Paris Ekonomi Paktı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Paris Ekonomi Paktı, 14 Haziran 1916'da Paris'te düzenlenen Paris Ekonomi Konferansı'nda varılan uluslararası bir ekonomik anlaşmaydı. I. Dünya Savaşı'nın zirvesinde düzenlenen toplantıya İtilaf Devletleri temsilcileri katılmıştır: Büyük Britanya, Fransa, İtalya, Japonya ve Rusya.[1]

Pakt İttifak Devletleri'ni izole etmeyi amaçlıyordu: Alman İmparatorluğu, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Osmanlı İmparatorluğu ve Bulgaristan Krallığı. Müttefik Devletler savaştan sonra ticari yaptırımlar yoluyla bu devletleri izole etmeyi planlıyordu. Paktın uygulanmasını izlemek üzere merkezi Paris'te bulunan Comité permanent international d'action économique adlı bir kurum kuruldu.

Pakt, Avrupa'nın parçalanmaya devam etmesini çatışmaların devamı için bir risk olarak gören Başkan Woodrow Wilson liderliğindeki Amerikan hükûmeti için büyük endişe kaynağı oldu.[2] ABD Dışişleri Bakanı Robert Lansing, Paris'teki ABD büyükelçiliği personelinden gelişmeleri takip etmelerini istedi (ABD henüz savaşa girmemişti ve İtilaf Devletleri'ne katılmamıştı). ABD'yi asıl endişelendiren konu, paktın imalat işletmelerinin sübvansiyonu ve devlet mülkiyetine geçirilmesi ve Avrupa pazarlarının pakt katılımcıları arasında paylaştırılmasına yönelik planlar içermesiydi.

Ekonomik Konferansın sonucu, 1919 Paris Barış Konferansı sırasında Amerika Birleşik Devletleri ve Müttefikler arasındaki çatışmanın habercisi olmuştur.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]