Prens-başrahip
Prens-başrahip terimi (Almanca: Fürstabt) Kutsal Roma İmparatorluğu'nda, prens manastırına başkanlık eden din adamına verilen ünvandı. Prens-başrahip, İmparatorluk Meclisi'nde prens-piskoposların yanı sıra bir koltuğa ve bireysel oy hakkına (votum virile) sahipti. Prens-başrahipler, İmparatorluk Meclisi'nde imparatorluk başrahipleri ve imparatorluk başrahibelerinden daha yüksek bir konuma sahipti. İmparatorluk başrahipleri ve başrahibeleri de doğrudan imparatora bağlı olma ayrıcalığına sahip olmalarına rağmen, Meclis'te sadece iki toplu oya sahiptiler. Bu durum, prens-başrahiplerin daha fazla siyasi güce sahip olduğunu gösteriyordu.
Mevcut prens-başrahipler şunlardı:
- Fulda Başrahibi, İmparator II. Frederick'in 1220 tarihli kararnamesine göre "İmparatoriçe'nin Baş Şansölyesi", 1752'de Papa XIV. Benedict tarafından Prens-Piskoposluk rütbesine yükseltildi.[1]
- 1222'de İmparator II. Frederick tarafından yükseltilen Prüm Başrahibi, 1576'dan itibaren Trier Başpiskoposu tarafından kişisel birlik içinde tutuldu.
- Kempten Başrahibi, 1348'de Kral IV. Charles tarafından onaylandı
- Murbach Başrahibi, 1548'de Kral I. Ferdinand tarafından yükseltildi
- 1207'de Almanya Kralı Philip tarafından yükseltilen Saint Gall Prensi Başrahibi
- Stavelot-Malmedy Başrahibi
- Corvey Başrahibi, 1792'de Prens-piskopos rütbesine yükseltildi
- Quedlinburg Manastırı Prenses-rahibesi
- Prag Kalesi'ndeki Asil Hanımlar için İmparatorluk ve Kraliyet Theresian Stifti'nin Prenses-rahibeleri
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Heiler, Thomas. "Fulda, Fürstabtei: Politische Geschichte (Spätmittelalter)". Historisches Lexikon Bayerns. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
