Tabae

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tabae (Antik Yunanca: Τάβαι), Türkiye'nin güneybatısında Antik Karya'da bir kent, ancak tarihçi Strabon'a göre bu kent Karya sınırındaki bir ovada kurulmuş Firigya kentiydi.[1] Günümüzde Denizli'nin Kale ilçesinin yaklaşık 5 km. güneyinde, Muğla'ya giden karayolunun sağında yer almaktadır. Burada yer alan antik kale ilçeye de adını vermiştir.

Tabea, günümüzde Aydın ilinin Karacasu ilçesindeki Stauropolis (Afrodisias) başpiskoposluğuna bağlı bir piskoposluk merkeziydi.

Tabae'lı üç piskopos biliniyor:

  • Efes Konsili'nde bulunan Rufinus (431)
  • Konstantinopolis'te Severus (553)
  • İznik'te Basilius (787)

Kent, 1365'te Menteşe Beyliği tarafından zaptedildi. İbn Battuta ise bundan az zaman önce 1322'de buradan geçmiş ama kalesinden ve buradaki Türk emirden başka bir ayrıntı vermemiştir. Evliya Çelebi ise 1670’li yıllarda kentin 50 ev ve bir cami içeren bir iç kale ile 300 ev, 5 mahalle, 5 cami, 1 han, 1 hamam, 3 mektep, 3 sebil, 2 tekke ve 6 zaviyesi olan bir dış kaleden oluştuğunu belirtmiş. Bu yerleşim 1970'li yıllara kadar devam etmiş, Kale ilçesi daha sonra günümüzdeki yerine taşınmıştır.[2]

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Pétridès (1912). Cites: Strabo XII, 570, 576.
  2. ^ "TABEA ANTİK KENTİ". Kültür Portalı. 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2023.