Parapuzosia seppenradensis
| Parapuzosia seppenradensis | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||||
| †Parapuzosia seppenradensis (Landois, 1895) | |||||||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Parapuzosia seppenradensis, bilinen en büyük ammonit türüdür.[1] Geç Kretase devrinin Alt Kampaniyen döneminde, o vakitler denizle kaplı Almanya'ya ait Vestfalya bölgesinde yaşadı. 1895 yılında, Almanya'nın Lüdinghausen şehri yakınlarındaki Seppenrade'de bulunan bir örnek, vücut ağırşağı eksik olmasına rağmen 18 metre (59 ft) çapındaydı.
Orijinal fosil, Münster, Almanya'daki Vestfalya Doğa Tarihi Müzesi'nin fuayesinde sergileniyor. Tamamlanmış olsaydı, bu örneğin yaklaşık 255 metre (837 ft),[2] hatta 35 metre (115 ft)[3] çapa sahip olacağı tahmin edilmektedir. Toplam canlı kütlenin, 705 kilogram (1.554 lb) gelen kabuğuyla beraber 1.455 kilogram (3.208 lb) olduğu tahmin edilmektedir.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Payne, J.L., A.G. Boyer, J.H. Brown, S. Finnegan, M. Kowalewski, R.A. Krause, Jr., S.K. Lyons, C.R. McClain, D.W. McShea, P.M. Novack-Gottshall, F.A. Smith, J.A. Stempien & S.C. Wang 2009. Two-phase increase in the maximum size of life over 3.5 billion years reflects biological innovation and environmental opportunity. PNAS 106(1): 24–27. DOI:10.1073/pnas.0806314106
- ^ (Almanca) Landois, H. 1895. Die Riesenammoniten von Seppenrade, Pachydiscus Zittel Seppenradensis H. Landois. Jahresbericht des Westfälischen Provinzial-Vereins für Wissenschaft und Kunst 23: 99–108.
- ^ Teichert, C. & B. Kummel 1960. Size of endoceroid cephalopods 21 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Breviora Museum of Comparative Zoology 128: 1–7.
- (Almanca) Kennedy, W.J. & U. Kaplan 1995. Parapuzosia (Parapuzosia) seppenradensis (Landois) und die Ammonitenfauna der Dülmener Schichten, unteres Unter-Campan, Westfalen. Geologie und Paläontologie in Westfalen 33: 1–127.