Rosa Egipcíaca

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Vera Cruz ve Rosa Courana, Rosa Maria Egipcíaca olarak da bilinen Rosa Egipcíaca (1719 – 12 Ekim 1771), ünlenmeden önce köle olarak kullanılmış bir yazar ve dini mistik. Kendisi, 'Tanrı Aşkının Kutsal Teolojisinin Seyyah Ruhlarının Parlak Işığı' (En.:The Sacred Theology of Love of God Brilliant Light of Pilgrim Souls) kitabının yazarıydı. Brezilya tarihinde siyahi bir kadın tarafından yazılmış en eski kitaptır.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Rosa Egipcíaca, günümüz Lagos'unun Nijerya'da olduğu yere yakın, Costa da Mina'da (pt) doğdu. Coura halkının bir üyesi olarak doğdu ve altı yaşındayken köleleştirildi ve 1725'te Atlantik köle ticareti yoluyla Rio de Janeiro'ya götürüldü.[1] Geldiğinde ona Igreja da Candelária'da vaftiz edildi ve ona Rosa adı verildi (ya da bazen kendisine atıfta bulunulan, Batı Afrika kültürel kimliğini yansıtan Rosa Courana). 1733'te Minas Gerais bölgesindeki Inficionado'da bir maden kampına sahip olan Dona Ana Garcês de Morais'e satıldı. Egipcíaca'nın önceki kölesi José de Souza de Azevedo, onu cinsel olarak istismar etmişti.[2] Maden kampında, köleleştirilmiş tek kadın olarak, bir escrava de ganho olarak, oradaki yetmiş yedi köle erkeği tatmin etmek zorunda kaldı.[3]

Dini yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

29 yaşında iken Egipcíaca, karın ağrısı ile karakterize olan bir hastalık döneminin ardından doğaüstü görüşlere sahip olmaya başladı - ağrının iblislerden (bkz.:şeytan) kaynaklandığını iddia etmişti.[4] Tarihçi Robert Krueger bu semptomları, zührevi hastalık ile ilişkilendirmiştir.

Bir Katolik rahip olan Francisco Gonçalves Lopes tarafından şeytan-çıkarma uygulandı. Aslen Portekiz'deki Minho'dan Lopes, "şeytanların belası" olarak biliniyordu.[5] Daha sonra bir ilişkileri olmakla suçlandılar ve Engizisyon tarafından yargılandılar. 1748'de hapishaneden serbest bırakıldıktan sonra, Mısırlı Aziz Mary'nin onuruna Rosa Maria Egipcíaca da Vera Cruz adını aldı. Kalabalığa vizyonları hakkında vaaz vermeye başladı. 1749'da Mariana Piskoposu tarafından büyücülükle suçlandı ve ceza olarak Vila de Mariana'da kırbaçlandı. Bu ceza, hayatının geri kalanında vücudunun sağ tarafının felç olarak kalmasına yol açtı. Bundan sonra Lopes onu satın aldı ve Fransisken din adamlarının görüşlerine inanarak ve onu bir Hristiyan yolunu izlemeye teşvik ederek Rio de Janeiro'ya kaçtılar. Kardeş Agostinho de São José onun özel danışmanı oldu ve Egipcíaca, Fransisken topluluğu tarafından "Rio'nun Çiçeği" olarak biliniyordu ve birçoğundan daha uzun süre aç kalma, kendini kırbaçlama ve saç takma konusunda ün sahibiydi. Bu dönemde Egipcíaca okuma-yazma öğrendi ve Brezilya'da alfabeyi öğrenen ilk Afrika kökenli kişi oldu. Aziz Anne'in görüşünü takip etmeyi öğrenmek için ilham aldı. Afro-Brezilyalı bir kadın tarafından yazılan ilk kitap olan A Sagrada Teologia do Amor de Deus Luz Brilhante das Almas Peregrinas (Tanrı Aşkının Kutsal Teolojisinin Seyyah Ruhlarının Parlak Işığı) kitabını derledi.[6]

1754 yılında yeni bir dini ev kurdu: Recolhimento de Nossa Senhora do Parto. Rio de Janeiro piskoposu Antônio de Desterro tarafından finanse edildi. Bina Rua da Assembléia'daydı. Ayrıca 'Hail Mary' yerine bir tespih ile kullanılmak üzere yeni bir dua tasarladı; dua "Santana'nın Tesbihi" olarak adlandırıldı ve onun onuruna yapıldı. Ayrıca mucizevi şifalar da gerçekleştirdiği söylenir. Egipcíaca, manastıra önderlik etti ve yanlış davranan cemaatçileri hizmetlerden kovdu. Tarikat, yalnızca Aziz Joseph'in kalbi gibi kutsal emanetlere tapınmaya değil, aynı zamanda Egipcíaca'nın karakterine de odaklandı. Yeni bir tapınma markası geliştirmek için Batı Afrika dini uygulamalarını Katolik ayiniyle birleştirdi. Buna batuk dansı da dahildi. 1756'da bir selin Rio'yu yok edeceğini tahmin etti. Manastırı daha sonra Portekiz'e taşıyacak ve burada Kral Dom Sebastiao ile evlenmiş olacaktı. 1762'de kendisi ve Lopes, İsa'nın Kutsal Kalbi kültüne katıldıkları için tutuklandı ve hapsedildi. Bir yıl boyunca Rio'da hapsedildiler ve Ağustos 1763'te Lizbon'daki Saintly Office Mahkemesi'nde göründüler. Sorgulamaları sırasında Lopes, Egipcíaca'yı kendisini aldatmakla suçladı ve tüm görüşlerinin doğru olduğunu ilan etti. Beş defa sorgulandı, kaydedilen son sorgusu 1765 Haziran ayında Jeronimo Rogado Carvalho e Silva tarafından yapıldı. Daha sonra Engizisyon için bir mutfak görevlisi olarak çalıştı. Egipcíaca, 12 Ekim 1771'de Engizisyon'un evinin mutfağında, bildirildiğine göre doğal sebeplerden öldü.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Egipcíaca, Rosa | Encyclopedia.com". www.encyclopedia.com. 30 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2021. 
  2. ^ "Enslaved: Peoples of the Historical Slave Trade". enslaved.org (İngilizce). 21 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021. 
  3. ^ Gardner, Jane (12 Kasım 2013). Representing the Body of the Slave (diğer yazar; Wiedemann Thomas) (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-317-79171-3. 21 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2021. 
  4. ^ colaborador, Rosa Egipcíaca (1719–1778). "ufrgs.br". Biografias de Mulheres Africanas (Portekizce). 21 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021. 
  5. ^ "Egipcíaca, Rosa". Oxford African American Studies Center (İngilizce). 25 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021. 
  6. ^ Spaulding, Rachel (26 Haziran 2015). "The Word and The Flesh: The Transformation of Female Slave Subject to Mystic Agent through Performance in the Texts of Úrsula de Jesus, Theresa (Chicaba) de Santo Domingo and Rosa Maria Egipcíaca". University of New Mexico. 25 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Rosa_Egipcíaca&oldid=30596820" sayfasından alınmıştır