Keseli karıncayiyen

Keseli karıncayiyen
Korunma durumu
	; Tehlikede (IUCN 2.3)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Animalia;
Şube:	Chordata;
Alt şube:	Vertebrata;
İnfa şube:	Gnathostomata;
Sınıf:	Mammalia;
İnfra sınıf:	Metatheria;
Üst takım:	Australidelphia;
Takım:	Dasyuromorphia;
Familya:	Myrmecobiidae;
Cins:	Myrmecobius;
Tür:	M. fasciatus;
İkili adlandırma
	Myrmecobius fasciatus; Waterhouse, 1836

Keseli karıncayiyen (Myrmecobius fasciatus) veya numbat, yırtıcı keseliler (Dasyuromorphia) takımı içerisinde Myrmecobiidae familyasının tek türü olan bir keselidir.

Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Keseli karıncayiyenin dış özellikleri, uzun bir burun, burnundan kulaklarına varan kara bir çizgi, sırtının arka kısmında bulunan 6 - 7 beyaz çizgi ve gür bir kuyruktur. Griye çalan kahverengi veya kızıl olabilen postu kısa tüylüdür. Uzunluğu 30 cm ve kuyruğu 15 cm kadar olur; 200 gram kütleye kadar ulaşır.

Yayılım[değiştir | kaynağı değiştir]

Keseli karıncayiyenler Avustralya'nın güneybatısında, okaliptüs ağaçlı bölgelerde yaşar. