Peter John Lawrenson

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Peter John Lawrenson, FIEE, FIEEE, FRS, FREng[1] (12 Mart 1933 – 27 Ekim 2017),[2] anahtarlamalı relüktans tahrik teknolojisinin ilerlemesine öncülük eden ve koruyan Leeds Üniversitesi'nde Elektrik Mühendisliği eski Fahri Profesörü. Ayrıca, meslektaşları Kenneth Binns,[3] Martyn Harris ve J. Michael Stephenson[4] ve son olarak CW ("Bill" ile birlikte birkaç önemli ders kitabı yazarak, manyetik alanların ve genel olarak elektrikli makinelerin analizine ve hesaplanmasına önemli katkılarda bulundu. ") Araba köprüsü.[5]

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Lawrenson, Prescot, Lancashire'da doğdu ve BSc, MSc ve DSc derecelerine kazandığı Manchester Üniversitesi'nde eğitim gördü. 1956'dan 1961'e kadar GEC'de araştırma mühendisiydi. İlk yayınlanmış faaliyetleri arasında Eric Laithwaite ile lineer endüksiyon motorunun tekstil dokuma makinelerinde mekik için bir tahrik aracı olarak kabul edildiği lineer elektrikli makineler üzerindeki çalışmaları bulunuyor.[6][7]

1961'de Lawrenson, yayınlarının relüktans makinelerine artan ilgi nedeniyle Leeds Üniversitesi'nde Elektrik Mühendisliği Öğretim Üyesi olarak atandı başlangıç ile AC beslemeli senkron relüktans motorları[8][9][10][11][12][13] ve daha sonra step motorlar gibi iki kat belirgin senkron makineler(aynı anda çalışan) (1970'ler boyunca çok sayıda başka yayınla sonuçlandı, genellikle Austin Hughes, Michael Stephenson, Paul Acarnley, Philip Blenkinsop, Norman Fulton ve Jasmin Corda dahil olmak üzere araştırma öğrencileri ve meslektaşları ile birlikte yazılmıştır. , iş arkadaşlarından bazılarını adlandırıldı). Anahtarlamalı relüktans makineleriyle ilgili ilk ufuk açıcı makale 1980'de yayınlandı.[14] Leeds'te 30 yıl kaldı, 1965'te Reader'a ve 1966'da Elektrik Mühendisliği Profesörlüğü yapmıştır. Tüm zamanını işine vermek için, 1991'de Fahri Profesör ünvanıyla koltuğundan emekli olmuştur. Leeds, Switched Reluctance Drives Ltd.'de kurucu ortak[1][15]

Lawrenson, anahtarlamalı relüktans motorunun ve ilgili ateşleme (tahrik) teknolojisinin babası olarak kabul edilir.[16] Leeds Üniversitesi ve Nottingham Üniversitesi tarafından ortaklaşa yürütülen araştırma çalışmasına dayanarak, 1980 yılında kendisi ve üç meslektaşı (Michael Stephenson, Bill Ray ve Rex Davis) bir tasarım, teknoloji geliştirme ve lisanslama işi olan Switched Reluctance Drives'ı kurdular. Ltd. Başlangıçta Leeds, Birleşik Krallık'ta bulunan şirket, 1994 yılında Emerson Electric'e satıldı ve halen İngiltere'nin kuzeyinde Harrogate'de yerleşik durumda iken, 2010 yılında Nidec Corporation of Japan'ın (Emerson'ın kendi şirketini sattığı) yüzde yüz iştiraki oldu. tüm ABD merkezli motor çıkarları). Eski SR uzman birimi, 2016'da Nidec'in Drive Systems yan kuruluşuna devredildi, ancak Nidec'in Harrogate sahasındaki tüm üretimi sonlandırıp (o zamana kadar) önemli mühendislik ekibini büyük ölçüde küçülttüğü 2019'da hem boyut hem kapsam olarak çok küçültüldü. Nidec Drive Systems, SR motorları ve inverterleri sağlamaya devam ediyor, ancak şu anda yalnızca müşteriye özel endüstriyel ve arazi aracı kapsamında çalışılıyor.

