Lukas Notaras: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Cahilipedya (mesaj | katkılar)
k Bazı kaynak hataları düzeltildi ve ufak bir bilgi daha eklendi.
Cahilipedya tarafından yapılan 25576550 sayılı değişiklik geri alınıyor. Mektuplar başlığını neden siliyorsunuz?
Etiket: Geri al
1. satır: 1. satır:
'''Lukas Notaras''' ({{Dil|grc|Λουκάς Νοταράς|dil_adı=e}}; ö. 3-4 Haziran 1453), [[Bizans İmparatorluğu]]'nun son [[megadük]]ü. [[Dördüncü Haçlı Seferi]]'nde [[Konstantinopolis]]'in yağmalanması ve [[Latin İmparatorluğu]]'nun kurulması nedeniyle [[Latinler]]e karşı mesafeli olan Notaras ünlü "''Konstantinopolis'te Latin serpuşu görmektense Türk sarığı görmeyi yeğlerim''" sözünün sahibidir.<ref name="mostar">{{dergi kaynağı|soyadı=Işık|ad=Hidayet|başlık=İstanbul’un fethi ve Fatih’in dünya başkenti hayali|dergi=Mostar|yıl=2010|ay=Mayıs|sayı=63|url=http://www.mostar.com.tr/koseDetaylar.aspx?id=522|arşivtarihi=3 Aralık 2014|arşivurl=http://www.webcitation.org/6UXtAG0Kw|erişimtarihi=27 Mart 2012}}</ref> Bu sözü [[İstanbul'un Fethi]] öncesi [[Katolik]] devletlerden askerî yardım alınmasına karşı olduğunu savunurken söylemiştir.<ref name="mostar"/>
'''Lukas Notaras''' ({{Dil|grc|Λουκάς Νοταράς|dil_adı=e}}; ö. 3-4 Haziran 1453), [[Bizans İmparatorluğu]]'nun son [[megadük]]ü. [[Dördüncü Haçlı Seferi]]'nde [[Konstantinopolis]]'in yağmalanması ve [[Latin İmparatorluğu]]'nun kurulması nedeniyle [[Latinler]]e karşı mesafeli olan Notaras ünlü "''Konstantinopolis'te Latin serpuşu görmektense Türk sarığı görmeyi yeğlerim''" sözünün sahibidir.<ref name="mostar">{{dergi kaynağı|soyadı=Işık|ad=Hidayet|başlık=İstanbul’un fethi ve Fatih’in dünya başkenti hayali|dergi=Mostar|yıl=2010|ay=Mayıs|sayı=63|url=http://www.mostar.com.tr/koseDetaylar.aspx?id=522|arşivtarihi=3 Aralık 2014|arşivurl=http://www.webcitation.org/6UXtAG0Kw|erişimtarihi=27 Mart 2012}}</ref> Bu sözü [[İstanbul'un Fethi]] öncesi [[Katolik]] devletlerden askerî yardım alınmasına karşı olduğunu savunurken söylemiştir.<ref name="mostar"/>


Notaras, Konstantinopolis'in düşmesini takip eden süreçte Osmanlılara karşı gizli direniş örgütlerine liderlik yaptığından dolayı iki çocuğu ile birlikte<ref name=":0">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=PPxC6rO7vvsC|başlık=Mehmed the Conqueror and His Time|erişimtarihi=1 Haziran 2021|tarih=1978|dil=İngilizce|sayfalar=95-102|çalışma=Franz Babinger tarafından yazıldı. Ralph Manheim tarafından Almanca'dan tercüme edildi. William C. Hickman tarafından önsöz eklendi.|yayıncı=Princeton, New Jersey: Princeton University Press.}}</ref> [[idam]] edilmiştir.<ref>{{web kaynağı|başlık=FALL OF CONSTANTINOPLE|url=http://www.agiasofia.com/emperors/conpaleo.html|yayıncı=agiasofia.com|erişimtarihi=3 Aralık 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150214053922/http://www.agiasofia.com/emperors/conpaleo.html|arşivtarihi=14 Şubat 2015|ölüurl=evet}}</ref>
Notaras, Konstantinopolis'in düşmesini takip eden süreçte Osmanlılara karşı gizli direniş örgütlerine liderlik yaptığından dolayı [[idam]] edilmiştir.<ref>{{web kaynağı|başlık=FALL OF CONSTANTINOPLE|url=http://www.agiasofia.com/emperors/conpaleo.html|yayıncı=agiasofia.com|erişimtarihi=3 Aralık 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150214053922/http://www.agiasofia.com/emperors/conpaleo.html|arşivtarihi=14 Şubat 2015|ölüurl=evet}}</ref>


