OH 7
| Katalog no. | OH 7 |
|---|---|
| Yaygın adı | OH 7 |
| Türü | Homo habilis |
| Yaşı | 1.75 milyon yıl |
| Keşif yeri | Olduvai Vadisi, Tanzanya |
| Keşif tarihi | 4 Kasım, 1960 |
| Keşfeden | Jonathan Leakey |
OH 7 (Olduvai Hominidi № 7), "Johnny'nin Çocuğu" olarak da bilinir,[1] Homo habilis'in tip örneğidir. Fosiller 4 Kasım 1960'ta Tanzanya, Olduvai Vadisi'nde Jonathan ve Mary Leakey tarafından keşfedildi. Kalıntılar yaklaşık 1.75 milyon yıl öncesine tarihleniyor ve alt çene kemiğinin parçalanmış parçalarından (hala on üç dişin yanı sıra çıkmamış yirmilik dişleri de tutuyor), izole bir üst azı dişi, iki parietal kemik ve yirmi bir parmak ile bilek kemiklerinden oluşan bir eli içeriyor.[2]
OH 7 eli, insanlarınkine benzer şekilde geniş bir başparmak ve geniş parmak uçlarıyla geniştir; bununla birlikte, insanların aksine parmaklar nispeten uzundur ve şempanze benzeri bir eğrilik sergiler. Ayrıca, başparmağın diğer parmaklara göre oryantasyonu büyük insansıların anatomisine benzer.[1] Parietal kemikler - neredeyse tam bir sol paryetal ve parçalanmış sağ paryetal - fosillerin 12 veya 13 yaşındaki bir erkek çocuğa ait olması nedeniyle 663 cc'ye yerleştirilen hominidin kafatası kapasitesini belirlemek için kullanıldı. Bu, Phillip Tobias tarafından hominidin tam yetişkin potansiyeli için 674 cc tahmin edildi.[3] Bununla birlikte, diğer bilim insanları, kafatası kapasitesini 590 cc[4] ila 710 cc olarak tahmin etmişlerdir.[5]
Louis Leakey, John Napier ve Phillip Tobias, fosilleri kapsamlı bir şekilde inceleyen ilk kişiler arasındaydı. Leakey ekibi ve diğerleri, genişletilmiş kraniyal kapasite,[3] gnatik küçülme, nispeten küçük post-köpek dişleri (Paranthropus boisei ile karşılaştırıldığında),[6] Homo benzeri kraniyofasiyal gelişim modeli[7] ve el parçalarında hassas bir kavrama becerisi olduğunu (ki bu alet kullanımı yeteneğini gösterdi) savundu. OH 7'yi Australopithecus africanus ve Homo erectus arasında bir geçiş türü olarak ayırdılar.
Leakey ekibi, Nature dergisinin Nisan 1964 sayısında[8] yeni Homo habilis türünü duyurdu ve antropoloji topluluğu arasında 1970'ler boyunca süren tartışmayı ateşledi. Daha 1964 Mayısı gibi erken bir tarihte Kenneth Oakley ve Bernard Campbell, Nature'da kendi yayınlarıyla Leakey ekibinin bulguları hakkında endişelerini dile getirmişlerdi ve aynı yılın Temmuz ayında Sir Wilfrid Le Gros Clark, H. habilis'in "hemen geçersiz bir taksona dönüşeceğine" dair umudunu açıkça belirtti.[1] Yeni adlandırılan türe karşı olan ihtilaf ve önyargı, bazı antropologların H. habilis'i Australopithecus habilis olarak adlandırmasına veya ilişkili fosil kalıntılarını diğer Homo türlerine atfetmesine yol açtı, bu eğilim, 1971'de Le Gros Clark'ın ölümünden çok sonra da devam etti.[1]
Diğer eleştirmenler, OH 7'nin P. boisei fosilleri içerdiği bilinen bir bölgede bulunduğunu, olgunlaşmamış bir bireye ait olduğunu ve H. habilis ile P. boisei arasındaki farkların yeni bir tür ortaya çıkarmak için yeterli olmadığını belirtti. Bazıları OH 7'nin A. africanus'a daha çok benzediğine inanıyor.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- Fosil sitelerinin listesi (bağlantı dizini ile)
- Hominina (hominid) fosillerinin listesi (resimlerle birlikte)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Dipnotlar
- Bibliyografya
- Sawyer, Gary J.; Deak, Viktor.; Sarmiento, Esteban.; Milner, Richard (2007). The Last Human: A Guide to Twenty-Two Species of Extinct Humans. New Haven, CT: Yale University Press. ss. 256. ISBN 978-0-300-10047-1.
In a 1964 April issue of Nature, Louis Leakey, Phillip Tobias, and Napier described the new species H. Habilis, designating OH 7, nicknamed "Johnny's Child" (a lower jaw without erupted wisdom teeth and associated skull fragments, hand bones, and an upper molar), as the holotype specimen.
- Bromage, Timothy G. (1989). "Ontogeny of the early hominid face". Journal of Human Evolution. 18 (8): 751-773. doi:10.1016/0047-2484(89)90088-2.
- Holloway, Ralph L. (1966). "Cranial capacity of the Olduvai Bed I hominine". Nature. 210 (5041): 1108-1109. Bibcode:1966Natur.210.1108H. doi:10.1038/2101108a0.
- Leakey, Louis; Tobias, Phillip V.; Napier, John Russell (1964). "A New Species of the Genus Homo from Olduvai Gorge" (PDF). Nature. 202 (4927): 7-9. Bibcode:1964Natur.202....7L. doi:10.1038/202007a0. PMID 14166722. 20 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2021.
- Lieberman, Daniel E.; Wood, Bernard A.; Pilbeam, David R. (1996). "Homoplasy and early Homo: an analysis of the evolutionary relationships of H. habilis sensu stricto and H. rudolfensis" (PDF). Journal of Human Evolution. 30 (2): 4-6. doi:10.1006/jhev.1996.0008. 18 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2021.
- Tobias, Phillip V. (1971). "The Brain in Hominid Evolution". American Journal of Physical Anthropology. New York, NY: Columbia University Press. 39 (1): 137-139. doi:10.1002/ajpa.1330390115.
- Vandebroek, Georges (1969). Évolution des Vertébrés de leur Origine à l'Homme. Paris: Masson et Cie.
- Wolpoff, Milford H. (1999). Paleoanthropology (2.2yer= Boston, MA bas.). McGraw-Hill. ISBN 0-07-071676-5.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta OH 7 ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
 | Antropoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Arkeoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Fosil primat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |