İçeriğe atla

Uzay kolonizasyonu: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
C8bash (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
2.586 değişiklik
"Space colonization" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni [Çevirmeni 2]
C8bash (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
2.586 değişiklik
"Space colonization" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni [Çevirmeni 2]
44. satır: 44. satır:


== Konumlar ==
== Konumlar ==
[[Dosya:Mars_mission.jpg|küçükresim| Sanatçı Les Bossinas'ın 1989 tarihli [[İnsanlı Mars uçuşu|Mars görevi]] konsepti]]
Konum, uzay kolonizasyonu savunucuları arasında sık sık bir çekişme noktasıdır. Kolonizasyon yeri fiziksel bir [[gezegen]], [[cüce gezegen]], [[doğal uydu]] veya [[asteroit]] veya yörüngede olabilir. [[Uzay kolonizasyonu|Güneş Sisteminin kolonizasyonu]] en çok ilgiyi görmüştür.

Bir cisim üzerinde olmayan yerleşimler için ayrıca uzay habitatına bakınız.


=== Dünya yakınındaki uzay ===
=== Dünya yakınındaki uzay ===
[[Dosya:Moon_colony_with_rover.jpeg|küçükresim| Bir ay üssü tasviri]]


==== Ay ====
==== Ay ====
{{Ana|Colonization of the Moon}}
[[Ay]], Dünya'ya yakınlığı ve daha düşük [[kurtulma hızı]] nedeniyle kolonizasyon için bir hedef olarak tartışılmaktadır. Kutuplara yakın, kalıcı olarak gölgelenmiş kraterlerde bol miktarda [[buz]] hapsolmuştur, bu da bir Ay kolonisinin su ihtiyacını karşılayabilir <ref>{{Haber kaynağı|url=http://www.hindu.com/2009/09/23/stories/2009092357770100.htm|başlık=Water discovered on Moon?: "A lot of it actually"|erişimtarihi=2009-09-26|arşivtarihi=26 September 2009|arşivurl=https://web.archive.org/web/20090926073133/http://www.hindu.com/2009/09/23/stories/2009092357770100.htm|tarih=23 September 2009|çalışma=[[The Hindu]]}}</ref>, ancak [[Cıva|cıvanın]] da benzer şekilde burada hapsolduğuna dair göstergeler sağlık açısından endişeler doğurabilir. <ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Don't drink the water|erişimtarihi=free|yazarlar=Reed Jr.|tarih=1999|sayı=5|sayfalar=809–811|çalışma=Meteoritics & Planetary Science|cilt=34|doi=10.1111/j.1945-5100.1999.tb01394.x}}</ref> <ref name="prospecting">{{Akademik dergi kaynağı|url=|başlık=Prospecting for Native Metals in Lunar Polar Craters|erişimtarihi=|yazarlar=Platts|tarih=12 December 2013|sayı=|sayfalar=|çalışma=7th Symposium on Space Resource Utilization|cilt=|isbn=978-1-62410-315-5|doi=10.2514/6.2014-0338}}</ref> [[Altın]], [[gümüş]] ve muhtemelen [[platin]] gibi doğal [[Değerli metal|değerli metaller]] de elektrostatik toz taşınımı ile Ay kutuplarında yoğunlaşmıştır. <ref name="prospecting" /> Bununla birlikte, Ay'ın atmosfer eksikliği yüzünden uzay radyasyonundan veya göktaşlarından koruma sağlamaz, bu nedenle, koruma elde etmek için ay lav tüpleri önerilmiştir. <ref>{{Haber kaynağı|url=http://www.cnn.com/2010/TECH/space/01/01/moon.lava.hole/|başlık=Moon hole might be suitable for colony|tarih=2010-01-01|çalışma=CNN}}</ref> 1/6 [[G kuvveti|g'ın]] insan sağlığını uzun süre korumak için yeterli olup olmadığı bilinmediğinden, Ay'ın düşük yüzey yerçekimi de endişe vericidir. <ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The effects of prolonged weightlessness and reduced gravity environments on human survival.|yazarlar=Taylor|tarih=March 1993|sayı=3|sayfalar=97–106|çalışma=Journal of the British Interplanetary Society|cilt=46|pmid=11539500|ilk=R. L.}}</ref> Bir ay üssü kurmaya olan ilgi, 21. yüzyılda Mars kolonizasyonuna ara olarak, araştırma, madencilik ve kalıcı yerleşim ile ticaret tesisleri için Moon Village gibi önerilerle arttı. <ref>[http://www.bbc.com/future/story/20150712-should-we-build-a-village-on-the-moon Should we build a village on the Moon?] Richard Hollingham, ''BBC News''. 1 July 2015.</ref>

[[Roskosmos|Rusya]] (2014) gibi bir dizi devlet uzay ajansı,{{Kaynak belirt|date=May 2021}}</link> [[Çin Ulusal Uzay İdaresi|Çin]] (2012) <ref>[https://www.theregister.co.uk/2012/09/21/china_moon_landing_2017_moonbase/ China plots 2017 mission to plan MOON COLONY], 21 September 2012</ref> [ güncelleme gerekiyor ]</link></link> Ve{{Ne zaman|date=August 2018}}</link> [[NASA|ABD]] <ref>{{Web kaynağı|url=https://www.wsj.com/news/articles/SB10000872396390444017504577648481492479016|başlık=NASA Reveals Goal for Eventual Manned Lunar Outpost|erişimtarihi=2017-03-13|arşivtarihi=2017-01-12|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170112190306/http://www.wsj.com/news/articles/SB10000872396390444017504577648481492479016}}</ref> ilk ay ileri karakolunu inşa etmek için periyodik olarak ay planlarını yayınladı.

[[Avrupa Uzay Ajansı]] (ESA)Başkanı Jan Woerner, Ay Köyü olarak adlandırılan bir konseptle, Ay'ın yetenekleri konusunda ülkeler ve şirketler arasında işbirliği önerdi. <ref name="sn20180529">
{{Haber kaynağı|url=https://spacenews.com/bezos-outlines-vision-of-blue-origins-lunar-future/|başlık=Bezos outlines vision of Blue Origin's lunar future|erişimtarihi=21 August 2018|yazarlar=Foust|tarih=29 May 2018|çalışma=[[SpaceNews]]|ilk=Jeff}}</ref>


Aralık 2017 tarihli bir direktifte, Trump Yönetimi [[NASA|NASA'yı]] [[Yörüngeler listesi|Dünya yörüngesinin ötesindeki]] diğer (BEO) varış noktalarına giden yola bir ay görevi dahil etmeye yönlendirdi. <ref name="spo20171217">[https://spacepolicyonline.com/news/text-of-remarks-at-signing-of-trump-space-policy-directive-1-and-list-of-attendees/ "Text of Remarks at Signing of Trump Space Policy Directive 1 and List of Attendees"], Marcia Smith, ''Space Policy Online'', 11 December 2017, accessed 21 August 2018.</ref> <ref name="sn20180529">
{{Haber kaynağı|url=https://spacenews.com/bezos-outlines-vision-of-blue-origins-lunar-future/|başlık=Bezos outlines vision of Blue Origin's lunar future|erişimtarihi=21 August 2018|yazarlar=Foust|tarih=29 May 2018|çalışma=[[SpaceNews]]|ilk=Jeff}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true">Foust, Jeff (29 May 2018). [https://spacenews.com/bezos-outlines-vision-of-blue-origins-lunar-future/ "Bezos outlines vision of Blue Origin's lunar future"]. ''[[Uzay Haberleri|SpaceNews]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">21 August</span> 2018</span>.</cite></ref>

Mayıs 2018'de yapılan bir röportajda [[Blue Origin]] CEO'su [[Jeff Bezos]], Blue Origin'in ''Blue Moon aya iniş aracını'' özel finansmanla kendi başına inşa edip uçuracağını ancak çok daha hızlı inşa edeceklerini ve eğer yapılırsa daha fazlasını başaracaklarını belirtti. mevcut hükümet uzay ajansları ile bir ortaklık. Bezos, özellikle Aralık 2017 NASA yönü ve ESA ''Moon Village'' konseptlerinden bahsetti. <ref name="sn20180529">
{{Haber kaynağı|url=https://spacenews.com/bezos-outlines-vision-of-blue-origins-lunar-future/|başlık=Bezos outlines vision of Blue Origin's lunar future|erişimtarihi=21 August 2018|yazarlar=Foust|tarih=29 May 2018|çalışma=[[SpaceNews]]|ilk=Jeff}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true">Foust, Jeff (29 May 2018). [https://spacenews.com/bezos-outlines-vision-of-blue-origins-lunar-future/ "Bezos outlines vision of Blue Origin's lunar future"]. ''[[Uzay Haberleri|SpaceNews]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">21 August</span> 2018</span>.</cite></ref>


==== Lagrange noktaları ====
==== Lagrange noktaları ====
{{Ana|Lagrange point colonization}}
[[Dosya:Lagrange_points_Earth_vs_Moon.jpg|küçükresim| Ay ve Dünya'nın [[Kütleçekimsel potansiyel|kütleçekimsel potansiyelinin]], beş Dünya-Ay Lagrange noktasını gösteren bir kontur grafiği]]
Dünya'ya yakın bir başka olasılık da, bir uzay kolonisinin süresiz olarak yüzebileceği kararlı Dünya-Ay Lagrange noktaları L4 ve L5'tir. L5 Topluluğu bu noktalarda uzay istasyonları inşa ederek yerleşimi teşvik etmek amacıyla kurulmuştur. Gerard K. O'Neill 1974'te özellikle L5 noktasının binlerce yüzen koloni için uygun olduğunu ve bu noktadaki sığ etkin potansiyel nedeniyle kolonilere kolaylıkla gidip gelinebileceğini öne sürmüştür. <ref name="o'neill">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The colonization of space|erişimtarihi=free|yazarlar=O'Neill|tarih=September 1974|sayı=9|sayfalar=32–40|çalışma=Physics Today|cilt=27|doi=10.1063/1.3128863}}</ref>


