Saldırı uçağı
Saldırı uçağı, taaruz uçağı ya da vurucu uçak, birincil görevi bombardıman uçaklarından daha yüksek hassasiyetle hava saldırıları gerçekleştirmek olan taktik bir askerî uçaktır. Bu uçaklar, saldırı sırasında güçlü alçak irtifa hava savunmalarıyla karşılaşmaya uygun şekilde tasarlanır.[1] Çoğunlukla yakın hava desteği ve deniz hava-yer görevleri için kullanılır. Görev tanımları taktik bombardıman uçaklarıyla örtüşebilir. Denizcilik dışı görevlere adanmış tasarımlar genellikle kara saldırı uçağı olarak adlandırılır.[2]
Avcı uçakları çoğunlukla saldırı görevlerinde kullanılabilmelerine rağmen, bu görevleri yerine getirmeleri onları doğrudan saldırı uçağı kategorisine dâhil etmez. Bununla birlikte, aynı platformların avcı-bombardıman varyantları bu sınıf içerisinde değerlendirilebilir. Avcı-bombardıman ve hafif bombardıman kavramlarının yerini zamanla "saldırı avcı uçağı" terimi almış olup, bu uçaklar ile klasik saldırı uçakları arasındaki farklar genellikle görev öncelikleri ve operasyonel tasarım unsurlarıyla sınırlıdır.
Özel saldırı uçakları, ayrı bir sınıf olarak özellikle II. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında ortaya çıktı. Uygulamaları ülkelere göre farklılık gösterdi ve çeşitli tasarımlar benimsendi. Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık'da bu uçaklar, genellikle hafif veya orta bombardıman sınıfındaydı ve bazen North American B-25G Mitchell ile De Havilland Mosquito Tsetse örneklerinde olduğu gibi öne yerleştirilmiş ağır silahlar taşıdılar. Almanya ve Sovyetler Birliği'nde ise bu rol, sırasıyla schlachtflugzeug (savaş uçağı) ve sturmovik (fırtına uçağı) adlarıyla anıldı; Henschel Hs 129 ve İlyuşin İl-2 gibi özel olarak tasarlandı ve ağır zırhlı platformlar bu görevleri üstlendi.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir] | Askerî uçaklar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
