Siguatoksin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Siguatoksin CTX1B'nin kimyasal yapısı

Siguatoksinler, balıklarda bulunan ve ciguatera'ya neden olan toksik polisiklik polieter sınıfıdır.

Bu sınıfta birkaç farklı kimyasal vardır. "CTX" genellikle bunlar için bir kısaltma olarak kullanılır.

  • CID 5311333 ; PubChem - Ciguatoxin 1
  • CID 6441260 ; PubChem - Ciguatoxin 2
  • CID 6444399 ; PubChem - Ciguatoxin 3
  • CID 6450530 ; PubChem - Ciguatoxin 4B (Gambiertoxin 4b)

İnsanlar üzerinde toksik etki[değiştir | kaynağı değiştir]

Siguatoksinler onları taşıyan balıklara zarar vermezler ama insanlar için oldukça zehirlidirler. Kokusu veya tadı alınamaz ve pişirilerek yok edilemezler.[1] Gıdalarda bu toksin için hızlı testler standart olarak kullanılmaz.

Bazı siguatoksinler, sinir sisteminde uyarıcı voltaj kapılı sodyum kanallarını açma eşiğini düşürür. Bir sodyum kanalının açılması depolarizasyona neden olur ve bu da sırasıyla felce, kalp kasılmasına ve ısı ve soğuk duyularının değişmesine neden olabilir. Siguatoksinlerden bu tür zehirlenme durumu ciguatera olarak bilinir.

Siguatoksinler lipofiliktir, kan beyin bariyerini geçebilir ve hem merkezi hem de periferik nörolojik semptomlara neden olabilirler.

Başlıca semptomlar toksin alımından sonraki 1-3 saat içinde gelişir. Bunlar kusma, ishal, ekstremitelerde, ağızda ve dudaklarda uyuşma, sıcak ve soğuk hissinin tersine dönmesi, kas ve eklem ağrıları şeklindedir. Semptomlar, her bir duruma bağlı olarak günlerden haftalara ve hatta aylara kadar sürebilir. Bilinen bir panzehiri yoktur ancak birkaç terapötik hedef tanımlanmıştır.[2][3] Siguatoksinin LD50 değeri 0,25 μg/kg'dır.[4]

Biyobirikim[değiştir | kaynağı değiştir]

Siguatoxin, bir tür dinoflagellat olan Gambierdiscustoxicus tarafından üretilir. Bu üretim, Karayip Denizi, Hawaii ve kıyı Orta Amerika'da meydana gelir. Toksin genellikle orfoz, wrasse, tetik balığı, aslan balığı ve amberjack gibi büyük resif balıklarının derisinde, kafasında, iç organlarında ve yumurtalarında birikir. Aynı zamanda barracuda, hogfish, kral uskumru ve levrekleri de etkiler.[5]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ciguatera". Journal of Toxicology. Clinical Toxicology. 31 (1): 1-29. 2008. doi:10.3109/15563659309000371. PMID 8433404. 
  2. ^ "Ciguatoxins activate specific cold pain pathways to elicit burning pain from cooling". The EMBO Journal. 31 (19): 3795-808. October 2012. doi:10.1038/emboj.2012.207. PMC 3463840 $2. PMID 22850668. 
  3. ^ "Ionic mechanisms of spinal neuronal cold hypersensitivity in ciguatera". The European Journal of Neuroscience. 42 (11): 3004-11. December 2015. doi:10.1111/ejn.13098. PMC 4744673 $2. PMID 26454262. 
  4. ^ Marine Toxins as Research Tools (İngilizce). Springer Science & Business Media. 31 Ocak 2009. ISBN 978-3-540-87895-7. 
  5. ^ "Fishes Carrying This Incurable Poison Are on the Rise". Medium (İngilizce). 19 Nisan 2020. 13 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]