=== İç gezegenler ===
=== İç gezegenler ===
[[Güneş Sistemi|Güneş Sistemindeki]] birçok gezegen, kolonizasyon ve [[dünyalaştırma]] için düşünülmüştür. İç Güneş Sisteminde kolonizasyon için ana adaylar [[Mars'ın kolonileştirilmesi|Mars]] ve Venüs'tür. <ref>[https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20030022668_2003025525.pdf NASA - Colonization of Venus by Geoffrey A. Landis]</ref> Kolonizasyon için diğer olası adaylar arasında Ay <ref>[https://psmag.com/environment/colonize-moon-much-cost-81543 Should we colonize the Moon? And how much would it cost?]</ref> ve hatta [[Uzay kolonizasyonu|Merkür]] sayılabilir. <ref>[https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20030062017_2003069386.pdf NASA - Pathways to Colonization by Smitherman Jr.]</ref>


==== Merkür ====
==== Merkür ====
[[Dosya:TerraformedMercuryGlobe.jpg|küçükresim| Bir sanatçının dünyevileştirilmiş [[Merkür]] tasviri]]
Bir zamanlar Ay gibi uçucu madde bakımından fakir bir cisim olduğu düşünülen Merkür'ün artık uçucu madde bakımından zengin olduğu bilinmektedir; <ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Is Mercury a volatile-rich planet?|erişimtarihi=free|yazarlar=McCubbin|tarih=2012|sayı=9|dil=en|sayfalar=n/a|çalışma=Geophysical Research Letters|cilt=39|issn=1944-8007|doi=10.1029/2012GL051711}}</ref> şaşırtıcı bir şekilde iç Güneş Sistemi'ndeki diğer tüm karasal cisimlerden daha fazla uçucu maddeye sahiptir. Gezegen aynı zamanda Dünya/Ay sisteminden altı buçuk kat daha fazla güneş akısı almakta <ref name="Bolonkin">{{Kitap kaynağı|başlık=Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources|kısım=Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization|tarih=2015|sayfalar=407–419|yayıncı=Springer-Verlag|isbn=978-3-319-19568-1|ilk=Alexander A.}}</ref>, bu da güneş enerjisini çok etkili bir enerji kaynağı haline getirmektedir; yörüngedeki güneş dizileri aracılığıyla bu enerjiden yararlanılabilir ve yüzeye ışınlanabilir ya da diğer gezegenlere ihraç edilebilir. <ref name="UTMercury">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/|başlık=How do we Colonize Mercury?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=3 August 2016|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}</ref>

Jeolog Stephen Gillett 1996 yılında bu durumun Merkür'ü güneş yelkenli uzay araçları inşa etmek ve fırlatmak için ideal bir yer haline getirebileceğini öne sürmüştür. Uzaya çıktıklarında güneş yelkenleri açılacaktır. Kütle sürücüsü için güneş enerjisini elde etmek kolay olmalı ve Merkür yakınlarındaki güneş yelkenleri Dünya yakınlarındakinden 6,5 kat daha fazla itme gücüne sahip olacaktır. Bu da Merkür'ü Venüs'e gönderilecek (ve dünyalaştırılacak) donanımın yapımında kullanılacak malzemelerin elde edilmesi için ideal bir yer haline getirebilir. Ayrıca Merkür üzerinde ya da yakınında, yakın yıldız sistemlerine lazer itmeli ışık yelkenleri gibi büyük ölçekli mühendislik faaliyetleri için güç üretmek üzere geniş güneş kolektörleri inşa edilebilir. <ref>Stanley Schmidt and [[Robert Zubrin]], eds., "Islands in the Sky: Bold New Ideas for Colonizing Space"; Wiley, 1996, p. 71-84</ref>

Merkür'ün eksenel eğimi olmadığından, kutuplarına yakın krater tabanları ebedi karanlıkta kalır ve Güneş'i asla görmez. Soğuk tuzaklar olarak işlev görürler ve jeolojik dönemler boyunca uçucu maddeleri hapsederler. Merkür'ün kutuplarının 1014-1015 kg su içerdiği ve muhtemelen yaklaşık 5,65×109 m3 hidrokarbonla kaplı olduğu tahmin edilmektedir. Bu da tarımı mümkün kılacaktır. Merkür'ün yüksek ışık yoğunluğundan ve uzun gününden faydalanmak için bitki çeşitlerinin geliştirilebileceği öne sürülmüştür. Kutuplarda Merkür'ün geri kalanında görülen önemli gece-gündüz değişimleri yaşanmaz, bu da kutupları koloni kurmak için gezegendeki en iyi yer haline getirir.<ref name="Bolonkin">{{Kitap kaynağı|başlık=Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources|kısım=Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization|tarih=2015|sayfalar=407–419|yayıncı=Springer-Verlag|isbn=978-3-319-19568-1|ilk=Alexander A.}}<cite class="citation book cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFBolonkin2015">Bolonkin, Alexander A. (2015). "Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization". In Badescu, Viorel; Zacny, Kris (eds.). ''Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources''. Springer-Verlag. pp.&nbsp;407–419. [[Uluslararası Standart Kitap Numarası|ISBN]]&nbsp;[[Özel:BookSources/978-3-319-19568-1|<bdi>978-3-319-19568-1</bdi>]].</cite></ref>

Bir başka seçenek de, gece-gündüz değişimlerinin sıcaklıkların kabaca sabit kalmasını sağlayacak kadar sönümleneceği yeraltında yaşamaktır. Ay ve Mars'ta olduğu gibi Merkür'de de bu amaca uygun lav tüpleri bulunduğuna dair işaretler vardır. <ref name="UTMercury">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/|başlık=How do we Colonize Mercury?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=3 August 2016|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWilliams2016">Williams, Matt (3 August 2016). [https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/ "How do we Colonize Mercury?"]. ''[[Evren Bugün|Universe Today]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">22 August</span> 2021</span>.</cite></ref> Merkür'ün kutupları etrafındaki bir halkada yeraltı sıcaklıkları Dünya'daki oda sıcaklığına, 22±1 °C'ye bile ulaşabilir; ve bu sadece yaklaşık 0,7 m'den başlayan derinliklerde elde edilir. Bu uçucu maddelerin varlığı ve enerji bolluğu Alexander Bolonkin ve James Shifflett'in Merkür'ü kolonizasyon için Mars'a tercih etmelerine yol açmıştır. <ref name="Bolonkin">{{Kitap kaynağı|başlık=Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources|kısım=Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization|tarih=2015|sayfalar=407–419|yayıncı=Springer-Verlag|isbn=978-3-319-19568-1|ilk=Alexander A.}}<cite class="citation book cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFBolonkin2015">Bolonkin, Alexander A. (2015). "Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization". In Badescu, Viorel; Zacny, Kris (eds.). ''Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources''. Springer-Verlag. pp.&nbsp;407–419. [[Uluslararası Standart Kitap Numarası|ISBN]]&nbsp;[[Özel:BookSources/978-3-319-19568-1|<bdi>978-3-319-19568-1</bdi>]].</cite></ref> <ref>{{Web kaynağı|url=https://einstein-schrodinger.com/mercury_colony.html|başlık=A Mercury Colony?|erişimtarihi=31 July 2021|tarih=n.d.|çalışma=einstein-schrodinger.com|ilk=James}}</ref>

Yine de üçüncü bir seçenek, Merkür'ün 176 gün süren gündüz-gece döngüsü terminatörün çok yavaş hareket ettiği anlamına geldiğinden, gece tarafında kalmak için sürekli hareket etmek olabilir. <ref name="UTMercury">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/|başlık=How do we Colonize Mercury?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=3 August 2016|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWilliams2016">Williams, Matt (3 August 2016). [https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/ "How do we Colonize Mercury?"]. ''[[Evren Bugün|Universe Today]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">22 August</span> 2021</span>.</cite></ref>

Merkür çok yoğun olduğu için daha küçük bir gezegen olmasına rağmen yüzey yerçekimi Mars gibi 0.38g'dir. <ref name="Bolonkin">{{Kitap kaynağı|başlık=Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources|kısım=Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization|tarih=2015|sayfalar=407–419|yayıncı=Springer-Verlag|isbn=978-3-319-19568-1|ilk=Alexander A.}}<cite class="citation book cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFBolonkin2015">Bolonkin, Alexander A. (2015). "Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization". In Badescu, Viorel; Zacny, Kris (eds.). ''Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources''. Springer-Verlag. pp.&nbsp;407–419. [[Uluslararası Standart Kitap Numarası|ISBN]]&nbsp;[[Özel:BookSources/978-3-319-19568-1|<bdi>978-3-319-19568-1</bdi>]].</cite></ref> Buna uyum sağlamak, Ay'ın yerçekiminden (0,16g) daha kolay olacaktır, ancak yine de gezegenden daha düşük kaçış hızıyla ilgili avantajlar sunar. <ref name="UTMercury">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/|başlık=How do we Colonize Mercury?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=3 August 2016|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWilliams2016">Williams, Matt (3 August 2016). [https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/ "How do we Colonize Mercury?"]. ''[[Evren Bugün|Universe Today]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">22 August</span> 2021</span>.</cite></ref> Merkür'ün yakınlığı, ona asteroitler ve dış gezegenlere göre avantajlar sağlar ve düşük [[Yörünge periyodu|sinodik periyodu]], Dünya'dan Merkür'e fırlatma pencerelerinin Dünya'dan Venüs veya Mars'a olanlardan daha sık olduğu anlamına gelir. <ref name="UTMercury" />

