İçeriğe atla

Tsolikouri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tsolikouri
Üzüm (Vitis)
Ağustos ayında Tsolikouri üzümleri
RengiBeyaz
Tür adıVitis vinifera Linné subsp. vinifera
Köken Gürcistan
Önemli üretim yerleriİmereti
Önemli şaraplarTvişi
Çiçek cinsiyetiHermofrodit
VIVC kimliği12710

Tsolikouri (Gürcüce: ცოლიკოური) ağırlıklı olarak Gürcistan'ın Batı İmereti bölgesinde yetişen açık sarı renkli üzüm çeşididir.[1] Üzüm, Kolhis Ovası'nda ve 160 metre rakımda yetişmektedir.[2]

Tsolikouri, ülkedeki 400 üzüm çeşidi arasında en yaygın olanlardan biridir.[3] Batı Gürcistan'daki bağların yaklaşık %90'ında Tsolikauri yetiştirilmektedir. Bu tür genellikle Ekim ayının ortalarında olgunlaşır.[4] Gürcistan'daki Sovyet yönetimi sırasında, Orjonikidze üzüm bağlarında yetişen tsolikouri, çhaveri ve izabella üzümleri yüksek kaliteli üzümlerden kabul edilirdi.[5] Tsolikouri, premium kuru, yarı tatlı ve yarı kuru şarapların üretiminde kullanılmaktadır.[1] Tsolikauri, Kolheti, Lelo ve Tvişi şarapları Tsolikouri üzümlerinden üretilmektedir.[6] Eski Sovyet devlet adamı Vyaçeslav Molotov'a göre, Tsolikouri Sovyet lider Josef Stalin'in favori şaraplarından biriydi.[7]

  1. ^ a b "Georgian Wine Grapes. Tsolikauri". 13 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "kst" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ "Белые сухие вина. "Цоликаури"" [White dry wines. "Tsolikauri"]. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  3. ^ Caucasian review. Institut zur Erforschung der UdSSR. 1958. s. 70. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  4. ^ "Виноград сорта "Цоликаури" занимает 90% плантаций Западной Грузии" [Tsolikauri grape variety makes up 90% of vineyards in western Georgia]. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  5. ^ Bantam's Soviet Union, 1991. Bantam. 1990. s. 365. ISBN 0-553-34910-4. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  6. ^ Georgia. Bradt Travel Guides. 1990. s. 73. ISBN 1-84162-261-3. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  7. ^ "Мой Сталин. Светлана Птицина" [My Stalin. Svetlana Ptitsina]. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011.