Battlefield 4

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Battlefield 4
GeliştiriciEA Digital Illusions CE
YayımcıElectronic Arts
YönetmenGustav Tilleby
YapımcılarAleksander Grøndal
Tobias Dahl
TasarımcılarThomas Andersson
Mikael Kasurinen
ProgramcıVidar Nygren
SanatçıGustav Tilleby Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SenaristlerJesse Stern
Mikael Säker
Adrian Vershinin
BestecilerJohan Skugge
Jukka Rintamäki
SeriBattlefield
MotorFrostbite 3
PlatformlarMicrosoft Windows
PlayStation 3
PlayStation 4
Xbox 360
Xbox One
Çıkış29 Ekim 2013 (KA)
31 Ekim 2013 (AU)
1 Kasım 2013 (YZ)
1 Kasım 2013 (Avrupa)
TürBirinci şahıs nişancı
ModTek oyunculu oyun
Çok oyunculu oyun Bunu Vikiveri'de düzenleyin

Battlefield 4, bir birinci şahıs nişancı video oyunudur ve İsveç’teki EA Digital Illusions CE (DICE) tarafından yapılıp Electronic Arts tarafından yayımlanmıştır. Oyun 2011’de çıkan Battlefield 3’ün devamıdır. Oyun 29 Ekim 2013’te Kuzey Amerika’da, 31 Ekim 2013’te Avustralya’da, 1 Kasım 2013’te Avrupa ve Yeni Zelanda’da, 7 Kasım 2013’te Japonya’da Microsoft Windows, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360 ve Xbox One için yayımlanmıştır.

Battlefield 4, başarısından ötürü neredeyse bütün eleştirilerden olumlu sonuç almış, özellikle de çevrim içi modu ve grafikleri için artı almıştır. Ancak oyunun tek oyuncu modu hatalarından ve kısalığından ötürü birçok olumsuz eleştiriye de maruz kalmıştır.

Oynanış[değiştir | kaynağı değiştir]

Oyunun çerçeveleri Battlefield 3’e göre genel olarak aynı kaldı. Çerçevenin sol altında harita ve pusula, ve görevle ilgili hedefler; sağ altında ise silah bilgileri yer almaktadır. Mini harita ve oyunun ana menüsü, 3 önemli şeyi belirtmektedir. Bunlar, dostların mavi ile gösterilmesi, ekip arkadaşlarının yeşil ile gösterilmesi, düşmanların ise turuncu ya da kırmızı ile gösterilmesidir.

Oyunda Battlefield 3’te olduğu gibi bazı silahların iki çeşit atış modu vardır; bunlardan biri tekli atışken, diğeri de çoklu atış modudur. Bu silahlardan bazıları tek oyuncu modunda düşmanların yerlerini belirleyebilir ve kimisi de bunu çevrimiçi modunda yapabilir, bu sayede takım arkadaşları için bu düşmanlar işaretlenmiş olur. Mermilerin düşüşü Battlefield 3’e göre değiştirilmiş ve çevre ile uyumlu hale getirilmiştir. Ek olarak oyunculara hayatta kalması için daha çok imkân sunulmuş, önden gelen bıçak saldırılarını engelleyebilme gibi özellikler eklenmiştir.

Senaryo Modu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tek oyuncu modu, çevrim içi modundan biraz farklıdır. Bu farklardan en önemlisi, çevrim içi modunda çevrenin farklı olmasıdır. Çevrim içi modunda, tek oyunculu modundan kullanılabilecek sadece iki özellik vardı ve bunlar "Boz" komutu ve taktiksel vizördür.

Senaryo modu, çevrim içi moddaki bazı silahların açılması için oynaması zorunlu bir moddur. Bunun yanında senaryo modu ile açılabilecek özelliklerin bir diğer parçası ise çevrim içi modda kullanılan "dog tag"lerdir. Bu özelliklerin açılması için gerekli olan "mühimmat kutuları" ise senaryo modunda oyuncuya çeşitli konularda destek sunar.