Olumsuz tarafı, bir Merkür kolonisi radyasyondan ve güneş patlamalarından önemli ölçüde korunma gerektirecektir ve Merkür havasız olduğu için dekompresyon ve aşırı sıcaklıklar sürekli risk olacaktır. <ref name="UTMercury">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/|başlık=How do we Colonize Mercury?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=3 August 2016|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWilliams2016">Williams, Matt (3 August 2016). [https://www.universetoday.com/130109/how-do-we-colonize-mercury/ "How do we Colonize Mercury?"]. ''[[Evren Bugün|Universe Today]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">22 August</span> 2021</span>.</cite></ref>


==== Venüs ====
==== Venüs ====
{{Ana|Colonization of Venus}}
[[Dosya:Venusballoonoutpost.png|küçükresim| [[Venüs]] bulutları arasındaki bir araştırma istasyonu tasviri]]
Venüs'teki yüzey koşulları insan yaşamına son derece elverişsizdir: ortalama yüzey sıcaklığı 464 °C'dir (kurşunu eritecek kadar sıcak) ve ortalama yüzey basıncı Dünya'nın atmosfer basıncının 92 katıdır - kabaca Dünya okyanuslarının altındaki bir kilometre derinliğe eşdeğerdir. (Bazı farklılıklar vardır; yüksekliği nedeniyle Maxwell Montes'in zirvesi sadece 380 °C ve 45 bar'dır, bu da onu Venüs'ün yüzeyindeki en soğuk ve en az basınçlı yer yapar. Yaklaşık 700 °C'de bazı sıcak noktalar da vardır). Sürekli bulut örtüsü nedeniyle yüzeyde güneş enerjisi mevcut değildir ve karbondioksit atmosferi zehirlidir. <ref name="fact">{{Web kaynağı|url=https://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/venusfact.html|başlık=Venus Fact Sheet|erişimtarihi=2021-04-15|arşivtarihi=11 May 2018|arşivurl=https://web.archive.org/web/20180511140851/https://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/venusfact.html|tarih=25 November 2020|yayıncı=NASA Goddard Space Flight Center|ilk=David R.}}</ref> <ref name="Basilevsky_2003">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The surface of Venus|yazarlar=Basilevsky A. T., Head J. W.|tarih=2003|sayı=10|sayfalar=1699–1734|çalışma=Reports on Progress in Physics|cilt=66|doi=10.1088/0034-4885/66/10/R04}}</ref> <ref name="McGill_2010">{{Kitap kaynağı|başlık=Planetary Tectonics|kısım=Venus tectonics|kısım-url=https://books.google.com/books?id=9PD5hxPb6fkC&pg=PA81|tarih=2010|sayfalar=81–120|yayıncı=[[Cambridge University Press]]|isbn=978-0-521-76573-2|editör2=T. R. Watters|editör3=R. A. Schultz|yazar=McGill G. E.|yazar3=Stofan E. R.|yazar4=Smrekar S. E.}}</ref> <ref name="landis1">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Colonization of Venus|yazarlar=Landis|tarih=Feb 2–6, 2003|sayfalar=1193–1198|çalışma=Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM|cilt=654|doi=10.1063/1.1541418|ilk=Geoffrey A.}}; draft version of [https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20030022668_2003025525.pdf the full paper] available at NASA Technical Reports Server (accessed 16 May 2012)</ref>

Bununla birlikte, Venüs'ün üst atmosferi çok daha Dünya benzeri koşullara sahiptir ve en azından 1971'den beri Sovyet bilim adamları tarafından makul bir kolonizasyon yeri olarak önerilmiştir. 50 km'den biraz fazla yükseklikte (bulut tepeleri), atmosfer basıncı kabaca Dünya yüzeyindekine eşittir ve sıcaklıklar 0-50 °C arasında değişir. Yaşam için gerekli olan uçucu elementler mevcuttur (hidrojen, karbon, nitrojen, oksijen ve sülfür) ve bulutların üzerinde güneş enerjisi bol miktarda bulunmaktadır. Basınçlandırma gerekli olmayacaktır; hatta insanlar oksijen tedariki ve sülfürik asit damlacıklarına karşı koruma sağlayan giysilerle güvenli bir şekilde yaşam alanlarının dışına çıkabilirler. Geoffrey Landis, solunabilir havanın Venüs'ün atmosferinde kaldırıcı bir gaz olduğuna dikkat çekmiştir: bir metreküp hava yarım kilogram kaldırır ve Venüs'teki bir şehir büyüklüğünde oksijen ve nitrojen dolu bir aerostat bir şehrin kütlesini kaldırabilir. Bu da Venüs için bir kolonizasyon yöntemi olarak yüzen aerostat şehirleri önermektedir. Dışarısı ile içerisi arasında basınç farkı olmaması, habitat ihlallerini onarmak için yeterli zaman olduğu anlamına gelir. Dünya'nın üç katından biraz fazla yüzölçümüyle, bu tür bir milyar şehir için bile yer olacaktır. Atmosfer bu yükseklikte yeterli radyasyon kalkanı sağlar ve Venüs'ün 0.90g yerçekimi mikro yerçekiminin olumsuz sağlık etkilerini önlemek için muhtemelen yeterlidir.<ref name="Badescu">{{Kitap kaynağı|url=https://www.springer.com/us/book/9783319195681|başlık=Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources|tarih=2015|sayfa=492|yer=Heidelberg|yayıncı=Springer-Verlag GmbH|isbn=978-3319195681|yazar=Badescu, Viorel|editör2=Zacny, Kris}}.</ref> <ref name="landis1">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Colonization of Venus|yazarlar=Landis|tarih=Feb 2–6, 2003|sayfalar=1193–1198|çalışma=Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM|cilt=654|doi=10.1063/1.1541418|ilk=Geoffrey A.}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFLandis2003">Landis, Geoffrey A. (Feb 2–6, 2003). "Colonization of Venus". ''Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM''. '''654''': 1193–1198. [[Bibcode]]:[https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2003AIPC..654.1193L 2003AIPC..654.1193L]. [[Sayısal nesne tanımlayıcısı|doi]]:[[doi:10.1063/1.1541418|10.1063/1.1541418]].</cite>; draft version of [https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20030022668_2003025525.pdf the full paper] available at NASA Technical Reports Server (accessed 16 May 2012)</ref> <ref name="landis1" />

Venüs'te bir gün yüzeyde çok uzundur, ancak atmosfer gezegenden çok daha hızlı döner (süperrotasyon adı verilen bir fenomen), bu nedenle yüzen bir yaşam alanı sadece yaklaşık yüz saatlik bir güne sahip olacaktır. Landis bunu çok daha uzun olan Dünya'daki kutup gün ve geceleriyle karşılaştırıyor. Venüs'te daha yüksek enlemlerde yüzen bir yaşam alanı normal bir 24 saatlik döngüye yaklaşacaktır. Yüzeydeki madencilik önemli endüstriyel metallere erişim sağlayacaktır ve yüksek sıcaklıklara dayanması için uçaklar, balonlar ya da fulleren kablolar aracılığıyla erişilebilir. Yaşam alanının madencilik cihazlarına göre hareket halinde olması sorunundan kaçınmak için, yaşam alanı alt atmosfere inebilir: bu bölge daha sıcaktır, ancak Landis büyük boyutlu bir yaşam alanının daha yüksek sıcaklıklarda kısa bir süre kalmakla sorun yaşamayacak kadar ısı kapasitesine sahip olacağını savunuyor. <ref name="landis1">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Colonization of Venus|yazarlar=Landis|tarih=Feb 2–6, 2003|sayfalar=1193–1198|çalışma=Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM|cilt=654|doi=10.1063/1.1541418|ilk=Geoffrey A.}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFLandis2003">Landis, Geoffrey A. (Feb 2–6, 2003). "Colonization of Venus". ''Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM''. '''654''': 1193–1198. [[Bibcode]]:[https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2003AIPC..654.1193L 2003AIPC..654.1193L]. [[Sayısal nesne tanımlayıcısı|doi]]:[[doi:10.1063/1.1541418|10.1063/1.1541418]].</cite>; draft version of [https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20030022668_2003025525.pdf the full paper] available at NASA Technical Reports Server (accessed 16 May 2012)</ref>

Venüs'ün kolonileştirilmesi, [[Uzay yolculuğu|uzay uçuşunun]] şafağından bu yana birçok [[Bilimkurgu|bilim kurgu]] eserinin konusu olmuştur ve hala hem kurgusal hem de bilimsel açıdan tartışılmaktadır. Venüs için öneriler, üst-orta atmosferde yüzen kolonilere <ref>Daniel Oberhaus and Alex Pasternack, [https://motherboard.vice.com/en_us/article/why-we-should-build-cloud-cities-on-venus "Why We Should Build Cloud Cities on Venus"], ''Motherboard,'' Feb 2 2015 (accessed March 26, 2017).</ref> ve [[Venüs'ü Dünyalaştırma|dünyayı şekillendirmeye]] odaklanıyor.


