Preauriküler Sinüs

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Preauriküler Sinüs (Preauriküler Kist veya Fistül) kulağın ön kısmındaki deride oluşan epitelyal bir kist veya sinüs oluşumudur. Genellikle kulağın heliksin ve tragus adı verilen bölgelerinde bulunur ve içeri doğru uzanan bir traktüse sahip delik şeklinde görülür.[1] Bilimsel olarak genetik geçişli bir vücut anomalisidir[2] ve kadınlarda görülme ihtimali erkeklerde görülme ihtimalinden daha yüksektir.[3] Genellikle tek bir kulağın üzerinde gözlemlenir ve çoğunlukla insanların sağ kulağı üzerinde bulunmaktadır.[3]

Preauriküler Sinüs'ün görüntüsü.

Preauriküler Sinüs genellikle asemptomatiktir fakat kimi zaman enfeksiyon kaparak çeşitli rahatsızlıklara neden olabilir. Enfeksiyon kapması durumunda bulunduğu kulak kepçesinde kızarıklık, kaşınma ve döküntü gibi belirtiler gösterir aynı zamanda kimi hastalarda iltihap benzeri bir akıntı da bulunmaktadır.[2][3]

Tedavi[değiştir | kaynağı değiştir]

Preauriküler Sinüs çoğunlukla sadece enfeksiyon kapsamı durumunda tedavi edilir, hastaya verilen antienflamatuar ve antibiyotiklerin düzenli olarak kullanılması sonucunda iltihabın kurutulması planlanır. Apse veya şişlik yapması durumunda insizyon (kesme) ve drenaj (boşaltma) işlemi yapılması gerekir. Bazı vakalarda hastalığın nüks etmesi ile karşılaşabilir, eğer sinüs tedaviye cevap vermesine rağmen tekrarlayan bir özelliğe sahipse cerrahi müdahale ile çıkartılır.[3]

Tanımlama ve Yaygınlık[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk kez 1864 yılında Van Heusinger tarafından tanımlanmıştır.[3] Dünya üzerindeki tüm brankial anomalilerin %1'inden bile daha düşük görülme sıklığına sahiptir.[4] Insidansı, ABD ve Avrupa ülkelerinde %0.1-0.9, Tayvan’da %2.5 bazı Afrika ülkelerinde ise %10 olarak tespit edilmiştir.[4]

Oluşum[değiştir | kaynağı değiştir]

Embriyo döneminde (hamileliğin altıncı haftası) kulağın gelişimi birincil ve ikincil breankial arkta meydana gelir. Birinci ve ikinci brankial yarıklar altı tane işitme tepeciğine dönüşerek dış kulak yoluyla birleşir.[3] Bu tepeciklerin üç tanesi kulağın baş kısmında yer alırken, diğer üçü de kuyruk kısmında yer alır. Embriyonun gelişmesi sürecinde her iki grup birleşerek birer bütün oluşturur. Bu birleşmeyi tam olarak gerçekleştiremeyen embriyolarda ise Preauriküler Sinüs gözlemlenir.[2][3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Konjenital Bilateral Preauriküler Sinüs: Olgu Sunumu". Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 4 Ekim 2015. 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  2. ^ a b c Dr. Yavuz Yılmaz. "Sendromik Birlikteliði Olmayan, Ailesel Preauriküler Sinüs Olgusu" (PDF). Türk Tabipler Birliği. 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  3. ^ a b c d e f g "Preauricular Sinus: A Novel Approach" (İngilizce). National Library of Medicine. 25 Şubat 2015. 27 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  4. ^ a b "Preauriküler Lezyonda Anaerop Enfeksiyon". Afyon Kocatepe Üniversitesi. Eylül 2010. 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023.