Susturucu
.jpg)
Susturucu, ateşli silahlarda namluya takılan veya namlunun bir eki olan, silahtan çıkan sesi ve patlamayı azaltmak amacıyla ateşli silahlar için üretilen alet.
Alet genellikle çeşitli iç mekanizmalar ile silindirik metal şekilde bir tüptür. Çıkan barut gazını, ateşin sesini ve nadiren de kurşunun hızını azaltır.[1][2]
Geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]
İlk susturucu 20. yüzyıl başlarında birkaç mucit tarafından oluşturuldu. Amerikan mucit Hiram Percy Maxim, 1902'de ilk ticari başarı ile susturucu modellerini sattı. Maxim bu aletine Maxim Silencer markası ismini verdi. İçten yanmalı motor için susturucu çalışmaları ateşli silahlar ile paralel olarak Maxim tarafından 20. yüzyıl başlarında, sessiz motor teknolojisiyle aynı birkaç teknoloji kullanılarak geliştirildi.
Susturucular yeni tasarım High Standard HDM .22 Long Rifle tabanca tercih eden Amerika Birleşik Devletleri Stratejik Servisler Ofisi ajanları tarafından II. Dünya Savaşı sırasında kullanıldı. OSS yöneticisi William Joseph "Wild Bill" Donovan Beyaz Saray'da Amerika Başkanı Franklin D. Roosevelt'e tabanca'ları bizzat göstermiştir.
Tasarım ve yapı[değiştir | kaynağı değiştir]
Susturucular genellikle tabancanın yarı otomatik silahının ya da tüfeğin namlusuna bağlanan genleşme odaları içeren silindirik olarak işlenmiş boş bir metal (çelik, alüminyum, ya da titanyum) parçasıdır.
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
 |
Wikimedia Commons'ta Susturucu ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
.jpg)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Paulson, Alan C (1996). Silencer History and Performance, Vol 1: Sporting And Tactical Silencers. Paladin Press. ISBN 0873649095.
- ^ Paulson, Alan C (2002). Silencer History and Performance, Vol 2: CQB, Assault Rifle, and Sniper Technology. Paladin Press. ISBN 1-58160-323-1.
