İçeriğe atla

Rock'n Roll Teknesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rock'n Roll Teknesi
The Boat That Rocked
"Rock'n Roll Teknesi" (The Boat That Rocked) filminin özgün sinema afişi
YönetmenRichard Curtis
YapımcıHilary Bevan Jones
Tim Bevan
SenaristRichard Curtis
OyuncularPhilip Seymour Hoffman
Bill Nighy
Nick Frost
Rhys Ifans
Kenneth Branagh
Tom Sturridge
Görüntü yönetmeniDanny Cohen
KurguEmma E. Hickox
StüdyoWorking Title Films
Studio Canal
DağıtıcıUniversal Pictures
Focus Features
Kanal D Home Video (Türkiye, DVD)
CinsiSinema filmi
TürüMüzik, komedi, dram, aşk, dönem filmi
RenkRenkli
Yapım yılı2009
Çıkış tarih(ler)i1 Nisan 2009, Birleşik Krallık
19 Haziran 2009, Türkiye
Süre135 dakika (İngiltere)
116 dakika (ABD)
ÜlkeBirleşik Krallık Birleşik Krallık, AlmanyaAlmanya, FransaFransa ortak yapımı
Dilİngilizce
Bütçe£ 30 milyon
Diğer adlarıRock'n Roll Teknesi (Türkiye)
Pirate Radio (ABD)
Good Morning England (Fransa)
I Love Radio Rock (İtalya)
Radio Encubierta (İspanya)
Radio Rock Revolution (Almanya)
Resmî sitesi

Rock'n Roll Teknesi, 2009 İngiltere, Almanya ve Fransa ortak yapımı müzikal dönem komedisidir. Özgün adı The Boat That Rocked olan bu film ABD'de Pirate Radio (Korsan Radyo), Fransa'da Good Morning England (Günaydın İngiltere anlamına gelir ve Good Morning, Vietnam filmine bir gönderme yapar), İtalya'da, I Love Radio Rock (Rock Radyosu'nu Seviyorum), Almanya'da ise Radio Rock Revolution (Rock Radyosu Devrimi) İngilizce adlarıyla gösterime girmiştir. Film Türkiye'de hemen hemen Avrupa'yla aynı zamanlarda, 19 Haziran 2009 tarihinde gösterime girdikten kısa bir süre sonra gösterimden çekilmiş, aynı yılın Kasım ayında bu kez Kanal D Home Video tarafından DVD formatında piyasaya sunulmuştur.[1]

Yukarıda sıralanan vizyon adları bile filmin konusu hakkında bir fikir vermeye yetebilir: Devlete ait BBC'nin henüz radyo ve televizyon yayınlarını tekelinde tuttuğu ve alt kültüre ait birçok müzik türüne sıcak bakmadığı için bunlara yayınlarında fazlaca yer vermediği 1966 yılının İngilteresinde müzik aşığı bir grup uçuk radyocunun yasaların etrafından dolanmak için köhne bir balıkçı teknesine stüdyo kurarak İngiltere kara suları dışından ülkeye 24 saat korsan pop rock müzik yayını yapmasının öyküsü neredeyse belgesele yakın bir tarzda anlatılır. Radyocuların yayınlar sırasında kullandıkları açık saçık dil ve topluma pompaladıkları hippi kültürü, tutucu ve yasakçı hükûmetle aralarında bir mücadelenin de başlamasına neden olur.

Aşk Her Yerde (2003), Dört Nikâh Bir Cenaze (1994), Aşk Engel Tanımaz (1999), Bridget Jones'un Günlüğü (2001) gibi filmlerin de yaratıcısı olan Richard Curtis'in hem senaryosunu yazdığı, hem de yönettiği bu filmde Philip Seymour Hoffman, Bill Nighy, Rhys Ifans, Tom Sturridge ve Nick Frost'tan Jack Davenport, Kenneth Branagh ve Emma Thompson'a kadar çok geniş bir oyuncu kadrosu rol almıştır. Filmin görüntülerini Danny Cohen çekmiştir.

