Pietro Canonica: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
Güncelleme. Kaynak ekleme/iyileştirme |
|||
| 30. satır: | 30. satır: | ||
*[[Taksim Cumhuriyet Anıtı]], İstanbul |
*[[Taksim Cumhuriyet Anıtı]], İstanbul |
||
*[[İzmir Atatürk Anıtı]], İzmir |
*[[İzmir Atatürk Anıtı]], İzmir |
||
*Gazi Büstü Kupası, İstanbul (GALATASARAY MÜZESİNDEDİR) |
|||
== Kaynakça == |
== Kaynakça == |
||
{{kaynakça}}3. http://tr.wikipedia.org/wiki/Gazi_B%C3%BCst%C3%BC |
|||
{{kaynakça}} |
|||
[[Kategori:1869 doğumlular]] |
[[Kategori:1869 doğumlular]] |
||
Sayfanın 23.01, 29 Ocak 2015 tarihindeki hâli
Pietro Canonica (1 Mart 1869, Moncalieri – 8 Haziran 1959, Roma), İtalyan heykeltıraş, ressam ve besteci.
Uluslararası üne sahip bir heykeltıraş olan Canonica, cumhuriyetin ilk yıllarında Türkiye'de gerçekleştirdiği büyük çaplı mermer ve bronz heykeller ile Türk sanat tarihinde iz bırakmıştır. İstanbul'daki ünlü Taksim Cumhuriyet Anıtı, Türkiye’deki eserlerinin en ünlüsüdür.
Yaşamı
İtalya'nın en önemli sanat kurumlarından birisi olan Torino Albertina Güzel Sanatlar Akademisi'nde heykeltıraşlık eğitimi aldı. 1922'de Torino'dan Roma’ya taşındı. Özellikle atlı heykellerdeki ustalığı ona ün getirdi. Pek çok aristokratın ve İngiliz Kraliyet ailesi mensuplarının heykellerini yapan sanatçı; büstler, heykeller yapmak üzere Avrupa’nın hemen hemen tüm saraylarından davet aldı.
I. Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa sarayları ve aristokrat çevreler için eser üretme imkanı kalmayınca büyük anıtsal çalışmalara yöneldi. İtalya'da I. Dünya Savaşı şehitleri anısına meydanlara dikilen anıtları çoğu Canonica'nın eseridir.[1]
Canonica, yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti'ne yaptırılacak anıtlar için 1920'lerde bu ülkeden siparişler aldı. Kendisine ilk olarak Ankara'ya (Etnoğrafya Müzesi önüne) dikilecek atlı Atatürk anıtı için sipariş verilmişti. Ankara'da mareşal üniformalı Atatürk anıtını da yaptıktan sonra Taksim Meydanı'na yapılacak olan Cumhuriyet Anıtı için İstanbul Belediyesi'nden sipariş aldı. Eser, 1928'de kaidesinin üzerine yerleşti. 1928'de düzenlenen Gazi Büstü Kupası için Atatürk büstü yaptı. Türkiye'deki son eseri, Roma'da üretilip 1932'de yerine yerleştirilen İzmir'deki atlı Atatürk anıtı’dır.
1928’de Roma'daki St. Peter Bazilikası'na Papa XIV. Benedict'in bir heykelini yapan sanatçı, 1929’da İtalya Akademisi'ne seçildi. II. Dünya Savaşı'ndan sonra daha çok dini eserler verdi.
Hayatı boyunca Venedik, Paris, Roma, Londra, St. Petersburg ve Brüksel’deki hemen hemen tüm önemli ulusal ve uluslararası sergilere katıldı. Başta San Luca Akademisi olmak üzere pek çok diğer İtalyan ve yabancı akademisinin üyesi idi.
Heykeltraşlığının yanı sıra bir müzisyen olan Canonica opera eserleri bestelemiştir.
Başarılı sanat yaşamı nedeniyle 1950’de İtalya Parlamentosuna ömür boyu senatör seçildi.
8 Haziran 1959’da Roma'da hayatını kaybetti.
Sanatçı, Roma şehrinin izniyle Villa Borghese Parkı'nın içindeki tarihi bir yapıyı ev ve stüdyo olarak kullanma ayrıcalığını elde etmişi ve hayatının sonuna kadar orada yaşamıştı. Evini kendisinin, o dönemin ve içinde bulunduğu sosyal çevrenin ruhunu yansıtacak şekilde döşedi. Ölümünden sonra evi, müze haline geldi.[1]
Eserleri
Türkiye'deki çalışmaları
Sanatçı 1927 ve 1932 yılları arasında dört anıt çalışmasına imza atmıştır.[2]
- Atlı Atatürk Anıtı, Ankara Etnografya Müzesi önü
- Ankara Zafer Anıtı, Ankara
- Taksim Cumhuriyet Anıtı, İstanbul
- İzmir Atatürk Anıtı, İzmir
- Gazi Büstü Kupası, İstanbul (GALATASARAY MÜZESİNDEDİR)
Kaynakça
- ^ a b Museo Pietro Canonica a Villa Borghese, Müze web sitesi, Erişim tarihi:04.07.2012
- ^ Osma, Kıvanç (2003). Cumhuriyet Dönemi Anıt Heykelleri (1923-1946). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi. ISBN 9751616786.