==== Mars ====
==== Mars ====
{{Ana|Colonization of Mars}}
[[Dosya:Possible_exploration_of_the_surface_of_Mars.jpg|küçükresim| [[İnsanlı Mars uçuşu]] tasviri]]
Mars'ın varsayımsal kolonizasyonu kamu uzay ajansları ve özel şirketlerin ilgisini çekmiş ve bilim kurgu yazılarında, filmlerde ve sanatta kapsamlı bir şekilde ele alınmıştır. Kalıcı yerleşimi araştırmaya yönelik en son taahhütler arasında kamu uzay ajansları-NASA, ESA, Roscosmos, ISRO ve CNSA ile özel kuruluşlar-SpaceX, Lockheed Martin ve Boeing yer almaktadır.


=== Asteroit kuşağı ===
=== Asteroit kuşağı ===
{{Ana|Colonization of the asteroid belt}}
Asteroit kuşağında önemli miktarda malzeme mevcuttur, ancak uzayın geniş bir bölgesini kapladığı için ince bir şekilde dağılmıştır. En büyük asteroit, yaklaşık 940 km çapıyla bir cüce gezegen olacak kadar büyük olan Ceres'tir. Sonraki en büyük iki asteroid Pallas ve Vesta olup her ikisinin de çapı yaklaşık 520 km'dir. Vidasız ikmal gemileri, 500 milyon kilometrelik alanı geçerken bile çok az teknolojik ilerleme ile pratik olmalıdır. Kolonistler, asteroitlerinin Dünya'ya ya da önemli kütleye sahip başka bir cisme çarpmamasını sağlamak konusunda güçlü bir çıkara sahip olacaklardır, ancak herhangi bir boyuttaki bir asteroiti [kaynak belirtilmeli] hareket ettirmekte son derece zorlanacaklardır. Dünya ve çoğu asteroidin yörüngeleri delta-v açısından birbirlerinden çok uzaktır ve asteroidal cisimler muazzam bir momentuma sahiptir. Roketler ya da kütle sürücüleri belki de asteroitlerin üzerine yerleştirilerek yollarını güvenli bir rotaya yönlendirebilirler.

Ceres'te hayatta kalma, yakıt ve muhtemelen Mars ve Venüs'ün dünyalaştırılması için önemli olan su, amonyak ve metan bulunmaktadır. Koloni bir yüzey kraterinde ya da yeraltında kurulabilir. Ancak Ceres'te bile yüzeydeki yerçekimi 0.03g gibi çok küçük bir değerdedir ve bu da mikro yerçekiminin olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak için yeterli değildir (Ceres'e ulaşımı kolaylaştırsa da). Bu nedenle ya tıbbi tedaviler ya da yapay yerçekimi gerekecektir. Buna ek olarak, ana asteroit kuşağını kolonileştirmek için muhtemelen Ay ve Mars'ta halihazırda mevcut olan altyapı gerekecektir. <ref name="UTCeres">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/143011/how-do-we-colonize-ceres/|başlık=How do we Colonize Ceres?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=20 November 2019|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}</ref> <ref name="UTCeres" />

Bazıları Ceres'in asteroit madenciliği için bir ana üs ya da merkez olarak kullanılabileceğini öne sürmüştür. <ref name="UTCeres">{{Web kaynağı|url=https://www.universetoday.com/143011/how-do-we-colonize-ceres/|başlık=How do we Colonize Ceres?|erişimtarihi=22 August 2021|tarih=20 November 2019|çalışma=[[Universe Today]]|ilk=Matt}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWilliams2019">Williams, Matt (20 November 2019). [https://www.universetoday.com/143011/how-do-we-colonize-ceres/ "How do we Colonize Ceres?"]. ''[[Evren Bugün|Universe Today]]''<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">22 August</span> 2021</span>.</cite></ref> Ancak Geoffrey A. Landis, birden fazla asteroitten yararlanılacaksa, asteroit kuşağının bir asteroit madenciliği üssü için uygun bir yer olmadığına dikkat çekmiştir: asteroitler birbirine yakın değildir ve rastgele seçilen iki asteroitin Güneş'ten birbirlerine zıt taraflarda olma olasılığı oldukça yüksektir. Böyle bir üssün Venüs gibi bir iç gezegende inşa edilmesinin daha iyi olacağını öne sürüyor: iç gezegenler daha yüksek yörünge hızlarına sahiptir, bu da herhangi bir asteroide transfer süresini kısaltır ve Güneş'in etrafında daha hızlı dolanır, böylece asteroide fırlatma pencereleri daha sık olur (daha düşük bir sinodik dönem). Dolayısıyla Venüs uçuş süresi açısından asteroitlere Dünya ya da Mars'tan daha yakındır. Venüs-Ceres ve Venüs-Vesta yolculukları için transfer süreleri minimum enerjili yörüngeler boyunca sırasıyla sadece 1,15 ve 0,95 yıldır; bu da sırasıyla 1,29 ve 1,08 yıl olan Dünya-Ceres ve Dünya-Vesta'dan bile daha kısadır. <ref name="landis1">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Colonization of Venus|yazarlar=Landis|tarih=Feb 2–6, 2003|sayfalar=1193–1198|çalışma=Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM|cilt=654|doi=10.1063/1.1541418|ilk=Geoffrey A.}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFLandis2003">Landis, Geoffrey A. (Feb 2–6, 2003). "Colonization of Venus". ''Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM''. '''654''': 1193–1198. [[Bibcode]]:[https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2003AIPC..654.1193L 2003AIPC..654.1193L]. [[Sayısal nesne tanımlayıcısı|doi]]:[[doi:10.1063/1.1541418|10.1063/1.1541418]].</cite>; draft version of [https://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20030022668_2003025525.pdf the full paper] available at NASA Technical Reports Server (accessed 16 May 2012)</ref>


=== Dış gezegenlerin uyduları ===
=== Dış gezegenlerin uyduları ===

Sayfanın 13.48, 19 Ağustos 2023 tarihindeki hâli

 Şablon:Spaceflight sidebar

Hayali bir ay madenciliği tesisini tasvir eden bir görsel
NASA'nın Mars'ta yiyecek yetiştirme planlarının tasviri
NASA'nın Yüksek İrtifa Venüs Operasyon Konsepti'nin (HAVOC) Venüs'ünde mürettebatlı bir yüzer karakolun tasviri
Güneş, gezegenler ve cüce gezegenler

Uzay kolonizasyonu (uzay yerleşimi veya dünya dışı kolonizasyon olarak da adlandırılır), uzayın veya Dünya dışındaki gök cisimlerinin kalıcı yerleşim veya dünya dışı bölge olarak kullanılmasıdır.

Dünya dışı uzayın iskânı ve bölgesel kullanımı, örneğin uzay yerleşimleri veya dünya dışı madencilik işletmeleri için önerilmiştir. Bugüne kadar, geçici uzay habitatları dışında kalıcı bir uzay yerleşimi kurulmadığı gibi, herhangi bir dünya dışı bölge veya arazi de yasal olarak talep edilmemiştir. Uzayda toprak iddiasında bulunmak, uzayı ortak bir miras olarak tanımlayan uluslararası uzay hukuku tarafından yasaklanmıştır. Uluslararası uzay hukuku, uzayın sömürgeleştirilmesini ve askerileştirilmesini [1] [2] önlemeyi amaçlamış ve özellikle sabit yörünge veya Ay gibi sınırlı alanlar için uzaya erişimi ve uzayın paylaşımını düzenleyecek uluslararası rejimlerin kurulmasını savunmuştur. [1]

Uzay yerleşimi lehinde ve aleyhinde birçok argüman ortaya atılmıştır. Kolonileşme lehine en yaygın iki argüman, gezegen ölçeğinde (doğal veya insan kaynaklı) bir felaket durumunda insan uygarlığının ve yaşamının Dünya'da kalması ve uzayda insan toplumunun genişlemesini sağlayabilecek ek kaynakların bulunmasıdır. En yaygın itirazlar arasında kozmosun metalaştırılmasının, büyük ekonomik ve askeri kurumlar da dahil olmak üzere, halihazırda güçlü olanların çıkarlarını artıracağı endişesi; aynı kaynakların Dünya'da harcanmasına kıyasla muazzam fırsat maliyeti; savaşlar, ekonomik eşitsizlik ve çevresel bozulma gibi önceden var olan zararlı süreçlerin şiddetlenmesi yer almaktadır. [3] [4] [5] [6]

Bir uzay yerleşimi, çok sayıda sosyo-politik soruyu gündeme getirecek bir emsal teşkil edecektir. Sadece gerekli altyapının inşası bile ürkütücü teknolojik ve ekonomik zorluklar ortaya çıkaracaktır. Uzay yerleşimleri genel olarak, uzayda insan yaşamına son derece düşman olan ve Dünya'dan bakım ve tedarik için erişilemeyen bir ortamda, çok sayıda insanın neredeyse tüm ihtiyaçlarını (ya da tamamını) karşılayacak şekilde tasarlanır. .Kontrollü ekolojik yaşam destek sistemleri gibi şu anda ilkel olan teknolojilerin büyük ölçüde geliştirilmesini gerektirecektir. Yörüngesel uzay uçuşunun yüksek maliyeti (Falcon Heavy ile alçak Dünya yörüngesine kg başına yaklaşık 1400 $ veya pound başına 640 $) göz önüne alındığında, bir uzay yerleşimi şu anda büyük ölçüde pahalı olacaktır.Teknolojik açıdan, uzaya erişimi daha ucuz hale getirme (yeniden kullanılabilir fırlatma sistemleri yörüngeye kg başına 20 $'a ulaşabilir), [7] ve otomatik üretim ve inşaat teknikleri oluşturma konusunda devam eden ilerlemeler vardır.

