Yurtdışı seçim bölgesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yurt dışı seçim bölgesi bir devletin sınırları dışında yaşayan vatandaşlarının ülke yönetiminde temsil edilmesi amacıyla oluşturulmuş seçim bölgesidir.

Yurt dışı seçim bölgesi örnekleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Mevcut Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülke Yurtdışı koltuk sayısı Notlar
Cezayir 8 Cezayir, 382 parlamento koltuğunun sekizini, çoğu Fransa'da ikamet etmekte olan yurt dışındaki vatandaşlara ayırıyor.
Angola 3 Angola, yurt dışı üç seçim bölgesi oluşturan yasayı meclisten geçirdi, ancak bu uygulama henüz yürürlüğe girmedi.[1]
Yeşil Burun Adaları 6 Yeşil Burun Adaları diasporası tarafından altı temsilci seçilir: ikisi Afrika'da yaşayan vatandaşlar, ikisi Amerika kıtalarında yaşayan vatandaşlar ve son ikisi de Avrupa ve Dünyanın Geri Kalanını temsil etmek için ayrılmıştır.
Kolombiya 1 Temsilciler Meclisi'nde bir koltuk yurtdışındaki Kolombiyalılar için ayrılmıştır.
Hırvatistan 3 Diasporadaki Hırvatlar için üç üyeli tek bir seçim bölgesi mevcuttur.
Dominik Cumhuriyeti 7 Dominik diasporası tarafından yedi temsilci seçilir: ikisi Karayipler ve Latin Amerika'da yaşayan Dominiklileri, ikisi Avrupa'yı ve üçü de Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'ni temsil etmek için ayrılmıştır. Bu, uygulama 2012 Dominik cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ilk defa yürürlüğe girmiştir.[2]
Ekvador 6 Ekvador diasporası tarafından altı temsilci seçilir: ikisi Latin Amerika, Karayipler ve Afrika'da yaşayan Ekvadorluları temsil etmek üzere; Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada için iki; Avrupa, Asya ve Okyanusya için iki temsilci seçilmektedir.
Fransa 11 2010 yılında, 2012 yasama seçimlerinden önce, Ulusal Meclis'te temsil edilmek üzere yurt dışında yaşayan Fransızlar için on bir adet tek kişilik seçim bölgeleri oluşturuldu.
Gine-Bissau 2 Gine-Bissau'nun iki yurt dışı seçim bölgesi vardır. Biri Afrika için (Senegal, Gambiya, Gine, Cape Verde ve Moritanya) ve diğeri de Avrupa içindir (Portekiz, İspanya, Fransa, Belçika ve İngiltere).[3]
İtalya 12 İtalya'nın hem Senato hem de Temsilciler Meclisi üyelerini seçen dört adet yurt dışı seçim bölgesi vardır.
Litvanya 1 Litvanya'nın 2020'den beri bir yurt dışı seçim bölgesi vardır.[4]
Kuzey Makedonya 3 2011 seçimleri öncesinde Makedonya, yurt dışındaki vatandaşları için üç parlamento sandalyesi ayırmıştır. Avrupa / Afrika, Amerika ve Asya / Okyanusya'dan oluşan üç seçim bölgesi vardır.
Mozambik 2 Mozambik, biri Afrika'nın geri kalanında yaşayan vatandaşlar için ve diğeri dünyanın geri kalanında yaşayan vatandaşlar için olmak üzere iki yurt dışı seçim bölgesine sahiptir.
Peru 2 2021 itibarıyla Peru'nun 130 Kongre üyesinden ikisi yurt dışında yaşayan vatandaşlara ayrılmıştır.[5]
Portekiz 4 Portekiz Cumhuriyet Meclisi'nde, yurt dışında yaşayan vatandaşlar için dört sandalye ayrılmıştır. Seçim bölgeleri Avrupa'nın geri kalanında yaşayanlar için iki temsilci ve dünyanın geri kalanında yaşayanlar için iki temsilci olacak şekilde ikiye bölünmüştür.
Romanya 6 Parlamento iki meclisten oluşur: Senato (136 sandalyenin 2'si yurt dışı seçmene ayrılmıştır) ve Temsilciler Meclisi (329 sandalyenin 17'si Macar olmayan ulusal azınlıklara ve 4'ü yurt dışı seçmene ayrılmıştır.)
Tunus 18 Tunus Kurucu Meclisi'nin 217 üyesinden 18'i yurt dışındaki Tunusluları temsil etmektedir. Yaklaşık 500.000'i Fransa'da olmak üzere yaklaşık bir milyon Tunuslu yurt dışında yaşamaktadır.[6] 2011 yılındaki seçimde yurt dışındaki Tunuslular için 80 ülkede seçimler yapılmıştır. Fransa'dan on, İtalya'dan üç, Almanya'dan bir, Kuzey Amerika ve Avrupa'nın geri kalanı iki ve diğer Arap devletleri iki temsilci seçilmiştir.[7]

