Svabya Birliği
Svabya Birliği (Schwäbischer Bund), 14 Şubat 1488'de kurulan Swabia'nın erken ortaçağ kök dükalığı topraklarındaki İmparatorluk Mülklerinin (özgür İmparatorluk şehirleri, piskoposlar, prenslikler ve şövalyeler) karşılıklı savunma ve barışı koruma birliğiydi.
Protestan Reformu'nun dini devrimi üyelerini bölmüş ve Svabya Birliği 1534'te dağılmıştır.[2]
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Svabya Birliği, 1488'de Habsburg İmparatoru III. Friedrich'in emriyle kurulmuş ve aynı zamanda Mainz başpiskoposu Bertold von Henneberg-Römhild tarafından da desteklenmiş; onun Reich ile ilgili monarşik olmaktan ziyade yakın görüşleri onu Friedrich'in halefi Maximilian'la sık sık anlaşmazlığa düşürüyordu. Svabya Birliği, imparatorluk barışının korunması ve en azından başlangıçta Wittelsbach Hanedanı'ndan yayılmacı Bavyera düklerinin ve güneyden gelen İsviçre şeklindeki devrimci tehdidin engellenmesi için işbirliği yaptılar. Birlik düzenli toplantılar düzenlemiş, mahkemeleri desteklemiş ve 12.000 piyade ve 1.200 süvariden oluşan birleşik bir gücü ayakta tutmuştur.[2]
14 Şubat 1488'de, Esslingen Reichstag'ında yalnızca 22 İmparatorluk şehrinden değil, aynı zamanda Svabya şövalyelerinin St. George Kalkanı Birliği, piskoposlar ve prenslerden (Ansbach, Baden, Bavyera, Bayreuth) oluşan yeni bir Svabya Birliği kuruldu., Hessen, Mainz, Pfalz Seçmenliği, Trier, Tirol ve Württemberg). Lig, 13.000 kişilik bir orduya çağrı yapan üç prens, şehir ve şövalye kolejinden oluşan bir federal konsey tarafından yönetiliyordu. İmparator III. Friedrich'in oğlu, Alçak Ülkelerde esir tutulan geleceğin imparatoru I. Maximilian'ın kurtarılmasına yardımcı oldu ve daha sonra onun güney Almanya'daki ana desteği oldu.
1496'da Württemberg'li Eberhard'ın ölümünden sonra, Birlik genel kabul görmüş tek bir lider çıkaramadı ve 1499'da İsviçre ile yapılan barış ve saldırgan Wittelsbach'ların 1504'te kesin yenilgisi ile güneybatıda statükoyu korumak olan Birlik'in asıl amacı gerçekleştirilmiştir. Son büyük eylemi, 1519'da I. Maximilian'ın ölümünün ardından gelen fetret döneminde, Özgür Şehir Reutlingen'in Württemberg Dükü Ulrich tarafından işgal edilmesi ve ilhak edilmesiydi. Dük devrildi ve toprakları, seferin masrafları karşılamak üzere V. Karl'a satıldı.
Birlik, 1523'teki Franken Savaşı'nda soyguncu baronlardan oluşan bir ittifakı yenmiştir. Daha sonra, Küçük Jack (Jaecklein) Rohrbach'ın yenilgiye uğratılması ve idam edilmesi de dahil olmak üzere, 1524-26'daki Köylü İsyanı'nın bastırılmasına ve Mayıs 1525'teki Ingolstadt Muharebesi'ndeki son direnişinde Kara Bölük'ün ezilmesine yardımcı olmuştur.
Protestan Reformu'nun dini devrimi üyelerini böldü ve Svabya Birliği 1534'te dağıldı.[2]
Üyeler[değiştir | kaynağı değiştir]
Habsburglu Sigismund, Tirol Kontu ve Daha Avusturya Arşidükü, ardından 1490'da Habsburg Arşidükü I. Maximilian geldi
Eberhard V, Württemberg Kontu (1495'te dük rütbesine yükseltildi), yerine 1496'da Duke Eberhard II geçti.
.svg){kind=small}
1489'a kadar İmparatorluğun birkaç prensi katıldı:
Hohenzollern'li Frederick II, Augsburg Prensi Piskoposu
Christopher I, Baden Uçbeyi
Hohenzollern'li George Frederick, Brandenburg-Ansbach Uçbeyi- Hohenzollern'li Siegmund, Brandenburg-Bayreuth Uçbeyi
Bertold von Henneberg-Römhild, Mainz Başpiskoposu ve Seçmen Prensi
Badenli John II, Trier Başpiskoposu ve Seçmen Prensi
1500'den sonra eski rakibi tarafından genişletildi:
Wittelsbach'lı Albert IV, Bavyera-Münih Dükü, 1503'ten itibaren yeniden birleşmiş Bavyera Dükü.
1512'de Baden ve Württemberg birlikten ayrılırken, Bamberg ve Eichstätt Prensi Piskoposları kabul edildi.
Philip I, 1519'da Hessen Landgrave'ı
Pfalz Seçmenliği'nden Wittelsbach'lı Louis V, Prens seçmeni ve- Otto Henry ve Wittelsbachlı Philip, Pfalz-Neuburg Palatine Kontları ve
Conrad II von Thüngen, 1523'te Würzburg Prensi Piskoposu ve son olarak
Matthäus Lang von Wellenburg, 1525'te Salzburg Prensi Başpiskoposu.
.svg){kind=small}
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Özel
- Genel
- Carl, Horst. (2000). Der Schwäbische Bund 1488–1534. Landfrieden und Genossenschaft im Übergang von Spätmittelalter zur Reformation (Almanca). Leinfelden-Echterdingen. ISBN 3-87181-424-5.
- Laffan, R.G.D. (1975). The Empire under Maximilian I (İngilizce). I. The New Cambridge Modern History.
Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Close, Christopher W. "Estate Solidarity and Empire: Charles V's Failed Attempt to Revive the Swabian League." Archiv für Reformationsgeschichte (2013) 104#1 pp 134–157, in English.
- Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Alfred Bradley Gough (1911). "Swabian League". Chisholm, Hugh (Ed.). Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