Henüz devlet ya da özel herhangi bir büyük ölçekli kuruluş tarafından uzay yerleşimi inşa etmeye yönelik bir plan bulunmamaktadır. Bununla birlikte, yıllar boyunca uzay yerleşimleri için birçok öneri, spekülasyon ve tasarım yapılmıştır ve önemli sayıda uzay kolonizasyonu savunucusu ve grubu aktiftir. Freeman Dyson gibi birçok ünlü bilim adamı uzay yerleşimi lehinde görüş bildirmiştir.. [8]

Tanım

Bu terim çok geniş bir şekilde kullanılmış, robotik de olsa her türlü kalıcı insan varlığına uygulanmış, [9] [10], özellikle de "yerleşim" terimiyle birlikte, araştırma istasyonlarından uzayda kendi kendini idame ettiren topluluklara kadar her türlü insan uzay habitatına kesin olmayan bir şekilde uygulanmıştır.

Koloni ve kolonizasyon kelimeleri Dünya'daki sömürgecilik tarihine dayanan terimlerdir, bu da onu bir insan coğrafyası ve özellikle de siyasi bir terim haline getirmektedir. Uzaydaki herhangi bir kalıcı insan faaliyeti ve gelişimi için bu geniş kullanım, özellikle sömürgeci ve farklılaştırılmamış olarak eleştirilmiştir. [11] (bkz. aşağıdaki İtirazlar bölümü).

Bu anlamda bir koloni, toprak talep eden ve bunu yerleşimciler ya da onların metropolü için kullanan bir yerleşimdir. Bu nedenle bir insan ileri karakolu, muhtemelen bir uzay habitatı veya hatta bir uzay yerleşimi olsa da, otomatik olarak bir uzay kolonisi oluşturmaz. [12] Yine de ticaret fabrikaları gibi antrepolar sıklıkla kolonilere dönüşmüştür. Dolayısıyla herhangi bir üslenme kolonileşmenin bir parçası olabilirken, kolonileşme üslenmenin ötesinde daha fazla hak talebine açık bir süreç olarak anlaşılabilir. Şimdiye kadar en uzun süre işgal edilen dünya dışı yaşam alanı olan Uluslararası Uzay İstasyonu, toprak talebinde bulunmaz ve bu nedenle genellikle bir koloni olarak kabul edilmez.

Tarih

İlk uzay uçuşu programları başladığında , RAAF Woomera Range Kompleksi, Guyana Uzay Merkezi veya çağdaş olarak Mauna Kea teleskopundaki astronomi için yerli halkların yerleri gibi Dünya üzerindeki sömürge alanlarını kısmen kullandılar ve kullanmaya devam ettiler. [13] [14] [15] 1950'lerde yörüngesel uzay uçuşu başarıldığında, sömürgecilik hâlâ güçlü bir uluslararası projeydi, örneğin ABD'nin uzay programını ve genel olarak uzayı " Yeni Sınır "ın bir parçası olarak ilerletmesini kolaylaştırmak. [16] Ancak uzay çağının ilk on yıllarında sömürgecilikten kurtulma, birçok yeni bağımsız ülke üreterek yeniden güç kazandı. Bağımsızlığına yeni kavuşan bu ülkeler, uzay hukuku gündeme geldiğinde ve uluslararası düzeyde müzakere edildiğinde, sömürgecilik karşıtı bir duruş ve uzay faaliyetinin düzenlenmesini talep ederek uzay yolculuğu yapan ülkelerle karşı karşıya geldi. Uzay uçuşu kabiliyetine sahip birkaç ülke arasında kara kapma ve uzayda bir silahlanma yarışı nedeniyle çatışma korkusu büyüdü ve nihayetinde uzay yolculuğu yapan ülkeler tarafından paylaşıldı. [2] Bu, 1967 tarihli Dış Uzay Antlaşması'ndan başlayarak, uzayı " tüm insanlığın bölgesi " olarak adlandıran ve uzayın uluslararası düzenlemesi ve paylaşımı için hükümler sağlayan, üzerinde anlaşmaya varılan uluslararası uzay hukukunun ifadesini üretti.

Tamamlanmış Ay Bayrağı Düzeneğinin bir resmi. SSCB ve ABD, Dış Uzay Anlaşması uyarınca Ay üzerinde herhangi bir hak iddia etmemekle birlikte flama bırakma ve bayrak çekme faaliyetlerinde bulunmuştur. [17]

Durağan uyduların ortaya çıkışı, uzayda sınırlı alan durumunu gündeme getirdi. Bir zamanlar sömürge imparatorluklarının kolonileri olan, ancak uzay uçuşu yetenekleri olmayan bir grup ekvatoral ülke, 1976'da Bogota Deklarasyonu'nu imzaladı. Bu ülkeler, durağan yörüngenin sınırlı bir doğal kaynak olduğunu ve insanlığın ortak alanı olan uzayın bir parçası olmadığını görerek doğrudan aşağıdaki ekvator ülkelerine ait olduğunu ilan ettiler. Bu sayede deklarasyon, egemenliklerini emperyalist olarak tanımlayarak, uzay yolculuğu yapan ülkelerin yerdurağan yörüngenin egemenliğine meydan okudu. Dahası, uzaydaki bu hakimiyet, erişim düzenlemesi eksikliği nedeniyle sürekli artan uzay enkazı örneğinde olduğu gibi, uzaya erişimi garanti eden Dış Uzay Anlaşmasına yönelik tehditlerin habercisi oldu. [18] [19] [1]

1977'de nihayet ilk sürdürülebilir uzay yaşam alanı olan Salyut 6 istasyonu Dünya'nın yörüngesine yerleştirildi. Sonunda ilk uzay istasyonlarının yerini, günümüzün uzaydaki en büyük insan ileri karakolu ve bir uzay yerleşimine en yakın olan ISS aldı. Çok taraflı bir rejim altında inşa edilen ve işletilen bu istasyon, örneğin Ay çevresinde ve muhtemelen Ay'da olduğu gibi, gelecekteki istasyonlar için bir plan haline geldi. [20] [21] Uluslararası Ay Antlaşması, Ay faaliyeti için uluslararası bir rejim talep etti, ancak şu anda Artemis Anlaşmalarında olduğu gibi çok taraflı olarak geliştiriliyor. [22] [23] Şimdiye kadar farklı bir gök cismi üzerindeki tek yaşam alanı, mürettebatlı aya iniş yapanların geçici yaşam alanları olmuştur.

Kavramsal

Daha fazla bilgi: Space colonization § In media and fiction

Francis Drake ve Christoph Columbus gibi gelecekteki sömürgecilerin Ay'a ulaşmaları ve dolayısıyla orada yaşayan insanlar için ilk öneriler, 17. yüzyılın ilk yarısında John Wilkins tarafından A Discourse Concerning a New Planet'te yapılmıştır. [24]

Uzay kolonizasyonu üzerine bilinen ilk çalışma, yerleşik bir yapay uydu hakkında Edward Everett Hale tarafından yazılan 1869 romanı The Brick Moon'du . [25] 1897'de Kurd Lasswitz uzay kolonileri hakkında da yazdı.

Rus roket bilimi öncüsü Konstantin Tsiolkovsky, 1900'lerde yazdığı Beyond Planet Earth adlı kitabında uzay topluluğunun unsurlarını öngördü. Tsiolkovsky, uzay yolcularına seralar inşa ettirdi ve uzayda mahsul yetiştirdi. [26] Tsiolkovsky, uzaya gitmenin mükemmel insanlara yardımcı olacağına, ölümsüzlüğe ve barışa yol açacağına inanıyordu.

1920'lerde John Desmond Bernal, Hermann Oberth, Guido von Pirquet ve Herman Noordung bu fikri daha da geliştirdi. Wernher von Braun, 1952 tarihli bir Colliers makalesinde fikirlerine katkıda bulundu. 1950'lerde ve 1960'larda, Dandridge M. Cole [27] fikirlerini yayınladı.

Konuyla ilgili başka bir ufuk açıcı kitap, 1977'de Gerard K. O'Neill [28] tarafından yazılan The High Frontier: Human Colonies in Space kitabıydı ve bunu aynı yıl TA Heppenheimer tarafından yazılan Colonies in Space izledi. [29]

Marianne J. Dyson, Home on the Moon'u yazdı; 2003'te Bir Uzay Sınırında Yaşamak ; [30] Peter Eckart, Lunar Base Handbook'u 2006'da yazdı [31] ve ardından Harrison Schmitt'in 2007'de yazdığı Return to the Moon'u [32]

Konumlar

Sanatçı Les Bossinas'ın 1989 tarihli Mars görevi konsepti

Konum, uzay kolonizasyonu savunucuları arasında sık sık bir çekişme noktasıdır. Kolonizasyon yeri fiziksel bir gezegen, cüce gezegen, doğal uydu veya asteroit veya yörüngede olabilir. Güneş Sisteminin kolonizasyonu en çok ilgiyi görmüştür.

Bir cisim üzerinde olmayan yerleşimler için ayrıca uzay habitatına bakınız.