Sorunlar ve eleştiri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yurt dışı seçim bölgelerinin kurulması, bazı hükûmetler arasında ulusal egemenliğin olası ihlalleri konusunda endişe yaratmıştır. Özellikle, 2011'de Stephen Harper'ın Kanada hükûmeti, Fransa ve Tunus tarafından Kanada topraklarını kapsayan bu tür seçim bölgelerinin kurulmasını eleştirmiş ve Kanada topraklarında bu iki ülke için yapılacak seçimlerde oy kullanma kabinlerine izin verilmeyeceğini kamuoyuna açıklamıştır. Ancak 2012 yılında üç ülke arasında mutabakata varılmıştır.[8]

Yurt dışı siyasi parti temsilciliklerine dair örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Birleşik Krallık[değiştir | kaynağı değiştir]

Yurt Dışındaki Muhafazakârlar, Muhafazakar Parti'nin kalıcı veya geçici olarak yurtdışında yaşayan İngiliz vatandaşları için resmi siyasi organizasyonu ve küresel ağıdır.

Uluslararası İşçi Partisi de şekilde yurtdışındaki İşçi Partisi seçmenlerini temsil etmektedir.

Liberal Demokratlar'ın, Birleşik Krallık dışında yaşayan yaklaşık 2.000 parti üyesini kapsayan Lib Dems Abroad adlı uluslararası bir şubesi vardır.[9]

Amerika Birleşik Devletleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yurt Dışındaki Demokratlar, yurtdışında yaşayan ABD vatandaşlarının Demokrat Parti'ye desteğini teşvik eden bir kuruluştur. Bu organizasyon 1976'dan beri Demokratik Ulusal Konvansiyonu'na bir delegasyon göndermektedir. Bu oluşum 2008'de dünya çapındaki ilk parti ön seçimini yapmıştır. ABD topraklarındaki diğer eyalet çapındaki komitelerle eşit düzeyde bir "eyalet komitesi" olarak tanınmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "DIASPORAS REPRESENTED IN THEIR HOME COUNTRY PARLIAMENTS" (PDF). Overseas Vote Foundation. 7 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ "Dominicans can now vote abroad". Dominican Today. 11 Şubat 2011. 24 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  3. ^ "LISTA DOS DEPUTADOS ELEITOS" 5 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., National Election Commission, 20 March 2019.
  4. ^ "Lithuanians living abroad to have single-member constituency during next election". 22 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2023. 
  5. ^ "Peruanos en el exterior tendrán dos representantes en el Congreso electo en el 2021". RPP (İspanyolca). RPP. 24 Eylül 2020. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  6. ^ "Expat Tunisians cast votes". Gulf Daily News. 21 Ekim 2011. 10 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2011. 
  7. ^ Davies, Lizzy (20 Ekim 2011). "Tunisians abroad vote 'with hands trembling and tears flowing'". The Guardian. Londra. 6 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2011. 
  8. ^ "Nine things you should know about the French election that treats Canada, and the rest of the world, as a province". National Post. 2 Haziran 2012. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2014. 
  9. ^ "About Lib Dems Abroad". 22 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2023.