Claudia Acte

Claudia Acte, Roma İmparatoru Nero'nun metresi olan azatlı köle kadın. Küçük Asya'dan gelmiş olup, İmparator Claudius'a aittir ve İmparatorluğun Likya ve Pamfilya'ya doğru genişlemesi sırasında ele geçmiş ya da sonradan karısı Octavia tarafından satın alınmıştır.

Nero ile ilişkisi

Acte, Nero'yla 49 yılında Nero'nun Claudius'un evine girmesi ve Claudius'un Nero'un üvey babası, Octavia'nın da üver kız kardeşi olması sayesinde tanışmıştır. Nero'nun saltanatı sırasında 55 yılında, Genç Seneca ve Burrus'un, annesi Genç Agrippina'nın isteklerine karşı koymak için cesaretlendirmesiyle Nero tarafından metres olarak tutulmuştur. Seneca özellikle genç öğrencisinin genç karısı Octavia'dan yeterince tatmin olamayacağını ve risli cinsel maceralara atılacağından endişelenmiştir. Bu Acte'yi güvenli bir çıkış gibi göstermiş ve aynı zamanda Agrippina'dan kopuşun başlangıcı olmuştur. Seneca ve Burrus, bu ayrılığı özellikle istiyorlardı çünkü Agrippina ile anlaşamıyorlardı ve onun politik etkisine ve yöntemlerine, özellikle de kocasını zehirlemesine kızıyorlardı. Her halukarda, ilişkileri Nero'nun Octavia ile olan politik açıdan önemli evliliğini tehlikeye atmamak için mümkün olduğunca gizli tutuldu. Otho, Claudius Senecio ve Annaeus Serenus, Nero ve Acte'nin buluşmalarına yardım ediyorlardı. Seneca'nın himayesindeki Serenus, Nero ve Acte'nin buluşmalarında ortaya çıkabilecek şüpheli bir durumda onun metresiymiş gibi hareket ediyordu.

İlişkileri duygusal bir boyut aldı. Nero 17 yaşındayken başlamıştı üç yılın sonunda Nero, Acte evlenmek istediğini ifade etti. Aynı zamanda onu uydurma bir soy ağacı ile Bergama kralı Attalos ile ilişkilendirdi ve kraliyet doğumhaklarına sahip olduğuna dair yemin edebilecek eski Konsüller ayarladı ve bu hareketi ile Agrippina'yı oldukça öfkelendirdi.

İmparatorluğa etkisi

Nero'nun metresi olarak, Acte Roma imparatorluğu üzerinde Nero'nun sayesinde dikkat çekici bir etkiye sahipti. Nero ve Acte'nin ilişkisi, Agrippina ve oğlu arasındaki ilişkiyi zayıflatmış ve buna bağlı olarak Agrippina'nın imparatorluk üzerindeki etkisi de azalmıştır. Agrippina'nın Nero'yu Acte'den ayırma çabaları sonuçsuz kalmış ve Nero ona daha fazla bağlanmıştır. Bu Agrippina'yı sinirlendirmiş ve art arda yaşanan çatışmalar sonucunda Nero imparatorluk üzerinde mutlak kontrolü sağlamış ve sonunda Agrippina'nın öldürülmesine iştirak etmesine yol açmıştır.

Serveti

Acte'nin ev halkı ve Velitrae, Puteoli ve Sardunya'daki mal varlığının kayıtları onun hatırı sayılır bir zengin olduğunun ispatıdır. Bu mal varlığının kaynağı metresi olduğu Nero'dur. Nero'nun ölümünün ardından Acte, ona Roma geleneklerine uygun bir cenaze töreni düzenledi (vücudun bir odun yığını üzerinde, dil altına ve her iki göz kapağına konan sikkelerle birlikte yakılması şeklinde yapılan geleneksel tören) ve kalıntılarını Domitii'deki (biyolojik babasının Pincian tepeleri'ndeki aile mezarlığındaki) mezara yerleştirdi. Acte cenaze töreni için 200,000 sesterces ödemişti.

Edebiyatta

Acte, Henryk Sienkiewicz'in roman'ı Quo Vadis de bir karakterdir ve aynı zamanda Nero adlı filmde görülür.

Birincil kaynaklar

• Tacitus, Yıllıklar, 13.12, 13.13, 13.46, 14.2, 14.63, (İngilizce)
• Suetonius, Oniki Sezar'ın Hayatları: Nero 28, 50, (İngilizce)
• Dio Cassius, Roma Tarihi 61.7, (İngilizce)

İkincil kaynaklar

• Matthew Bunson, 1994, Encyclopedia of the Roman Empire (Roma İmparatorluğu Ansiklopedisi), ISBN 0-8160-2135-X, (İngilizce)
• Michael Grant, 1970, Nero, Emperor in revolt (Nero, Ayaklanmadaki İmparator), ISBN 0-07-024075-2, (İngilizce)
• Jürgen Malitz, 2005, Nero, ISBN 1-4051-2178-5, (İngilizce)