Pavlo Arie

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Pavlo Arie (Ukraynaca: Павло Ар'є, d.16 Ekim 1975 Lviv) Ukraynalı oyun yazarı, kavramsalcı sanatçı ve ressam.

Hayat[değiştir | kaynağı değiştir]

Lviv'de büyüdü. 2004 yılında Almanya'ya taşındı. Köln'de yaşadı ve burada Köln Üniversitesi Slav Enstitüsü Rus Deneysel Tiyatrosu'nda sahne aldı.

2010 New Plays from Europe bienali [1] ve Royal Court Theatre'daki Uluslararası Oyun Yazarları Programı [2] için burs kazandı.

2013 Berliner Festspiele'ye katıldı.[3] 2016'dan 2017'ye kadar Heidelberg'deki "Stückemarkt" tiyatro festivalinin küratörlüğünü yaptı.[4]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • On intihar yöntemi 2004
  • Devrim, Aşk, Ölüm ve Düşler, 2005
  • Simge, 2006
  • Deney, 2007
  • Renkler, 2008
  • Yükseklik Durumundaki Adam 2010 [5]
  • TU TI TU TU TU 2011 -
  • Kahramanlara Zafer 2012 [6]
  • 2013'ün başında ve sonunda
  • Koyun 2013
  • Ayda bir yer 2013
  • Şimdiye kadar insanlar 2020

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Драматург Павло Ар'є: «Я живу в іншій країні, але я не іммігрант» | DW | 13.01.2011". DW.COM (Ukraynaca). 6 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2021. 
  2. ^ "Pavlo Arie". www.theaterheidelberg.de. 3 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2021. 
  3. ^ "Pavlo Arie – Biografie". www.berlinerfestspiele.de (Almanca). 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2021. 
  4. ^ "Deutsches Theater Berlin - Pavlo Arie". www.deutschestheater.de (İngilizce). 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2021. 
  5. ^ Visych (2017). "Ієрархія метадраматичних конструкцій в художньому тексті (на матеріалі п'єси Павла Ар'є "Людина в підвішеному стані")". Питання літературознавства (Ukraynaca) (95): 32-44. ISSN 2306-2908. 20 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  6. ^ "Contemporary Ukrainian Dramaturgy: Challenging Audience, Changing Theatre". The Theatre Times (İngilizce). 20 Temmuz 2017. 20 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2021.