Lawrenson, Elektrik Mühendisleri Enstitüsü'nün Faraday Madalyası, Kraliyet Cemiyeti'nin ESSO Enerji Altın Madalyası ve J.A. İnşaat Mühendisleri Enstitüsü'nün Ewing Altın Madalyası. 1980'de Royal Academy of Engineering[1] (FREng) ve 1982'de Royal Society (FRS) üyeliğine[2] seçildi.[16] Lawrenson, elektrik makineleri alanına, özellikle de anahtarlamalı relüktans sürücülerinin geliştirilmesi ve ticarileştirilmesine olağanüstü katkılarından dolayı 2005 yılında IEEE Edison Madalyası'nı kazandı.[16]

Lawrenson, 1992'den 1993'e kadar Elektrik Mühendisleri Enstitüsü'nün başkanıydı.[16][18]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "Peter Lawrenson". 14 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Peter LAWRENSON Obituary (2017) - London Bridge, City of London - The Times". www.legacy.com (İngilizce). 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  3. ^ J., Lawrenson, P. (1963). Analysis and computation of electric and magnetic field problems. New York, Paris. OCLC 460182505. 
  4. ^ Hammond, P. (1970). "Per-Unit Systems: With Special Reference to Electrical Machines". Electronics and Power. 16 (11): 428. doi:10.1049/ep.1970.0419. ISSN 0013-5127. 
  5. ^ Tesche, F. M. (1 Kasım 1993). "The analytical and numerical solution of electric and magnetic fields, K. J. Binns, P. J. Lawrenson and C. W. Trowbridge, Wiley, New York 1992. Price: US$ 79.95". International Journal of Numerical Modelling: Electronic Networks, Devices and Fields. 6 (4): 305-307. doi:10.1002/jnm.1660060407. ISSN 0894-3370. 
  6. ^ Laithwaite, E.R.; Lawrenson, P.J. (1957). "A self-oscillating induction motor for shuttle propulsion". Proceedings of the IEE Part A: Power Engineering. 104 (14): 93. doi:10.1049/pi-a.1957.0028. ISSN 0369-8882. 
  7. ^ Laithwaite, E.R.; Lawrenson, P.J. (1 Şubat 1957). "Shuttle propulsion". Journal of the Institution of Electrical Engineers. 3 (26): 96-97. doi:10.1049/jiee-3.1957.0041. ISSN 2054-0612. 
  8. ^ Lawrenson, P.J.; Agu, L.A. (1963). "A new unexcited synchronous machine". Proceedings of the Institution of Electrical Engineers. 110 (7): 1275. doi:10.1049/piee.1963.0179. ISSN 0020-3270. 
  9. ^ Lawrenson, P.J.; Agu, L.A. (1964). "Reluctance machines". Electronics and Power. 10 (8): 264. doi:10.1049/ep.1964.0243. ISSN 0013-5127. 
  10. ^ Lawrenson, P.J.; Agu, L.A. (1964). "Theory and performance of polyphase reluctance machines". Proceedings of the Institution of Electrical Engineers. 111 (8): 1435. doi:10.1049/piee.1964.0237. ISSN 0020-3270. 
  11. ^ Lawrenson, P.J.; Agu, L.A. (1964). "Low-inertia reluctance machines". Proceedings of the Institution of Electrical Engineers. 111 (12): 2017. doi:10.1049/piee.1964.0328. ISSN 0020-3270. 
  12. ^ Lawrenson, P.J. (1965). "Development and application of reluctance motors". Electronics and Power. 11 (6): 195. doi:10.1049/ep.1965.0151. ISSN 0013-5127. 
  13. ^ Lawrenson, P.J. (1965). "Two-speed operation of salient-pole reluctance machines". Proceedings of the Institution of Electrical Engineers. 112 (12): 2311. doi:10.1049/piee.1965.0385. ISSN 0020-3270. 
  14. ^ Lawrenson, P.J.; Stephenson, J.M.; Fulton, N.N.; Blenkinsop, P.T.; Corda, J. (1980). "Variable-speed switched reluctance motors". IEE Proceedings B Electric Power Applications. 127 (4): 253. doi:10.1049/ip-b.1980.0034. ISSN 0143-7038. 
  15. ^ Iles-Smith, Heather; Burnett, Carole; Ross, Denise; Siddle, Heidi (17 Aralık 2019). "The Clinicians' Skills, Capability, and Organisational Research Readiness (SCORR) Tool". International Journal of Practice-based Learning in Health and Social Care. 7 (2): 57-68. doi:10.18552/ijpblhsc.v7i2.644. ISSN 2051-6223. 
  16. ^ a b c d "Current IEEE Corporate Award Recipients". IEEE Awards (İngilizce). 25 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Peter_John_Lawrenson&oldid=31442995" sayfasından alınmıştır