== Ailesi ==
== Ailesi ==
Konstantinopolis kuşatması sırasında hasta yatağında olan Notaras'ın dul eşinin köle olarak [[Kırklareli]]'nde öldüğüne dair bazı iddialar bulunmaktadır.<ref>{{Web kaynağı|url=https://www.goodreads.com/author_blog_posts/18286940-what-really-happened-to-loukas-notaras|başlık=What really happened to Loukas Notaras?|erişimtarihi=2021-06-04|çalışma=Goodreads|ad=Peter|soyadı=Sandham}}</ref> Ancak bu konu hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Notaras'ın akrabalarından iki tanesi Konstantinopolis'in düşmesinin ardından şehirden kaçabilen Ceneviz gemisin yolcu listesinde bulunuyordu.<ref name=":0" /> Kızı Anna, [[Venedik]]'deki Bizans göçmen komünitesinin ana odağı oldu. Diğer iki kızı Helena Notaras ve Theodara Notaras da şehrin fethedilmesinin ardından sağ kaldı. İki kız kardeş de daha sonradan Venedik'deki kız kardeşleri Anna'nın yanına katıldı. Helena Notaras (daha sonradan Euphrosyne adını aldı.) 1444'te [[Ainos]]'un varisi Giorgio Gattilusio ile evlendi.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_1998_num_56_1_1953|başlık=Héléna Notara Gateliousaina d'Ainos et le Sankt Peterburg Bibl.Publ.gr. 243|erişimtarihi=1 Haziran 2021|tarih=1998|dil=Fransızca|sayfalar=141-168|çalışma=Thierry Ganchou|yayıncı=De Boccard}}</ref>
Konstantinopolis kuşatması sırasında hasta yatağında olan Notaras'ın dul eşi, Edirne'ye doğru giderken bir köle olarak öldü. Karısı, Mesene köyü yakınlarında gömüldü.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=PPxC6rO7vvsC|başlık=Mehmed the Conqueror and His Time|erişimtarihi=1 Haziran 2021|tarih=1978|dil=İngilizce|sayfalar=95-102|çalışma=Franz Babinger tarafından yazıldı. Ralph Manheim tarafından Almanca'dan tercüme edildi. William C. Hickman tarafından önsöz eklendi.|yayıncı=Princeton, New Jersey: Princeton University Press.}}</ref> Notaras'ın akrabalarından iki tanesi Konstantinopolis'in düşmesinin ardından şehirden kaçabilen Ceneviz gemisin yolcu listesinde bulunuyordu. Kızı Anna, [[Venedik]]'deki Bizans göçmen komünitesinin ana odağı oldu. Diğer iki kızı Helena Notaras ve Theodara Notaras da şehrin fethedilmesinin ardından sağ kaldı. İki kız kardeş de daha sonradan Venedik'deki kız kardeşleri Anna'nın yanına katıldı. Helena Notaras (daha sonradan Euphrosyne adını aldı.) 1444'te [[Ainos]]'un varisi Giorgio Gattilusio ile evlendi.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_1998_num_56_1_1953|başlık=Héléna Notara Gateliousaina d'Ainos et le Sankt Peterburg Bibl.Publ.gr. 243|erişimtarihi=1 Haziran 2021|tarih=1998|dil=Fransızca|sayfalar=141-168|çalışma=Thierry Ganchou|yayıncı=De Boccard}}</ref>


== Popüler Kültürde Lukas Notaras ==
== Popüler Kültürde Lukas Notaras ==
13. satır: 13. satır:
* 2019'da yazılan Porphyry ve Ash tarihi romanında yer aldı.
* 2019'da yazılan Porphyry ve Ash tarihi romanında yer aldı.
* 2020 yapmı [[Rise of Empires: Ottoman]] belgesel dizisinde [[Osman Sonant]] tarafından canlandırıldı.
* 2020 yapmı [[Rise of Empires: Ottoman]] belgesel dizisinde [[Osman Sonant]] tarafından canlandırıldı.

