Ryūkichi Tanaka
| Ryūkichi Tanaka 田中 隆吉 | |
|---|---|
 Solda Li Shouxin, ortada Demchugdongrub, ve en sağda Ryūkichi Tanaka | |
| Doğum | 09 Temmuz 1893 Shimane, Japon İmparatorluğu |
| Ölüm | 5 Haziran 1972 (78 yaşında) |
| Bağlılığı |  Japon İmparatorluğu |
| Branşı | .svg){kind=small} Japon İmparatorluk Ordusu |
| Hizmet yılları | 1913 -1945 |
| Rütbesi |  Tümgeneral |
| Çatışma/savaşları | İkinci Çin-Japon Savaşı II. Dünya Savaşı |
Ryūkichi Tanaka (田中 隆吉, Tanaka Ryūkichi, 9 Temmuz 1893 - 5 Haziran 1972), II. Dünya Savaşı sırasında Japon İmparatorluk Ordusu'nda tümgeneraldi.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Erken askeri kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Tanaka, şu anda Shimane Eyaletindeki Yasugi şehrinin bir parçası olan yerde doğdu ve Hiroşima'da bir askeri hazırlık okuluna gitti. 1913'te Japon İmparatorluk Ordusu Akademisi'nin 26. sınıfından topçulukta uzmanlaşarak mezun oldu ve Okayama'da bulunan Japon İmparatorluk Ordusu 23. Saha Topçu Alayı'nda görev yapmak üzere görevlendirildi.[1]
Casus Ustası
[değiştir | kaynağı değiştir]Tanaka, 1923'te Ordu Kurmay Koleji'nin 34. sınıfından mezun olduktan sonra, Japon İmparatorluk Ordusu Genelkurmay Başkanlığı'nda çeşitli kadro pozisyonlarında görev yaptı ve Pan-Asyacılık teorisyeni ve milliyetçi yazar Shūmei Ōkawa ile temasa geçti. 1927'den 1929'a kadar askeri istihbarat toplamak üzere Çin'in Pekin ve Kalgan kentlerine ve Mançurya'ya özel görevle gönderildi. Ekim 1930'da Şangay'a yerleşti ve burada Yoshiko Kawashima ile yakın bir ilişki geliştirdi ve casus ağını kurmasında ona yardımcı oldu. Savaş sonrası anılarında senaryosunu yazdığını iddia ettiği 1932 Şanghay Olayı sırasında Kawashima ile birlikte Şanghay'da yaşıyordu ve Kawashima, Kwantung Ordusu tarafından sağlanan 20.000 Yen'lik buluntularla isyanı kışkırtmak için bir Ajan provokatör olarak hareket etti. Ancak, Tanaka'nın kendi anıları dışında bu iddiayı destekleyen başka yazılı bir kanıt yoktur. Kawashima ile ilişkisi, onun maceralarının kurgusal bir anlatımının Japonya'da yayınlanmasının ardından bozuldu. Bu anlatımda Kawashima'nın isminden bahsedildi ve hareketlerinin KMT ajanları tarafından yakından izlendiğini öğrendi.
Sonraki Mesleği
[değiştir | kaynağı değiştir]Ağustos 1932'de Japonya'ya geri çağrıldı. Tanaka, IJA 4. Saha Topçu Alayı komutanlığına atandı. 1934'ten 1935'e kadar IJA 1. Ağır Saha Topçu Alayı'na bağlıydı ve ardından 1935'ten 1937'ye kadar Kwantung Ordusu personelinin 2. Bölümüne bağlıydı. 1937'den 1939'a kadar Tanaka, Sovyetler Birliği'ne karşı gerçekleşen felaketli Khasan Gölü Muharebesi'nde bulunan Mançukuo'daki IJA 25. Dağ Topçu Alayı'nın komutanıydı. 1939'dan 1940'a kadar tekrar Japonya'ya geri çağrılan Tanaka, Ordu Bakanlığı'ndaki Askeri Yönetim Bürosu'nun Askeri Hizmet Bölümü Şefi olarak atandı.
Mart 1940'ta tümgeneralliğe terfi etti ve kısa bir süreliğine Japonya Birinci Ordusu Kurmay Başkanı olarak Çin'e döndü, bu sırada Shanxi Eyaleti'nden Çinli savaş ağası Yan Xishan'ı Japon davasını desteklemesi için ikna etmeye yönelik başarısız bir girişimde bulundu.[2] 1940'ın sonunda Tanaka Japonya'ya geri çağrıldı ve ertesi yıl Japon ordusunun birincil casusluk ve sabotaj eğitim tesisi olan Nakano Okulu'nun Komutanı oldu.[3]
Sağlığı kötü olan Tanaka, Eylül 1942'ye kadar yedeklerde kaldı ve Doğu Savunma Ordusu'na bağlandı; ancak, akut depresyon nedeniyle Ekim ayından itibaren hastaneye kaldırıldı ve Mart 1943'te askerlikten emekli oldu. 1945'te Tanaka geri çağrıldı ve Rason'da Sovyetler Birliği ile Kore sınırındaki Ratsu Kalesi'nin Komutanı olarak görev yaptı. Savaşın sonuna kadar bu görevde kaldı. Savaştan sonra Uzak Doğu Uluslararası Askeri Mahkemesi sırasında Tanaka, savcılık için üç kez ve savunma için iki kez ifade verdi. Başsavcı Joseph Keenan tarafından Hideki Tōjō'nun İmparator Hirohito'nun nihai yetkisine atıfta bulunan ifadesini gözden geçirmesi için ikna edilmesinde kullanıldı.[4] Duruşma sırasında Life Dergisi ona "Canavar" lakabını taktı ve General Araki Sadao'nun Japon militarizminin arkasındaki beyin olduğunu ifade ettiğini, General Doihara Kenji'yi Mançukuo'da uyuşturucu operasyonları yürütmekle suçladığını ve Generaller Tojo Hideki ve Akira Muto'yu savaş esirlerine karşı vahşeti destekleyen politikaları teşvik etmekle suçladığını belirtti. Öte yandan, General Shunroku Hata ve Yoshijirō Umezu ile Dışişleri Bakanı Mamoru Shigemitsu'yu savaşı önlemeye veya sona erdirmeye çalıştıkları için savundu ve hem bir savaş kahramanı hem de "barış elçisi" olarak kendini tanıttı ve ayrıca suçlu bulunup idam edileceğini tamamen beklediğini belirtti.[5]
1949'da Yamanaka Gölü'ndeki bir kulübeye taşındı ve Eylül ayında intihar etmeye çalıştı ancak başarısız oldu. 1972'de kolorektal kanserden öldü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kitaplar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Dorn, Frank (1974). The Sino-Japanese War, 1937-41;: From Marco Polo Bridge to Pearl Harbor. MacMillan. ISBN 0-02-532200-1.
- Dower, John W. (1999). Embracing Defeat: Japan in the Wake of World War II. New York: New Press.
- Mercado, Stephen C. (2002). The Shadow Warriors of Nakano: A History of the Imperial Japanese Army's Elite Intelligence School. . ISBN 1-57488-443-3.