Dünya yakınındaki uzay

Bir ay üssü tasviri

Ay

Ana madde: Colonization of the Moon

Ay, Dünya'ya yakınlığı ve daha düşük kurtulma hızı nedeniyle kolonizasyon için bir hedef olarak tartışılmaktadır. Kutuplara yakın, kalıcı olarak gölgelenmiş kraterlerde bol miktarda buz hapsolmuştur, bu da bir Ay kolonisinin su ihtiyacını karşılayabilir [33], ancak cıvanın da benzer şekilde burada hapsolduğuna dair göstergeler sağlık açısından endişeler doğurabilir. [34] [35] Altın, gümüş ve muhtemelen platin gibi doğal değerli metaller de elektrostatik toz taşınımı ile Ay kutuplarında yoğunlaşmıştır. [35] Bununla birlikte, Ay'ın atmosfer eksikliği yüzünden uzay radyasyonundan veya göktaşlarından koruma sağlamaz, bu nedenle, koruma elde etmek için ay lav tüpleri önerilmiştir. [36] 1/6 g'ın insan sağlığını uzun süre korumak için yeterli olup olmadığı bilinmediğinden, Ay'ın düşük yüzey yerçekimi de endişe vericidir. [37] Bir ay üssü kurmaya olan ilgi, 21. yüzyılda Mars kolonizasyonuna ara olarak, araştırma, madencilik ve kalıcı yerleşim ile ticaret tesisleri için Moon Village gibi önerilerle arttı. [38]

Rusya (2014) gibi bir dizi devlet uzay ajansı,[kaynak belirtilmeli]</link> Çin (2012) [39] [ güncelleme gerekiyor ]</link></link> Ve[ne zaman?]</link> ABD [40] ilk ay ileri karakolunu inşa etmek için periyodik olarak ay planlarını yayınladı.

Avrupa Uzay Ajansı (ESA)Başkanı Jan Woerner, Ay Köyü olarak adlandırılan bir konseptle, Ay'ın yetenekleri konusunda ülkeler ve şirketler arasında işbirliği önerdi. [41]


Aralık 2017 tarihli bir direktifte, Trump Yönetimi NASA'yı Dünya yörüngesinin ötesindeki diğer (BEO) varış noktalarına giden yola bir ay görevi dahil etmeye yönlendirdi. [42] [41]

Mayıs 2018'de yapılan bir röportajda Blue Origin CEO'su Jeff Bezos, Blue Origin'in Blue Moon aya iniş aracını özel finansmanla kendi başına inşa edip uçuracağını ancak çok daha hızlı inşa edeceklerini ve eğer yapılırsa daha fazlasını başaracaklarını belirtti. mevcut hükümet uzay ajansları ile bir ortaklık. Bezos, özellikle Aralık 2017 NASA yönü ve ESA Moon Village konseptlerinden bahsetti. [41]

Lagrange noktaları

Ana madde: Lagrange point colonization
Ay ve Dünya'nın kütleçekimsel potansiyelinin, beş Dünya-Ay Lagrange noktasını gösteren bir kontur grafiği

Dünya'ya yakın bir başka olasılık da, bir uzay kolonisinin süresiz olarak yüzebileceği kararlı Dünya-Ay Lagrange noktaları L4 ve L5'tir. L5 Topluluğu bu noktalarda uzay istasyonları inşa ederek yerleşimi teşvik etmek amacıyla kurulmuştur. Gerard K. O'Neill 1974'te özellikle L5 noktasının binlerce yüzen koloni için uygun olduğunu ve bu noktadaki sığ etkin potansiyel nedeniyle kolonilere kolaylıkla gidip gelinebileceğini öne sürmüştür. [43]

İç gezegenler

Güneş Sistemindeki birçok gezegen, kolonizasyon ve dünyalaştırma için düşünülmüştür. İç Güneş Sisteminde kolonizasyon için ana adaylar Mars ve Venüs'tür. [44] Kolonizasyon için diğer olası adaylar arasında Ay [45] ve hatta Merkür sayılabilir. [46]

Merkür

Bir sanatçının dünyevileştirilmiş Merkür tasviri

Bir zamanlar Ay gibi uçucu madde bakımından fakir bir cisim olduğu düşünülen Merkür'ün artık uçucu madde bakımından zengin olduğu bilinmektedir; [47] şaşırtıcı bir şekilde iç Güneş Sistemi'ndeki diğer tüm karasal cisimlerden daha fazla uçucu maddeye sahiptir. Gezegen aynı zamanda Dünya/Ay sisteminden altı buçuk kat daha fazla güneş akısı almakta [48], bu da güneş enerjisini çok etkili bir enerji kaynağı haline getirmektedir; yörüngedeki güneş dizileri aracılığıyla bu enerjiden yararlanılabilir ve yüzeye ışınlanabilir ya da diğer gezegenlere ihraç edilebilir. [49]

Jeolog Stephen Gillett 1996 yılında bu durumun Merkür'ü güneş yelkenli uzay araçları inşa etmek ve fırlatmak için ideal bir yer haline getirebileceğini öne sürmüştür. Uzaya çıktıklarında güneş yelkenleri açılacaktır. Kütle sürücüsü için güneş enerjisini elde etmek kolay olmalı ve Merkür yakınlarındaki güneş yelkenleri Dünya yakınlarındakinden 6,5 kat daha fazla itme gücüne sahip olacaktır. Bu da Merkür'ü Venüs'e gönderilecek (ve dünyalaştırılacak) donanımın yapımında kullanılacak malzemelerin elde edilmesi için ideal bir yer haline getirebilir. Ayrıca Merkür üzerinde ya da yakınında, yakın yıldız sistemlerine lazer itmeli ışık yelkenleri gibi büyük ölçekli mühendislik faaliyetleri için güç üretmek üzere geniş güneş kolektörleri inşa edilebilir. [50]

Merkür'ün eksenel eğimi olmadığından, kutuplarına yakın krater tabanları ebedi karanlıkta kalır ve Güneş'i asla görmez. Soğuk tuzaklar olarak işlev görürler ve jeolojik dönemler boyunca uçucu maddeleri hapsederler. Merkür'ün kutuplarının 1014-1015 kg su içerdiği ve muhtemelen yaklaşık 5,65×109 m3 hidrokarbonla kaplı olduğu tahmin edilmektedir. Bu da tarımı mümkün kılacaktır. Merkür'ün yüksek ışık yoğunluğundan ve uzun gününden faydalanmak için bitki çeşitlerinin geliştirilebileceği öne sürülmüştür. Kutuplarda Merkür'ün geri kalanında görülen önemli gece-gündüz değişimleri yaşanmaz, bu da kutupları koloni kurmak için gezegendeki en iyi yer haline getirir.[48]

Bir başka seçenek de, gece-gündüz değişimlerinin sıcaklıkların kabaca sabit kalmasını sağlayacak kadar sönümleneceği yeraltında yaşamaktır. Ay ve Mars'ta olduğu gibi Merkür'de de bu amaca uygun lav tüpleri bulunduğuna dair işaretler vardır. [49] Merkür'ün kutupları etrafındaki bir halkada yeraltı sıcaklıkları Dünya'daki oda sıcaklığına, 22±1 °C'ye bile ulaşabilir; ve bu sadece yaklaşık 0,7 m'den başlayan derinliklerde elde edilir. Bu uçucu maddelerin varlığı ve enerji bolluğu Alexander Bolonkin ve James Shifflett'in Merkür'ü kolonizasyon için Mars'a tercih etmelerine yol açmıştır. [48] [51]

Yine de üçüncü bir seçenek, Merkür'ün 176 gün süren gündüz-gece döngüsü terminatörün çok yavaş hareket ettiği anlamına geldiğinden, gece tarafında kalmak için sürekli hareket etmek olabilir. [49]

Merkür çok yoğun olduğu için daha küçük bir gezegen olmasına rağmen yüzey yerçekimi Mars gibi 0.38g'dir. [48] Buna uyum sağlamak, Ay'ın yerçekiminden (0,16g) daha kolay olacaktır, ancak yine de gezegenden daha düşük kaçış hızıyla ilgili avantajlar sunar. [49] Merkür'ün yakınlığı, ona asteroitler ve dış gezegenlere göre avantajlar sağlar ve düşük sinodik periyodu, Dünya'dan Merkür'e fırlatma pencerelerinin Dünya'dan Venüs veya Mars'a olanlardan daha sık olduğu anlamına gelir. [49]

Olumsuz tarafı, bir Merkür kolonisi radyasyondan ve güneş patlamalarından önemli ölçüde korunma gerektirecektir ve Merkür havasız olduğu için dekompresyon ve aşırı sıcaklıklar sürekli risk olacaktır. [49]

Venüs

Ana madde: Colonization of Venus
Venüs bulutları arasındaki bir araştırma istasyonu tasviri

Venüs'teki yüzey koşulları insan yaşamına son derece elverişsizdir: ortalama yüzey sıcaklığı 464 °C'dir (kurşunu eritecek kadar sıcak) ve ortalama yüzey basıncı Dünya'nın atmosfer basıncının 92 katıdır - kabaca Dünya okyanuslarının altındaki bir kilometre derinliğe eşdeğerdir. (Bazı farklılıklar vardır; yüksekliği nedeniyle Maxwell Montes'in zirvesi sadece 380 °C ve 45 bar'dır, bu da onu Venüs'ün yüzeyindeki en soğuk ve en az basınçlı yer yapar. Yaklaşık 700 °C'de bazı sıcak noktalar da vardır). Sürekli bulut örtüsü nedeniyle yüzeyde güneş enerjisi mevcut değildir ve karbondioksit atmosferi zehirlidir. [52] [53] [54] [55]