== Mektupları ==
Lukas Notaras'ın Latince dili ile yazdığı mektuplar Yunanistan'da Epistulae adı ile yayınlandı. A collection of Lucas Notaras's letters in Latin has been published in Greece under the title Epistulae. It includes Ad Theodorum Carystenum, Scholario, Eidem, Ad eundem and Sancto magistro Gennadio Scholario. He figures as a character in the book Johannes Angelos by the Finnish author Mika Waltari (1952, Eng. translation The Dark Angel, 1953). In the novel he is depicted as leader of a group of Byzantine nobles who vainly try to collaborate with the enemy after the fall of Constantinople.


*
*

Sayfanın 16.41, 4 Haziran 2021 tarihindeki hâli

Lukas Notaras (GrekçeΛουκάς Νοταράς; ö. 3-4 Haziran 1453), Bizans İmparatorluğu'nun son megadükü. Dördüncü Haçlı Seferi'nde Konstantinopolis'in yağmalanması ve Latin İmparatorluğu'nun kurulması nedeniyle Latinlere karşı mesafeli olan Notaras ünlü "Konstantinopolis'te Latin serpuşu görmektense Türk sarığı görmeyi yeğlerim" sözünün sahibidir.[1] Bu sözü İstanbul'un Fethi öncesi Katolik devletlerden askerî yardım alınmasına karşı olduğunu savunurken söylemiştir.[1]

Notaras, Konstantinopolis'in düşmesini takip eden süreçte Osmanlılara karşı gizli direniş örgütlerine liderlik yaptığından dolayı idam edilmiştir.[2]

Ailesi

Konstantinopolis kuşatması sırasında hasta yatağında olan Notaras'ın dul eşi, Edirne'ye doğru giderken bir köle olarak öldü. Karısı, Mesene köyü yakınlarında gömüldü.[3] Notaras'ın akrabalarından iki tanesi Konstantinopolis'in düşmesinin ardından şehirden kaçabilen Ceneviz gemisin yolcu listesinde bulunuyordu. Kızı Anna, Venedik'deki Bizans göçmen komünitesinin ana odağı oldu. Diğer iki kızı Helena Notaras ve Theodara Notaras da şehrin fethedilmesinin ardından sağ kaldı. İki kız kardeş de daha sonradan Venedik'deki kız kardeşleri Anna'nın yanına katıldı. Helena Notaras (daha sonradan Euphrosyne adını aldı.) 1444'te Ainos'un varisi Giorgio Gattilusio ile evlendi.[4]

Popüler Kültürde Lukas Notaras

  • 1951 yapımı İstanbul'un Fethi filminde Vedat Örfi Bengü tarafından canlandırıldı.
  • Mika Waltari tarafından 1952 yılında yazılan Johannes Angelos tarihi romanında yer aldı.
  • 2011 yapımı Fetih 1453 filminde Naci Adıgüzel tarafından canlandırıldı.
  • 2019'da yazılan Porphyry ve Ash tarihi romanında yer aldı.
  • 2020 yapmı Rise of Empires: Ottoman belgesel dizisinde Osman Sonant tarafından canlandırıldı.

Mektupları

Lukas Notaras'ın Latince dili ile yazdığı mektuplar Yunanistan'da Epistulae adı ile yayınlandı. A collection of Lucas Notaras's letters in Latin has been published in Greece under the title Epistulae. It includes Ad Theodorum Carystenum, Scholario, Eidem, Ad eundem and Sancto magistro Gennadio Scholario. He figures as a character in the book Johannes Angelos by the Finnish author Mika Waltari (1952, Eng. translation The Dark Angel, 1953). In the novel he is depicted as leader of a group of Byzantine nobles who vainly try to collaborate with the enemy after the fall of Constantinople.

Kaynakça

  1. ^ a b Işık, Hidayet (Mayıs 2010). "İstanbul'un fethi ve Fatih'in dünya başkenti hayali". Mostar, 63. 3 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2012. 
  2. ^ "FALL OF CONSTANTINOPLE". agiasofia.com. 14 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2014. 
  3. ^ Mehmed the Conqueror and His Time. Franz Babinger tarafından yazıldı. Ralph Manheim tarafından Almanca'dan tercüme edildi. William C. Hickman tarafından önsöz eklendi. (İngilizce). Princeton, New Jersey: Princeton University Press. 1978. ss. 95-102. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  4. ^ Héléna Notara Gateliousaina d'Ainos et le Sankt Peterburg Bibl.Publ.gr. 243. Thierry Ganchou (Fransızca). De Boccard. 1998. ss. 141-168. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021.