İtimat

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kendinden emin bir çocuk

İtimat ya da güvenç,[1] bir hipotez veya tahminin doğru olduğundan veya seçilen bir eylem yolunun en iyi veya en etkili yol olduğundan emin olma durumudur. Küstahlık ve kibir, aslında öyle olmadığı halde bir şeyin veya birinin yeterli ve doğru olduğunu düşünerek haksız itimat etme durumudur. Aşırı itimat ya da küstahlık, başarısızlık ihtimalini gözetmeksizin başarılı olan birine (ya da bir şeye) duyulan aşırı inançtır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "TDK Sözlük". 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020.