"1 tekne, 8 DJ, 0 ahlâk" ve "Sallandılar (rocked), yuvarlandılar (rolled), sonra da battılar" [2] gibi sloganlarla tanıtılan bu filmde The Turtles, The Kinks, Box Tops, Hollies, Seekers, The Beach Boys gibi 1960'lı yılların ünlü gruplarıyla Dusty Springfield, Jimi Hendrix, Duffy gibi ünlü şarkıcıların seslendirdiği 60 kadar parça yer alır. Bu Rock'n Roll parçalarından 32 tanesi seçilerek filmin soundtrack albümüne de alınmış ve iki disk halinde aynı yıl piyasaya verilmiştir.

İngiltere'de yayın tekelini elinde bulunduran ve bir devlet kuruluşu olan BBC, 1960'lı yıllarda yeni yeni filizlenen ve dünya gençliğini kasıp kavuran pop ve rock gibi bazı müzik türlerine pek sıcak bakmamaktadır. İktidardaki tutucu hükûmetin de etkisiyle yayınlarında daha çok klasik müzik ve caz müziğine yer ayıran bu kuruluşun oldukça gelenekçi ve ciddi bir habercilik anlayışı da vardır. Ülkede pop ve rock'n roll müziğine büyük bir açlık duyulmakla birlikte bu talebi karşılayacak özel radyo istasyonlarına izin verilmemektedir. Doğal olarak talebin yoğun olduğu bir alanda arz da gecikmez: Bazı korsan radyo yayıncıları mevcut yasaların boşluklarından yararlanırlar ve radyo yayın istasyonlarını içlerine yerleştirdikleri köhne balıkçı tekneleriyle Kuzey Denizi'ne çıkarak İngiliz kara suları dışından 7 gün 24 saat hiç durmaksızın pop ve rock müzik yayınlarına başlarlar. Geleneksel radyoculuk anlayışının dışına çıkan efsanevi DJ'lerin çalıştığı bu radyoların haberleri de sıra dışıdır ve dolayısıyla dinlenme oranları çok yüksektir. Yayınlanan alışılmadık müziğin yanı sıra bu eksantrik DJ'lerin yaşam tarzları ve onların nezdinde pompalanan hippi kültürünün de reytinglerin yüksek olmasında etkisi vardır. Evlerde yasaklansa bile gençler bu radyo yayınlarını gizli gizli ve büyük bir iştahla takip ederler.

(Aslında İngiltere'nin bu off-shore radyo istasyonlarından ilki 1964 yılında faaliyete geçen Radio Caroline'dı. Konusu 1966 yılında geçen bu filmdeki "Radio Rock" adlı gemi/istasyon ise, bazı gerçek yer ve olaylardan ilham alınmış olmakla birlikte, hayali bir teknedir.)

Film genç delikanlı Carl (Tom Sturridge)'ın karanlık ve fırtınalı bir havada küçük bir tekneyle "Radio Rock" gemisine çıkmasıyla başlar. Carl okulundan yeni uzaklaştırılmıştır ve vaftiz babası Quentin (Bill Nighy)'in kaptanlığını yaptığı bu gemide hayatına yeni bir yön verebilmeyi ummaktadır. Hafiften kaçık bir mükemmeliyetçi olan ve gemiden yayın yapan radyonun da sahibi olan Quentin, vaftiz oğlunu, aynı zamanda radyonun elemanları olan gemi mürettebatıyla tek tek tanıştırır. Hepsi birbirinden renkli bu karakterlerin en popüleri 'Kont' (Philip Seymour Hoffman) lakaplı kaygısız ve neşeli bir Amerikalı disk jokeydir. Nazik ama müstehcen bir dille konuşan iri yarı Dr. Dave (Nick Frost), saf ve temiz kalpli bir adam olan 'Sade' lakaplı Simon Swafford (Chris O'Dowd), 'çatlak' lakaplı Yeni Zelandalı Angus (Rhys Darby), gizemli bir adam 'Gece yarısı' lakaplı Mark (Tom Wisdom), ondan daha da gizemli olan ve sabaha karşı yayınlarını sunduğu için 'şafak gezgini' lakabı verilmiş olan Bob (Ralph Brown) radyonun diğer İngiliz kökenli DJ'leridir. Geminin diğer renkli karakterleri arasında geminin aşçısı ve tek kadın personeli, utangaç bir lezbiyen olan (Katherine Parkinson), radyo asistanı Harold (Ike Hamilton) ve 'kalın' (kalın kafalı olduğu için) lakaplı Kevin (Tom Brooke) vardır.