Bununla birlikte, Venüs'ün üst atmosferi çok daha Dünya benzeri koşullara sahiptir ve en azından 1971'den beri Sovyet bilim adamları tarafından makul bir kolonizasyon yeri olarak önerilmiştir. 50 km'den biraz fazla yükseklikte (bulut tepeleri), atmosfer basıncı kabaca Dünya yüzeyindekine eşittir ve sıcaklıklar 0-50 °C arasında değişir. Yaşam için gerekli olan uçucu elementler mevcuttur (hidrojen, karbon, nitrojen, oksijen ve sülfür) ve bulutların üzerinde güneş enerjisi bol miktarda bulunmaktadır. Basınçlandırma gerekli olmayacaktır; hatta insanlar oksijen tedariki ve sülfürik asit damlacıklarına karşı koruma sağlayan giysilerle güvenli bir şekilde yaşam alanlarının dışına çıkabilirler. Geoffrey Landis, solunabilir havanın Venüs'ün atmosferinde kaldırıcı bir gaz olduğuna dikkat çekmiştir: bir metreküp hava yarım kilogram kaldırır ve Venüs'teki bir şehir büyüklüğünde oksijen ve nitrojen dolu bir aerostat bir şehrin kütlesini kaldırabilir. Bu da Venüs için bir kolonizasyon yöntemi olarak yüzen aerostat şehirleri önermektedir. Dışarısı ile içerisi arasında basınç farkı olmaması, habitat ihlallerini onarmak için yeterli zaman olduğu anlamına gelir. Dünya'nın üç katından biraz fazla yüzölçümüyle, bu tür bir milyar şehir için bile yer olacaktır. Atmosfer bu yükseklikte yeterli radyasyon kalkanı sağlar ve Venüs'ün 0.90g yerçekimi mikro yerçekiminin olumsuz sağlık etkilerini önlemek için muhtemelen yeterlidir.[56] [55] [55]

Venüs'te bir gün yüzeyde çok uzundur, ancak atmosfer gezegenden çok daha hızlı döner (süperrotasyon adı verilen bir fenomen), bu nedenle yüzen bir yaşam alanı sadece yaklaşık yüz saatlik bir güne sahip olacaktır. Landis bunu çok daha uzun olan Dünya'daki kutup gün ve geceleriyle karşılaştırıyor. Venüs'te daha yüksek enlemlerde yüzen bir yaşam alanı normal bir 24 saatlik döngüye yaklaşacaktır. Yüzeydeki madencilik önemli endüstriyel metallere erişim sağlayacaktır ve yüksek sıcaklıklara dayanması için uçaklar, balonlar ya da fulleren kablolar aracılığıyla erişilebilir. Yaşam alanının madencilik cihazlarına göre hareket halinde olması sorunundan kaçınmak için, yaşam alanı alt atmosfere inebilir: bu bölge daha sıcaktır, ancak Landis büyük boyutlu bir yaşam alanının daha yüksek sıcaklıklarda kısa bir süre kalmakla sorun yaşamayacak kadar ısı kapasitesine sahip olacağını savunuyor. [55]

Venüs'ün kolonileştirilmesi, uzay uçuşunun şafağından bu yana birçok bilim kurgu eserinin konusu olmuştur ve hala hem kurgusal hem de bilimsel açıdan tartışılmaktadır. Venüs için öneriler, üst-orta atmosferde yüzen kolonilere [57] ve dünyayı şekillendirmeye odaklanıyor.

Mars

Ana madde: Colonization of Mars
İnsanlı Mars uçuşu tasviri

Mars'ın varsayımsal kolonizasyonu kamu uzay ajansları ve özel şirketlerin ilgisini çekmiş ve bilim kurgu yazılarında, filmlerde ve sanatta kapsamlı bir şekilde ele alınmıştır. Kalıcı yerleşimi araştırmaya yönelik en son taahhütler arasında kamu uzay ajansları-NASA, ESA, Roscosmos, ISRO ve CNSA ile özel kuruluşlar-SpaceX, Lockheed Martin ve Boeing yer almaktadır.

Asteroit kuşağı

Ana madde: Colonization of the asteroid belt

Asteroit kuşağında önemli miktarda malzeme mevcuttur, ancak uzayın geniş bir bölgesini kapladığı için ince bir şekilde dağılmıştır. En büyük asteroit, yaklaşık 940 km çapıyla bir cüce gezegen olacak kadar büyük olan Ceres'tir. Sonraki en büyük iki asteroid Pallas ve Vesta olup her ikisinin de çapı yaklaşık 520 km'dir. Vidasız ikmal gemileri, 500 milyon kilometrelik alanı geçerken bile çok az teknolojik ilerleme ile pratik olmalıdır. Kolonistler, asteroitlerinin Dünya'ya ya da önemli kütleye sahip başka bir cisme çarpmamasını sağlamak konusunda güçlü bir çıkara sahip olacaklardır, ancak herhangi bir boyuttaki bir asteroiti [kaynak belirtilmeli] hareket ettirmekte son derece zorlanacaklardır. Dünya ve çoğu asteroidin yörüngeleri delta-v açısından birbirlerinden çok uzaktır ve asteroidal cisimler muazzam bir momentuma sahiptir. Roketler ya da kütle sürücüleri belki de asteroitlerin üzerine yerleştirilerek yollarını güvenli bir rotaya yönlendirebilirler.

Ceres'te hayatta kalma, yakıt ve muhtemelen Mars ve Venüs'ün dünyalaştırılması için önemli olan su, amonyak ve metan bulunmaktadır. Koloni bir yüzey kraterinde ya da yeraltında kurulabilir. Ancak Ceres'te bile yüzeydeki yerçekimi 0.03g gibi çok küçük bir değerdedir ve bu da mikro yerçekiminin olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak için yeterli değildir (Ceres'e ulaşımı kolaylaştırsa da). Bu nedenle ya tıbbi tedaviler ya da yapay yerçekimi gerekecektir. Buna ek olarak, ana asteroit kuşağını kolonileştirmek için muhtemelen Ay ve Mars'ta halihazırda mevcut olan altyapı gerekecektir. [58] [58]

Bazıları Ceres'in asteroit madenciliği için bir ana üs ya da merkez olarak kullanılabileceğini öne sürmüştür. [58] Ancak Geoffrey A. Landis, birden fazla asteroitten yararlanılacaksa, asteroit kuşağının bir asteroit madenciliği üssü için uygun bir yer olmadığına dikkat çekmiştir: asteroitler birbirine yakın değildir ve rastgele seçilen iki asteroitin Güneş'ten birbirlerine zıt taraflarda olma olasılığı oldukça yüksektir. Böyle bir üssün Venüs gibi bir iç gezegende inşa edilmesinin daha iyi olacağını öne sürüyor: iç gezegenler daha yüksek yörünge hızlarına sahiptir, bu da herhangi bir asteroide transfer süresini kısaltır ve Güneş'in etrafında daha hızlı dolanır, böylece asteroide fırlatma pencereleri daha sık olur (daha düşük bir sinodik dönem). Dolayısıyla Venüs uçuş süresi açısından asteroitlere Dünya ya da Mars'tan daha yakındır. Venüs-Ceres ve Venüs-Vesta yolculukları için transfer süreleri minimum enerjili yörüngeler boyunca sırasıyla sadece 1,15 ve 0,95 yıldır; bu da sırasıyla 1,29 ve 1,08 yıl olan Dünya-Ceres ve Dünya-Vesta'dan bile daha kısadır. [55]

