Syarhey Rassadzin
Syarhey Rassadzin | |
|---|---|
 Syarhey Rassadzin | |
| Doğum | 30 Temmuz 1958 Gomel |
| Ölüm | 2 Temmuz 2017 (58 yaşında) Minsk |
| Milliyet | Beyaz Rus |
| Vatandaşlık | Belarus |
| Eğitim | Gomel Devlet Üniversitesi Tarih ve Filoloji Fakültesi Belarus SSC Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü |
| Kariyeri | |
| Dalı | Arkeoloji; eski çağ, orta çağ, yeni tarih; arma bilimi |
| Çalıştığı kurumlar | Belarus Devlet Teknoloji Üniversitesi |
| Doktora danışmanı | L. D. Pobol |
| Etkilendikleri | E. M. Zagorulski, G. Cossinna, A. G. Mitrofanov, José Ortega y Gasset, V. I. Sychev, Lev Nikolayeviç Gumilyov |
Syarhey Yauhenaviç Rassadzin ya da Rusça adı ile Sergey Yevgenyeviç Rassadin (Belarusça: Сяргей Яўгенавіч Рассадзін; Rusça: Сергей Евгеньевич Рассадин), (d. 30 Temmuz 1958, Gomel, Belarus SSC - ö. 2 Temmuz 2017;[1] Minsk) - Beyaz Rus tarihçi, arkeolog, bilim insanı, tarih bilimleri doktoru, profesör.[2][3]
Hakkında[değiştir | kaynağı değiştir]
Syarhey Rassadzin 30 Temmuz 1958'de Gomel'de doğdu. 1981 yılında Gomel Devlet Üniversitesi Tarih ve Filoloji Fakültesi'nden mezun oldu. 1981-1984 arası Belarus SSC Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü'nde okudu. Tarihsel bir dünya görüşünün oluşumu konusunda E. M. Zagorulski, G. Cossinna, A. G. Mitrofanov, José Ortega y Gasset, V. I. Sychev, Lev Nikolayeviç Gumilyov gibi isimlerden yoğun olarak etkilendi.
1990'da, danışmanının L. D. Pobol olan “Milograd kültürü (Mevcut Araştırma Sorunları)” adlı tezini savundu. 1999 yılında diğer doktora tezi olan "Zaskifsky, Kuzey ve Kuzeydoğu Kabileleri ve Halkları" adlı tezini savundu. 2005 yılında doçent oldu. Belarus Bakanlar Kurulu'nda "Arşiv ve Kayıt Tutma Komitesi" bölüm başkanı idi.
2002'den beri Belarus Devlet Teknoloji Üniversitesi'nde, Siyaset Bilimi ve Tarihi Bölümü'nde profesör idi. 2002-2012 Belarus Devlet Başkanlığı Konseyi üyesi idi. Bilimsel olarak arkeoloji; eski çağ, Orta Çağ, yeni tarih; hanedanlık armaları alanlarında çalışmalar yürüttü. Rassadin 300'den fazla eserin yazarıdır. Lavrishevski arkeolojik keşiflerini organize etti ve başkanlığını yaptı.[4][5][6]
Bazı eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Землі амаль невядомыя. Будучая Беларусь паводле антычных манускрыптаў. Мн., 1996. (белор.)
- Племена и народы «заскифского» Северо-Востока. Мн., 1999.
- Северные соседи Великой Скифии. Мн., 2005.
- Милоградская культура: ареал, хронология, этнос. Мн., 2005.
- Гербы і сцягі гарадоў і раёнаў Беларусі. Мн., 2005 (в соавторстве с А. Н. Михальченко). (белор.)
- Духоўная культура старажытнай Беларусі. Мн., 2005. (белор.)
- Первые славяне. Славяногенез. Мн., 2009.
- Гербовый привилей 1643 г. на магдебургию городу Казимежу в старостве Бобруйском // Беларускі археаграфічны штогоднік. — Мн., 2001. — Вып. 2. — С. 215—223.
- Между Альпами и Океаном: венеты — «другие германцы»? // Гістарычна-археалагічны зборнік. — 2002. — № 17.
- Славяне и кочевники на Дунае между 469 и 568 гг. // Гістарычна-археалагічны зборнік. 2003. № 18.
- Древнегерманские элементы в именослове раннего славянства IV—VI столетий после Рождества Христова // Материалы по археологии Беларуси. 2003. № 8.
- Два Ильдигиза и один эпизод истории лангобардов // Гістарычна-археалагічны зборнік. 2004. № 19.
- Гербы трох вялікіх княстваў // Материалы по археологии Беларуси. 2006. № 11. (белор.)
- Аб пісьмовых крыніцах пра гістарычныя пачаткі сучаснага Светлагорска // Шацілкаўскія чытанні: матэрыялы ІІ гісторыка-краязнаўчай канферэнцыі (да 450-годдзя Шацілак) у Светлагорску, 16 красавіка 2010 г. — Светлагорск, 2011, с. 23—37. (белор.)
- Истоки государственной символики Беларуси. Мн.: Беларусь, 2014. 112 с
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Памёр археолаг Сяргей Рассадзін" (Belarusça). Nashkraj.info. 4 Temmuz 2017. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020.
- ^ "На раскопках невядомага гораду". Радыё «Свабода» (Belarusça). 8 Ağustos 2009. 12 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2018.
- ^ Степуро, Наталья. Я не Колумб… (недоступная ссылка) // «Рэспубліка» : газета. — 2009. — 1 августа (№ 141). Архивировано 3 августа 2009 года.
- ^ Рассадин Сергей Евгеньевич // Историки Беларуси в начале XXI столетия : биобиблиографический справочник / Г. В. Корзенко. — Минск, 2007. — С. 315.
- ^ Рассадзін Сяргей Яўгенавіч // Хто ёсць хто ў Беларускім дзяржаўным тэхналагічным універсітэце. — Мінск, 2010. — С. 176. (белор.)
- ^ Скрыпчанка, Т. Рассадзін, Сяргей Яўгенавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1. Мн., 2001, с. 112. (белор.)