İngiltere nüfusunun yarısını oluşturan 25 milyon insan her gün bu yayınları dinlemektedir. Radyocuların yayınlar sırasında kullandıkları çizgi dışı ve müstehcen dil, ayrıca topluma aşıladıkları hippi kültürü, tutucu ve yasakçı hükûmetin dikkatini çeker. Başbakanın talimatıyla bu yayınları bir şekilde engelleme görevini üstlenen ilgili bakan Sir Alistair Dormandy (Kenneth Branagh) ve emrindeki bakanlık memuru Dominic Twatt (Jack Davenport) hemen harekete geçerler. "Hükümet olmak demek bir şeyden hoşlanmadığın zaman yeni bir yasayla onu yasa dışı ilan etmektir" diyen bakan önce İngiliz şirketlerinin radyoya reklam vermelerini yasaklar. Reklam gelirleri düşen radyoyu kurtarmak için karşı atağa geçen Quentin ise, efsane haline gelmiş başka bir radyo sunucusu olan Gavin Canavagh (Rhys Ifans)'ı getirtir ve durumu eşitler. Şimdi reklam gelirlerini başka ülkeler üzerinden de kazanabileceklerdir. Sir Alister, bu kez de radyo gemilerinin yaydıkları güçlü radyo frekanslarının balıkçı tekneleri için tehlike oluşturduğunu ileri sürerek bakanlar kurulundan "Deniz Suçları Yasası" nı çıkartarak yayınları tamamen susturma kararı aldırtır. Bunun üzerine polise yakalanmamak için sabit konumunu terkederek Kuzey Denizi'nde rastgele dolaşmaya başlayan "Radio Rock" un yaşlı motorları zorlamaya dayanamayarak patlar ve gemi batmaya başlar. Hükûmet bilerek yardım gemisi göndermez ama radyonun yüzlerce hayranı yardım çağrısını alır ve tekneleriyle olay yerine ulaşarak "Radio Rock" un elemanlarını denizden kurtarırlar.

"Rock'n Roll Teknesi" filminin bazı oyuncularını bir arada gösteren bir tanıtım afişi. Üst sıra: 'Çatlak' Angus (Rhys Darby), Dr. Dave (Nick Frost), Quentin (Bill Nighy), Marianne (Talulah Riley); Alt sıra: 'Kont' (Philip Seymour Hoffman), Gavin Canavagh (Rhys Ifans), 'Ufak' Carl (Tom Sturridge) ve Bakan Sir Alistair (Kenneth Branagh)
Oyuncu Rolü
Philip Seymour Hoffman 'Kont', Amerikalı DJ
Bill Nighy Quentin, Radyo istasyonunun patronu ve geminin kaptanı
Rhys Ifans Gavin Canavagh, yıldız DJ
Nick Frost Doktor Dave, DJ
Kenneth Branagh Sir Alistair Dormandy, bakan
Tom Sturridge 'Ufak' Carl, Quentin'in vaftiz oğlu
Katherine Parkinson Felicity, lezbiyen aşçı
Talulah Riley Marianne, Quentin'in yeğeni
Tom Brooke 'Kalın' Kevin, Carl'ın kamara arkadaşı
Chris O'Dowd 'Sade' Simon, kahvaltı saati DJ'i
Rhys Darby 'Çatlak' Angus, DJ
Will Adamsdale 'Haberler' John
Tom Wisdom 'Gece yarısı' Mark, DJ
Ralph Brown 'şafak gezgini' Bob, DJ, Carl'ın babası
Ike Hamilton Harold, radyo asistanı
Jack Davenport Dominic Twatt, bakanlık memuru
Emma Thompson Charlotte, Carl'ın annesi
Stephen Moore Başbakan
Charlie Rowe James
Lucy Fleming Mrs. Roberts
Michael Hadley Mr. Roberts

Filmin müziği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmde işitilen ve 1960'ların ruhunu yansıtan, çoğu o döneme ait parçalar şunlardır:

