Kanun teklifi
Kanun teklifi veya kanun önerisi, bir yasama organı tarafından üzerinde görüşülen yasa önerisidir. Yasama organı tarafından kabul edilene kadar bir kanun haline gelmez ve çoğu durumda yürütme tarafından da onaylanmalıdır.
Ülkelere göre prosedür[değiştir | kaynağı değiştir]
Avustralya[değiştir | kaynağı değiştir]
Avustralya Parlamentosu'nda kullanılan kanun yapma süreci, Birleşik Krallık Parlamentosu'nda uygulanan ve yüzyıllar boyunca geliştirilmiş olan prosedürlerden türetilmiştir.[1] Kanun tekliflerinin birçoğu öncelikle Temsilciler Meclisi'ne sunulur ve daha sonra Senato'ya gönderilir.[1] Tekliflerin neredeyse tamamı bir hükûmet bakanı tarafından sunulur ve ilgili bakan, kanun teklifinin Parlamento aracılığıyla geçmesinden sorumludur.[1] Parlamentonun diğer üyeleri de kendi kanun tekliflerini sunabilirler ve bu tür tekliflere "özel milletvekili kanun teklifi" veya "özel senatör kanun teklifi" denir.[1]
Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 88. maddesi gereğince milletvekilleri kanun teklif etmeye yetkilidir.[2] Kanun tekliflerinin Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde görüşülme usul ve esasları iç tüzükle düzenlenir.[3] Meclis iç tüzüğününün 74. maddesine göre milletvekillerince verilen kanun tekliflerinde en az bir imza bulunmalı ve teklif gerekçesiyle birlikte Başkanlığa verilmelidir.[4]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d Bills and Laws 9 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Parliamentary Education Office. En son 18 Ağustos 2016 tarihinde erişildi. (İngilizce)
- ^ "21/1/2017 tarihli ve 6771 sayılı Kanunun 16 ncı maddesiyle, bu fıkrada yer alan "Bakanlar Kurulu ve" ibaresi madde metninden çıkarılmıştır" (PDF). 25 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
- ^ Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 25 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. TBMM. Erişim tarihi: 07.11.2020
- ^ Türkiye Büyük Millet Meclisi İç Tüzüğü 22 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. TBMM. Erişim tarihi: 07 Kasım 2020
