İçeriğe atla

Parion Bronz Amforası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Parion Bronz Amforası

Parion Bronz Amforası, Parion antik kenti kazılarında bulunmuş, M.Ö. 4. yüzyıl sonlarına tarihlenen bronz amforadır.

Kaide, gövde, kapak, aplikler, kulplar olarak 7 parçanın birleştirilmesiyle oluşturulmuş metal kap, 34 cm. yüksekliğindedir.[1] 2005 yılında Çanakkale Boğazı’nın Marmara Denizi girişinde, Anadolu kıyısında yer alan Parion Antik Kenti’nin Güney Nekropolü’ndeki bir taş mezarda bulunan iskeletin dizleri hizasında, bir yanı üzerine yatmış durumda bulunmuştur. Mezar armağanı olarak konulduğu düşünülür. Troya Müzesi'nde sergilenir.

Gövdesindeki ana sahnede tanrı Dionysos’la ilgili bir törende kendinden geçerek parmak uçlarında danseden üç Satir ve üç meneaddan oluşan, yüksek kabartma tekniğinde altı figür görülmektedir. [1] Figürlerin ellerinde Thyrsos ve meşaleler, sırtlarında arkaya doğru savrulmuş panter postu vardır.[2]

Kulplarda Eros figürleri bulunur. Eros figürlerinin, yaptığı Eros heykelleri ile antik çağda ünlü olan heykeltraş Praxiteles'in orijinal eserlerinin bir kopya varyasyonu olduğu düşünülür.[1]

Amforanın mezar tabanına gelen yan yüzü çürümüş; kulpları ile kulpun hemen altına denk gelen Eros kabartmaları ve kaidesi kopmuştur.[3] Amforanın döküm tekniğiyle yapılmış, halka zincir tutamaklı bombeli dış kapağı ve içinde bir başka kapak daha vardır.

Parion Bronz Amforası, çeşitli çalışmalara konu olmuş; bu çalışmalar Parion Bronz Amphora - Situlası (2021) başlıklı bir eserde derlenerek değerlendirilmiştir.[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Tamyürek, Selman (2019). "Praxiteles Eros'unun Parion arkeolojik bulgularındaki yansımaları ve Parion'da eros kültü". Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi. 
  2. ^ "Troya Müzesi". canakkale.ktb.gov.tr. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2024. 
  3. ^ Tavukçu, Ali; Tavukçu, Zerrin Aydın (18 Kasım 2013). "PARİON BRONZ AMPHORASI". Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi (28): 55-73. ISSN 1300-9206. 
  4. ^ "Parion Bronz Amphora - Situlası". Arkeoloji ve Sanat. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2024.