Dış gezegenlerin uyduları

Jüpiter uyduları

Satürn uyduları

Trans-Neptün bölgesi

Gaz devleri etrafında yörüngede

Güneş Sisteminin ötesinde

Galaksiler arası seyahat

Hukuk, yönetim ve egemenlik

Sebepler

İnsan uygarlığının hayatta kalması

Uzayda geniş kaynaklar

Daha az olumsuz sonuçla genişleme

Aşırı nüfus artışı ve kaynak talebinin azaltılması

Diğer argümanlar

Zorluklar

Eleştiriler

Kolonyalizm

Gezegen koruması

Sömürgeciler için fiziksel, zihinsel ve duygusal sağlık riskleri

Uygulama

Yaşam desteği

Sağlık risklerine çözümler

Radyasyon koruması

Psikolojik uyum

Ekonomi

Para ve para birimi

Kaynaklar

Enerji

Kendini kopyalama

Nüfus boyutu

Savunuculuk

İlgili kuruluşlar

Uzay yerleşiminin karasal benzerleri

Medya ve kurguda

Ayrıca bakınız

 Şablon:Portal 

Kaynakça

İleri okumalar

Uzay kolonizasyonu
ile ilgili kütüphane kaynakları
Evraklar
Video

Şablon:Space tourismŞablon:İnspaceŞablon:Solar SystemŞablon:Space colonization

  1. ^ a b c "The Geostationary Orbit: A Critical Legal Geography of Space's Most Valuable Real Estate". The Sociological Review. SAGE Publications. 57 (1_suppl): 47–65. 2009. doi:10.1111/j.1467-954x.2009.01816.x. ISSN 0038-0261.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım) Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Collis 2009 pp. 47–65" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ a b "The Global Legal Landscape of Space: Who Writes the Rules on the Final Frontier?". Wilson Center. 2021-10-01. Erişim tarihi: 2022-10-14.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Wilson Center 2021" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ Alan Marshall (1995) Development and Imperialism in Space, Space Policy Vol. 11, Issue 1, pp41-52.
  4. ^ Dark Skies: Space Expansionism, Planetary Geopolitics, and the Ends of Humanity (İngilizce). Oxford University Press. 2020. ISBN 978-0-19-009024-1. OCLC 1145940182.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ "Space colonization and suffering risks: Reassessing the "maxipok rule"". Futures (İngilizce). 100: 74–85. June 2018. doi:10.1016/j.futures.2018.04.008.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ The Humanization of the Cosmos - to What End?. Monthly Review. Nov 2010. 2016-10-03 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2016-10-03. 
  7. ^ "Elon Musk on SpaceX's Reusable Rocket Plans". 7 February 2012. 24 June 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 June 2015. 
  8. ^ Britt, Robert Roy (8 October 2001). "Stephen Hawking: Humanity Must Colonize Space to Survive". space.com. 25 November 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2006-07-28. .
  9. ^ "Japan vs. NASA in the Next Space Race: Lunar Robonauts". Fast Company. 28 May 2010. Erişim tarihi: 12 June 2015. 
  10. ^ "SOLAR SYSTEM EXPLORATION RESEARCH". Erişim tarihi: 11 August 2017. 
  11. ^ Mike Wall (25 October 2019). "Bill Nye: It's Space Settlement, Not Colonization". Space.com. Erişim tarihi: 26 November 2020. 
  12. ^ "People are calling for a movement to decolonize space-here's why". Newsweek. May 25, 2018. Erişim tarihi: Oct 31, 2021. Robert Zubrin, said that the one word he shies away from is colony, preferring settlement because the first "confuses the issue with imperialism."  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  13. ^ "The Settler Logics of (Outer) Space". Society & Space. 2022-05-30. Erişim tarihi: 2022-10-15.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  14. ^ "The cultural landscape of interplanetary space". Journal of Social Archaeology. SAGE Publications. 5 (1): 85–107. 2005. doi:10.1177/1469605305050148. ISSN 1469-6053.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  15. ^ Haris Durrani (19 July 2019). "Is Spaceflight Colonialism". The Nation. Erişim tarihi: 15 October 2022. 
  16. ^ Alan Marshall (February 1995). "Development and imperialism in space". Space Policy. 11 (1): 41–52. doi:10.1016/0265-9646(95)93233-B. Erişim tarihi: 2020-06-28. 
  17. ^ The Human Archaeology of Space: Lunar, Planetary and Interstellar Relics of Exploration. McFarland, Incorporated, Publishers. 2014. s. 44. ISBN 978-0-7864-5994-0. Erişim tarihi: 2022-10-15.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  18. ^ "The Bogotá Declaration: A Case Study on Sovereignty, Empire, and the Commons in Outer Space". Columbia Journal of Transnational Law. 2017-12-05. 2020-01-21 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2022-10-15. 
  19. ^ "Haris A. Durrani - The Bogotá Declaration: A Global Uprising? – Uprising 13/13". Log In ‹ Blogs @ Columbia Law School. 2018-01-21. Erişim tarihi: 2022-10-15.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  20. ^ "Is the Gateway the right way to the moon?". SpaceNews. 2018-12-25. Erişim tarihi: 2022-10-15.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ "Moon Village: A vision for global cooperation and Space 4.0 – Jan Wörner's blog". ESA Blog Navigator – Navigator page for active ESA blogs. 2016-11-23. Erişim tarihi: 2022-10-15. 
  22. ^ "The Space Review: The Artemis Accords: repeating the mistakes of the Age of Exploration". The Space Review. Jun 29, 2020. Erişim tarihi: Oct 14, 2022. 
  23. ^ "The Space Treaty Institute – Dedicated to Peace and Sustainability in Outer Space. Our Mission: To give people Hope and Inspiration by helping the nations of Earth to build a Common Future". The Space Treaty Institute – Dedicated to Peace and Sustainability in Outer Space. Our Mission. Erişim tarihi: Oct 14, 2022. 
  24. ^ Caroline Haskins (14 August 2018). "THE RACIST LANGUAGE OF SPACE EXPLORATION". Erişim tarihi: 1 November 2020. 
  25. ^ E. E. Hale. "The Brick Moon". Atlantic Monthly, Vol. 24, 1869.
  26. ^ K. E. Tsiolkovsky. Beyond Planet Earth. Trans. by Kenneth Syers. Oxford, 1960
  27. ^ Dandridge M. Cole and Donald W. Cox Islands in Space. Chilton, 1964
  28. ^ G. K. O'Neill. The High Frontier: Human Colonies in Space. Morrow, 1977.
  29. ^ T. A. Heppenheimer. Colonies in Space. Stackpole Books, 1977
  30. ^ Marianne J. Dyson: Living on a Space Frontier. National Geographic, 2003
  31. ^ Peter Eckart. Lunar Base Handbook. McGraw-Hill, 2006
  32. ^ Harrison H. Schmitt. Return to the Moon. Springer, 2007.
  33. ^ "Water discovered on Moon?: "A lot of it actually"". The Hindu. 23 September 2009. 26 September 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-09-26. 
  34. ^ Reed Jr. (1999). "Don't drink the water". Meteoritics & Planetary Science. 34 (5): 809–811. doi:10.1111/j.1945-5100.1999.tb01394.x.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım);
  35. ^ a b Platts (12 December 2013). "Prospecting for Native Metals in Lunar Polar Craters". 7th Symposium on Space Resource Utilization. doi:10.2514/6.2014-0338. ISBN 978-1-62410-315-5. 
  36. ^ "Moon hole might be suitable for colony". CNN. 2010-01-01. 
  37. ^ "The effects of prolonged weightlessness and reduced gravity environments on human survival". Journal of the British Interplanetary Society. 46 (3): 97–106. March 1993. PMID 11539500.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  38. ^ Should we build a village on the Moon? Richard Hollingham, BBC News. 1 July 2015.
  39. ^ China plots 2017 mission to plan MOON COLONY, 21 September 2012
  40. ^ "NASA Reveals Goal for Eventual Manned Lunar Outpost". 2017-01-12 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2017-03-13. 
  41. ^ a b c "Bezos outlines vision of Blue Origin's lunar future". SpaceNews. 29 May 2018. Erişim tarihi: 21 August 2018.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım) Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "sn20180529" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  42. ^ "Text of Remarks at Signing of Trump Space Policy Directive 1 and List of Attendees", Marcia Smith, Space Policy Online, 11 December 2017, accessed 21 August 2018.
  43. ^ O'Neill (September 1974). "The colonization of space". Physics Today. 27 (9): 32–40. doi:10.1063/1.3128863.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım);
  44. ^ NASA - Colonization of Venus by Geoffrey A. Landis
  45. ^ Should we colonize the Moon? And how much would it cost?
  46. ^ NASA - Pathways to Colonization by Smitherman Jr.
  47. ^ McCubbin (2012). "Is Mercury a volatile-rich planet?". Geophysical Research Letters (İngilizce). 39 (9): n/a. doi:10.1029/2012GL051711. ISSN 1944-8007.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım);
  48. ^ a b c d "Chapter 19: Economic Development of Mercury: A Comparison with Mars Colonization". Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources. Springer-Verlag. 2015. ss. 407–419. ISBN 978-3-319-19568-1.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım) Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Bolonkin" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  49. ^ a b c d e f "How do we Colonize Mercury?". Universe Today. 3 August 2016. Erişim tarihi: 22 August 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım) Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "UTMercury" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  50. ^ Stanley Schmidt and Robert Zubrin, eds., "Islands in the Sky: Bold New Ideas for Colonizing Space"; Wiley, 1996, p. 71-84
  51. ^ "A Mercury Colony?". einstein-schrodinger.com. n.d. Erişim tarihi: 31 July 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  52. ^ "Venus Fact Sheet". NASA Goddard Space Flight Center. 25 November 2020. 11 May 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2021-04-15.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  53. ^ Basilevsky A. T., Head J. W. (2003). "The surface of Venus". Reports on Progress in Physics. 66 (10): 1699–1734. doi:10.1088/0034-4885/66/10/R04. 
  54. ^ McGill G. E.; Stofan E. R.; Smrekar S. E. (2010). "Venus tectonics". T. R. Watters; R. A. Schultz (Ed.). Planetary Tectonics. Cambridge University Press. ss. 81–120. ISBN 978-0-521-76573-2.  Yazar eksik |soyadı2= (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım)
  55. ^ a b c d e "Colonization of Venus". Conference on Human Space Exploration, Space Technology & Applications International Forum, Albuquerque NM. 654: 1193–1198. Feb 2–6, 2003. doi:10.1063/1.1541418.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); draft version of the full paper available at NASA Technical Reports Server (accessed 16 May 2012) Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "landis1" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  56. ^ Badescu, Viorel (2015). Zacny, Kris (Ed.). Inner Solar System: Prospective Energy and Material Resources. Heidelberg: Springer-Verlag GmbH. s. 492. ISBN 978-3319195681.  r eksik |soyadı1= (yardım).
  57. ^ Daniel Oberhaus and Alex Pasternack, "Why We Should Build Cloud Cities on Venus", Motherboard, Feb 2 2015 (accessed March 26, 2017).
  58. ^ a b c "How do we Colonize Ceres?". Universe Today. 20 November 2019. Erişim tarihi: 22 August 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım) Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "UTCeres" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Uzay_kolonizasyonu&oldid=30109532" sayfasından alınmıştır