Semih Argeşo

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Semih Argeşo
Doğum adıSemih Sait
Doğum20 Temmuz 1916(1916-07-20)
Ölüm6 Mayıs 2010 (93 yaşında)
Başladığı yerTürk Türkiye
TarzlarKlasik Batı Müziği
MesleklerKemancı
ÇalgılarKeman
Sabire Kakıcı
Semine Argeşo
Emel Argeşo
Asiye Yetkin
ÇocuklarıFethi Cengiz Argeşo (1941-2018)

Semih Sait Argeşo (20 Temmuz 1916 - 6 Mayıs 2010), Türk kemancıdır.

1972'de devlete bağlanıp İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası (İDSO) adını alan İstanbul Şehir Orkestrası'nda, kuruluşundan itibaren 38 yıl boyunca başkemancı olarak görev yapmıştır. İstanbul Radyosu’nda “İstanbul Radyosu Salon Orkestrası”nı ve “Semih Argeşo ve Yedi Kemanı” adlı toplulukları kurmuştur.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1916 yılında doğdu. Babası Son Osmanlı Meclis-i Mebusanında ve TBMM 1. Dönem milletvekilliği yapmış asker Ömer Lütfi Argeşo, annesi Tophane müşiri Ahmet Fethi Paşa'nın torunu Fatma Saide Argeşo'dur.[1] Müzikle ailesi sayesinde tanıştı. Babası flüt, annesi, teyzeleri ve kızkardeşi piyano çalardı.

1923 yılında Galatasaray Lisesi'ne kaydoldu. Buradaki eğitimi devam ederken 1928 yılında Arnold Zirkin ile keman eğitimine başladı. Öğrencilik yıllarında İz-Caz isimli bir okul orkestrasının kurucuları arasında yer aldı.[2] Üyelerinin hepsi izci olduğu için bu orkestraya bu adı seçtiler.[3] Galatasaray Lisesi'nden 1935 yılında mezun oldu.

İstanbul Belediye Konservatuvarı’nda Seyfettin Asal ve Karl Berger'in öğrencisi oldu. Karl Berger'in teşviki ile 1935 yılında Viyana’ya giderek Viyana Müzik Akademisi’ne girdi. Akademide Gottfried Fiest ile çalıştı. 1939'da devlet bursu aldı.[3] 1940 yılında eğitimini tamamlayarak Türkiye’ye döndü.

Ankara Devlet Konservatuvarı’na keman öğretmeni olarak atandı.[4] Altı ay sonra II. Dünya Savaşı nedeniyle askere alındı ve üç yıl askerlik yaptı.

1944 yılında Cemal Reşit Rey'in İstanbul Belediyesi bünyesinde kurduğu yaylı çalgılar topluluğunda yer aldı. Topluluk, 1945'te senfonik bir orkestraya dönüştü ve İstanbul Şehir Orkestrası adını aldı. Argeşo, İstanbul Şehir Orkestrası’nın başkemancısı oldu.[3] 1972'de İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası'nda dönüşen bu orkestradan 1982 yılında emekli oldu, 1985 yılın kadar başkemancılığı sürdürdü.[5]

Bir yandan da 1949 yılında düzenli yayına geçen İstanbul Radyosu’nda "İstanbul Radyosu Salon Orkestrası"'nı, ardından "Semih Argeşo ve Yedi Kemanı" adlı topluluğu kurdu ve yönetti. 1963’e kadar klasik müzik ağırlıklı bir repertuvarla lokallerde ve radyoda programlar hazırladı, plak kayıtlarında çaldı.[6] Konser vermeyi 1985'te bıraktı.[3]

6 Mayıs 2010 tarihinde öldü.

Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Semih Argeşo ilk evliliğini yan flüt sanatçısı Sabire Kakıcı ile yaptı. Sabire Kakıcı, Türkiye'deki nefesli saz çalan ilk kadın sanatçıdır.[kaynak belirtilmeli] Sabire Hanım'la evliliğinden Cengiz adında bir oğlu olmuş, Cengiz Argeşo Ankara Operası’nın kadrosunda yan flüt sanatçısı olarak yer almıştır.[7]

Semih Bey, İstanbul Şehir Orkestrası kemancılarından Semine Hanım ile ikinci evliliğini yaptı. Bir süre Nişantaşı'nda Şair Nigar Sokak'taki bir konakta Semine Hanım babası Ahmet Reşit Rey, kardeşleri Cemal ve Ekrem Reşit Rey ile birlikte yaşamıştır.[8] 1965'te eşi Semine Hanım'ı kaybeden Argeşo, üçüncü evliliğini Emel Argeşo ile dördüncü evliliğini ise 1989 yılında Asiye Yetkin ile yaptı.[9]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Akrabalık Zinciri: Hüsamettin Cindoruk - Hasan Polatkan - Sadıkoğlu ailesi - Fethi Ahmet Paşa - Cemal Reşit Rey - Ahmet Mithat Efendi". 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  2. ^ Meriç, Murat. "Memleketin ilk okul topluluğu: İz-Caz". Musikimani.com sitesi, 11 Ocak 2019. 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  3. ^ a b c d "Rahmaninov'u Viyana'daki iki konserinde dinledim, müthnişti, hayran kaldım". Muziksoylesileri.net sitesi 19 Nsain 2018. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  4. ^ Kılıçaslan, Ayşe Elif (2010). "Türkiye'de senfonik orkestralarda görev yapan başkemancıların Türk müzik kültürü içindeki yeri". Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ Kurtaslan, Zafer. "Türk Keman Okulunun Oluşum Süreci ve Temsilcileri". Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Sayı 26, Yıl 2009. 6 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2020. 
  6. ^ "SEMİH ARGEŞO (KEMAN)". www.sinemamuzik.com. 11 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  7. ^ ÇAKMAKÇI, Nuran. "Elde keman kafada fizik". www.hurriyet.com.tr. 25 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  8. ^ Sarı, İbrahim. "Türk Şahsiyetleri". Nokta Kitap, 2017. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  9. ^ "Semih Argeşo". Turkpopmuzik.net sitesi. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020.