The Sympathizer

Vikipedi, özgür ansiklopedi

The Sympathizer (Türkçe: Sempatizan), Vietnamlı Amerikalı profesör Viet Thanh Nguyen'in ilk romanıdır. En çok satan romanlar arasında yer alan eser[1] çokça incelenmiş[2][3][4][5][6] ve New York Times gazetesinde Editörün Seçimi olarak belirlenmiştir.[7]

Flashbacklerde bir siyasi tutsağın zorla itiraf ederek verdiği ifadesiyle Güney Vietnam hükûmetinin 1975'te düşüşünü ve ardından Los Angeles'ta sürgünde gizlice yaşayan yarı Vietnamlı bir komünist ajanın bakış açısından gelişen olayları konu alıyor.

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The Sympathizer by Viet Thanh Nguyen". Los Angeles Times. Mayıs 2015. 11 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)
  2. ^ "A Dark, Funny — And Vietnamese — Look At The Vietnam War". National Public Radio (NPR). 11 Nisan 2015. 12 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)
  3. ^ Gelt, Jessica (10 Nisan 2015). "Viet Thanh Nguyen tackles Vietnam War's aftermath in 'The Sympathizer'". The Los Angeles Times. 11 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)
  4. ^ "The Sympathizer, Viet Thanh Nguyen, Author". Publishers Weekly. 12 Ocak 2015. 20 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)
  5. ^ Charles, Ron (23 Nisan 2015). "Viet Thanh Nguyen's 'The Sympathizer' is a Vietnam War classic". Newsday. 25 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016. , Beer, Tom (26 Mart 2015). "10 new books not to miss in April". Newsday. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)
  6. ^ "Nguyen, Viet Thanh, The Sympathizer". Library Journal. 15 Nisan 2015.  , Hoffort, Barbara (22 Mart 2015). "Spring Best Debuts: First Novels". 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)
  7. ^ "Sunday Book Review: Editors' Choice". The New York Times. 10 Nisan 2015. 13 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.  (İngilizce)