichte, Band 13, "Byzanz" (pp. 139ff.). Franz Georg Maier, Frankfurt a. M. (1973) (Almanca)
- Mócsy, András (2014) [1974]. Pannonia and Upper Moesia: A History of the Middle Danube Provinces of the Roman Empire. New York: Routledge. 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019.
- Whitby, Michael (1998). The Emperor Maurice and his Historian – Theophylact Simocatta on Persian and Balkan Warfare. Oxford University Press. ISBN 0-19-822945-3. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019.
- Curta, Florin (2001). The Making of the Slavs: History and Archaeology of the Lower Danube Region, c. 500–700. Cambridge: Cambridge University Press. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019.
- Curta, Florin (2006). Southeastern Europe in the Middle Ages, 500–1250. Cambridge: Cambridge University Press. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019.
- Gibbon, Edward (1906) [1776]. J.B. Bury (Ed.). The History of the Decline and Fall of the Roman Empire: DIOCESES AND PROVINCES. 3. New York: Fred de Fau and Co. ss. 126 sqq. 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019.