Tekle (Gürcistan prensesi)

Prenses Tekle (Gürcüce: თეკლე t'ekle; 1776 - 11 Mart 1846), Gürcü kraliyet prensesi (batonişvili) ve şair. Tekle, Prens Vahtang Orbeliani'nin eşi ve Gürcü edebiyatçı Aleksandre ve Vahtang Orbeliani'nin annesi Kartli-Kaheti Krallığı'nın kurucusu Kral II. Erekle'nin kızıydı.

Hakkında[değiştir | kaynağı değiştir]

Tekle, 1776 yılında II. Erekle ve üçüncü eşi Darecan Dadiani'nin ailesinde doğdu. Kralın en sevdiği kızı Tekle, güçlü karakteri nedeniyle Erekle tarafından "erkek fatma" (თეკლე-ბიჭი) olarak adlandırıldı. Tekle, kardeşlerinin aksine, 1801'de Gürcistan'ı ilhak ettikten sonra Rus İmparatorluğu tarafından etkilenen Gürcü kraliyet ailesinin sınır dışı edilmesinden kaçındı. Tekle, St. Catherine'in (küçük Haç) ödülünün sahibi oldu. Tekle'nin ailesinin kaderi, Gürcü soylularının Rus yönetiminin gelişiyle birlikte buldukları belirsiz durumu yansıtıyordu. Kocası Prens Orbeliani, 1812'de Kaheti'de Rus saflarında Gürcü isyancılara karşı savaşırken öldürülürken, Tekle, kız kardeşleri Mariam ve Ketevan gibi kayıp Gürcü krallığı için ağıt ve ağıtlarla dolu şiirler yazdı. Hayatta kalan bir avuç şiir arasında, kız kardeşinin umutsuzluğuna, "Prenses Ketevan'a yanıt olarak" (პასუხად ქეთევან ბატონიშვილს) bir tepki var.^[1]

1832'de Tekle'nin Tiflis'teki ailesi, Rus derebeyliğinden hoşnutsuz Gürcü soyluların ve entelektüellerin buluşma yeri oldu. Bağımsız bir Gürcü monarşisini yeniden kurmayı amaçlayan planlı bir darbe ihanete uğradı ve komplocular polis tarafından yakalandı.^[2] Tekle, 11 Ekim 1834'ten 6 Mayıs 1835'e kadar yaşadığı Kaluga'da oğullarıyla sürgünü kaldı. Daha sonra 1846'da öldüğü Tiflis'e dönmesine izin verildi. Mtsheta'daki Svetitshoveli Katedrali'ne gömüldü.

Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Tekle, 7 Eylül 1800 tarihinde Prens Vakhtang Orbeliani (1769–1 Mart 1812), Sagarejo'nun mouravi ve Rus hizmetinde albay ile evlendi. Dört oğlu oldu:^[3]^[4]

Alexander (3 Mayıs 1801 - 9 Aralık 1869)
Nikoloz (d. 1803)
Dimitri (1806-1882)
Vakhtang (5 Nisan 1812 - 29 Eylül 1890)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Rayfield, Donald (2000). The Literature of Georgia: A History. 2nd, revised. Richmond, England: Curzon Press. ss. 133-134. ISBN 0 7007 1163 5.
^ Jones, Stephen F. (Ocak 1987). "Russian Imperial Administration and the Georgian Nobility: The Georgian Conspiracy of 1832". The Slavonic and East European Review. 65 (1). ss. 53-76. JSTOR 4209431.
^ Dumin, S.V., (Ed.) (1996). Дворянские роды Российской империи. Том 3. Князья [Noble families of the Russian Empire. Volume 3: Princes] (Rusça). Moskova: Linkominvest. s. 71.
^ Montgomery, Hugh, (Ed.) (1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2. Londra: Burke's Peerage. s. 67. ISBN 0850110297.

[1] Rayfield, Donald (2000). The Literature of Georgia: A History. 2nd, revised. Richmond, England: Curzon Press. ss. 133-134. ISBN 0 7007 1163 5.

[2] Jones, Stephen F. (Ocak 1987). "Russian Imperial Administration and the Georgian Nobility: The Georgian Conspiracy of 1832". The Slavonic and East European Review. 65 (1). ss. 53-76. JSTOR 4209431.

[DRRI-3] Dumin, S.V., (Ed.) (1996). Дворянские роды Российской империи. Том 3. Князья [Noble families of the Russian Empire. Volume 3: Princes] (Rusça). Moskova: Linkominvest. s. 71.

[4] Montgomery, Hugh, (Ed.) (1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2. Londra: Burke's Peerage. s. 67. ISBN 0850110297.

[1]

[2]

[3]

[4]