  1. "Stay with Me, Baby" - Beste: Jerry Ragovoy ve George David Weiss, Yorum: Duffy
  2. "All Day and All of the Night" - Yorum: The Kinks
  3. "Elenor" - Beste: John Barbata, Yorum: The Turtles
  4. "Judy in Disguise (With Glasses)" - Yorum: John Fred ve Playboy Orkestrası
  5. "Dancing In The Street" - Yorum: Martha & The Vandellas
  6. "Wouldn't It Be Nice" - Yorum: The Beach Boys
  7. "Ooo Baby Baby" - Yorum: Smokey Robinson
  8. "This Guy's In Love With You" - Yorum: Herb Alpert & The Tijuana Brass
  9. "Crimson and Clover" - Yorum: Tommy James & The Shondells
  10. "Hi Ho Silver Lining" - Yorum: Jeff Beck
  11. "I Can See For Miles" - Yorum: The Who
  12. "With a Girl Like You" - Yorum: The Troggs
  13. "The Letter" - Yorum: The Box Tops
  14. "I'm Alive" - Yorum: The Hollies
  15. "Yesterday Man" - Yorum: Chris Andrews
  16. "I've Been a Bad Bad Boy" - Yorum: Paul Jones
  17. "Silence Is Golden" - Yorum: The Tremeloes
  18. "The End of the World" - Yorum: Skeeter Davis
  19. "Friday On My Mind" - Yorum: The Easybeats
  20. "My Generation" - Yorum: The Who
  21. "I Feel Free" - Yorum: Cream
  22. "The Wind Cries Mary" - Yorum: Jimi Hendrix
  23. "A Whiter Shade Of Pale" - Yorum: Procol Harum
  24. "These Arms of Mine" - Yorum: Otis Redding
  25. "Cleo's Mood" - Yorum: Jr. Walker & The All Stars
  26. "The Happening" - Yorum: The Supremes
  27. "She'd Rather Be With Me" - Yorum: The Turtles
  28. "98.6" - Yorum: The Bystanders
  29. "Sunny Afternoon" - Yorum: The Kinks
  30. "Father and Son" - Yorum: Cat Stevens
  31. "Nights In White Satin" - Yorum: The Moody Blues
  32. "You Don't Have to Say You Love Me" - Yorum: Dusty Springfield
  33. "Stay with Me, Baby" - Beste: Jerry Ragovoy ve George David Weiss, Yorum: Lorraine Ellison
  34. "Hang On Sloopy" - Yorum: The McCoys
  35. "This Old Heart Of Mine (Is Weak For You)" - Yorum: The Isley Brothers
  36. "Let's Dance" - Yorum: David Bowie
  37. "So Long, Marianne" - Beste, sözler ve yorum: Leonard Cohen (1967)
  38. "Let's Spend The Night Together" - Beste: Mick Jagger ve Keith Richards
  39. "To Sir With Love" - Sözler: Don Black, beste: Mark London, Yorum: Lulu
  40. "All over the world" - Beste, sözler ve yorum: Françoise Hardy (1965)
  41. "Won't Get Fooled Again" - Beste: Pete Townshend, Yorum: The Who
  42. "Lazy Sunday" - Beste: Ronnie Lane ve Steve Marriott, Yorum: Small Faces
  43. "Tell it Like it is" - Beste: George Davis ve Lee Diamond, Yorum: Aaron Neville
  44. "Fire" - Beste: Arthur Brown, Yorum: the Crazy World of Arthur Brown
  45. "Christmas, baby please come home" - Yorum: Diane Love
  46. "Sink Or Swim" - Beste: Hans Zimmer ve Lorne Balfe
  47. "Nimrod" - Edward Elgar'ın "Enigma Variations" adlı eserinden bir bölüm
  48. "Per Qualche Dollaro in Piu" - Beste ve yorum: Ennio Morricone ("Birkaç Dolar İçin" filminden)
  1. ^ Sanatel, Kerem (Kasım 2009). "Kuzey denizindeki radyo korsanları". Turkuvaz Sinema Dergisi. s. 100. 
  2. ^ "The Boat That Rocked/taglines" (İngilizce). IMDb. 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2010. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]