Vincent Scully
cinsiyeti | erkek |
---|---|
vatandaşlığı | Amerika Birleşik Devletleri |
ön adı | Vincent |
doğum tarihi | 21 Ağustos 1920 |
doğum yeri | New Haven |
ölüm tarihi | 30 Kasım 2017 |
ölüm yeri | Lynchburg |
ölüm nedeni | Parkinson hastalığı |
konuştuğu, yazdığı diller | İngilizce |
mesleği | architectural historian, sanat tarihçisi, akademisyen |
çalışma alanı | sanat tarihi, Mimarlık tarihi |
işvereni | Miami Üniversitesi, Yale Üniversitesi |
öğrenim gördüğü okul | Hillhouse High School, Yale College, Yale Üniversitesi |
ikameti | Connecticut |
üyeliği | Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi |
Vincent Joseph Scully Jr. (21 Ağustos 1920 – 30 Kasım 2017)[1],İngiliz asıllı Amerikalı sanat tarihçisi ve profesördür. Yale Üniversitesi Mimarlık Bölümü'nde tarih uzmanı olarak çalışmış ayrıca sanat tarihinde mimariyi konu alan kitaplar yazmıştır.[2] Ara sıra ziyaretçileride cezbeden Yale'deki dersleri tüm bölümleri doldurur ve alkışlarla başladı.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Scully, Connecticut'taki New Haven'da doğup büyüdü, Hillhouse Lisesine gitti. 16 yaşında Yale Üniversitesi'ne girdi. 1940 yılında Yale'de lisans eğitimini, 1947'de M.A. ve 1949'da doktora derecesiyle tamamladı. Yale'de 1947'den başlayarak dersler verdi, girdiği dersler hep kalabalık doluydu.[3] Ayrıca Miami Üniversitesinde Sanat Profesörlüğü yaptı.[4] Scully, 1991 yılında Yale'den resmi olarak emekli olmuş ancak orada ve Miami Üniversitesi'nde dersler vermeye devam etmiştir.[5] Ancak, 2009 yılında, 89 yaşındayken artık öğretim vermek için yeterli olmadığı kendisine söylenerek köşesine çekilmiştir.[6][7]
Scully'nin mesleki çalışmalarında tezlerini savunduğu iki mimar Louis I. Kahn ve Robert Venturi önemli birer 20. Yüzyıl mimarı olarak öne çıkmaktadır. Scully, 1963'te New York'un Pennsylvania tren istasyonunun orijinal halinin yıkılmasına şiddetle karşı çıkmış e şu sözleri; "Bir tanrı gibi bu şehire girdi, bir tanesi bir fare gibi ilerledi." ifade etmiştir.[8]
Ödülleri ve ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Scully ve yazdığı eserin ortak yazar Antoinette Downing 1952'de Alice Davis Hitchcock Ödülünü "Newport Mimari Mirası" adlı kitapla 1952'de kazanmıştır.[9]
1995'te Humanities for the Humanities, Scully'yi ABD federal hükûmetinin en yüksek beşeri saygınlığı olan Jefferson Lecture Ödülü'nü sunması için seçmiştir.[10] Kurucusu olduğu Sanat Mimarları Derneği, mimarlık felsefesinin merkezinde yer alan bir kavram olan "Topluluğun Mimarisi" konusunda çalışmalar yapmaktaydı.[2][11]
1999'da adına düzenlenen Vincent Scully Ödülü, mimari, tarihi koruma ve kentsel tasarımda örnek uygulama, burs veya eleştiri sergileyen bireylere verilmek için Ulusal Yapı Müzesi tarafından oluşturuldu. Scully, ilk onur üyesi olmuştur.[12]
2003 yılında Urban Land Enstitü'sü Scully'ye J.C. Nichols Visionary Urban Development Ödülü'nü vermiştir.[13]
2004 yılında dönemin Amerika Birleşik Devletleri Başkanı George W. Bush, Scully'yi Amerika Birleşik Devletleri'nin sanatçılar ve sanata hizmet edenler için verilen en büyük onur ödülü olan Ulusal Sanat Madalyası ile ödüllendirmiştir.[2][14] Madalya ödülü şu şekilde; "Mimarlık tarihçisi olarak etkili öğretisi de dahil olmak üzere, tasarım ve modern mimarlık tarihine olan kayda değer katkıları için" ifadesiyle kendiasine takdim edilmiştir.[15] Amerikalı ünlü sanat profesörü ve tarihçisi Vincent Scully 30 Kasım 2017'de 97 yaşında ölmüştür.
Çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Architecture: The Natural and the Manmade
- The Villas of Palladio
- Frank Lloyd Wright 1960
- Modern Architecture - The Architecture of Democracy 1961, 1974
- "The Shingle Style: Architectural Theory and Design from Richardson to the Origins of Wright" 1955, Library of Congress catalog card number 55-5988
- The Shingle Style Today 1974
- The Earth, the Temple, and the Gods: Greek Sacred Architecture 1979
- American Architecture and Urbanism 1988
- Pueblo: Mountain, Village, Dance 1989
- Louis I. Kahn 1961
- Modern Architecture and Other Essays 2003
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "National Building Museum". 29 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2017.
- ^ a b c Richard Conniff, "The Patriarch," Yale Alumni Magazine, March/April 2008.
- ^ Vincent J. Scully 6 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at Yale University Department of the History of Art website (retrieved February 6, 2009).
- ^ Vincent Scully 22 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at University of Miami School of Architecture website (retrieved February 6, 2009).
- ^ ""Mr. Scully's Architecture Class Is Dismissed"". 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2017.
- ^ ""With apologies, a legendary lecturer steps down"". 26 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2017.
- ^ ""Professor Vincent Scully Retires"". 2 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2017.
- ^ Herbert Muschamp, "Architecture View; In This Dream Station Future and Past Collide," New York Times, June 20, 1993.
- ^ Alice Davis Hitchcock Book Award Winner History 2 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at Society of Architectural Historians website (retrieved February 6, 2009).
- ^ James Barron, "Chronicle," New York Times, May 15, 1995.
- ^ Jefferson Lecturers 20 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at NEH Website (retrieved February 6, 2009),
- ^ Vincent Scully Prize at National Building Museum website (retrieved February 6, 2009).
- ^ "Scully honored for shaping the vision of urban planners," 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yale Bulletin & Calendar, September 26, 2003 (retrieved February 6, 2009).
- ^ "Scully is awarded National Medal of Arts at White House ceremony," 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yale Bulletin & Calendar, December 3, 2004 (retrieved February 6, 2009).
- ^ "2004 National Medal of Arts: Vincent Scully" at National Endowment for the Arts website (retrieved February 6, 2009).
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Interview with Vincent Scully, November 2014, by Daniel Sherer and Yehuda Safran. In Potlatch 4 (2016)