Çok Oyunculu[değiştir | kaynağı değiştir]

Battlefield 4’ün çok oyunculu modunda 64 oyuncuya kadar destekli 3 oynanabilir taraf bulunmaktadır: Birleşik Devletler, Çin ve Rusya. Oyuna yeni eklenen ve en son Battlefield: 2142’de görülen "Commander Mode", bir oyuncuya takımına yardım etmesi ve onlara rota çizmesi için imkân sunmaktadır. Ayrıca, "Commander" haritadaki oyuncuları görebilir ve takımına buna göre taktiksel yardımda bulunabilir, oyuncuları araçlara yönlendirebilir ve önemli hedeflerin bombalanması için çağrıda bulunabilir.[1][2] Ayrıca bir de izleyici modu bulunmaktadır, bu mod sayesinde başka oyuncular o oyunu üçüncü şahıs nişancı modunda takip edebilir.

10 Haziran 2013 tarihinde E3'te, DICE "Siege of Shanghai" adında bir video duyurmuş ve bu video Amerikan ordusunun Şangay şehrinin kuşatmasını ele alan birçok oyunculu haritasını tanıtmıştır. Bunun yanında yeni "Commander Mod"'u; yeni silah ve araçlar ve "The Levolution" oynayışı tanıtılmıştır. Ayrıca videoda oyuncunun bir yardım noktasını tank yardımı ile yıktıktan sonra haritanın ortasında, etrafı toz altında bırakan ve görevlerin yapılmasını zorlaştıran bir gökdelenin yıkıldığı görülmüştür.

Ana oyunun içerdiği haritalar "Siege of Shanghai, Paracel Storm, Zavod 311, Lancang Dam, Flood Zone, Rogue Transmission, Hainan Resort, Dawnbreaker, Operation Locker ve Golmud Railway"'dir. Ana oyunun içerdiği oyun modları ise "Battlefield's Conquest, Domination and Rush; ayrıca ekleneceği duyrulan iki mod olan "Obliteration and Defuse" ve kendi içinde 2 moda bölünmüş "Team Deathmatch" ve "Squad Deathmatch"dir.

Battlefield 3’ten gelen 3 ekipman paketi serinin diğer oyunlarındakilerle aynıdır fakat ufak farklılıklar bulundurmaktadır. "Assault" ekipmanında artık bir oyuncu defibre edildikten sonra ikinci oyuncunun defibre edilebilmesi için bir zaman gereksinimi vardır. "Engineer" ekipmanına bir kişisel savunma eşyası eklenmiş, ve "Engineer" ekipmanının parçaları tüm ekipmanlar için kullanılabilir hale getirilmiştir. "Support" ekipmanına ise süperhızlı atış yapan bir kurulabilir XM25 eklenmiştir. "Recon" ekipmanı ise artık daha hızlı bir oyun için elverişli hale getirilmiş ve hızlı silah kullanma yeteneği eklenmiştir.

Oyuna yeni eklenen araçlar ise "Type 99", "ZFB-05" Zırhlı Araç ve "CAIC Z-10" Saldırı Helikopteridir. Jetlerde dengelenmiş ve iki sınıfa ayrılmıştır, bunlar "Saldırı" ve "Gizlilik"tir. "Saldırı" jetleri kara birimlerini öldürmek üzereine çalışırken, "Gizlilik" jetleride havadaki teke tek çatışmalar üzerine çalışmaktadır. Battlefield 4 ile oyuna eklenen diğer araçlar ise RCB ve DV-15 saldırı botlarıdır.

Özelleştirme, Battlefield 4'te geliştirilen ve yeni bir seviyeye getirilen başka bir özelliktir. Özelleştirme modu artık oyuncular için çok çeşitli geliştirmelere sahiptir ve bunun yanında araçlarda özelleştirilebilir hâldedir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Yin-Poole, Wesley (15 Nisan 2013). "Commander Mod geri dönüyor". Euro Gamer. 20 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2013. 
  2. ^ "Battlefield 4: Commander Mod ön gösterimi". YouTube. Electronic Arts. 10 Haziran 2013. 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2013. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]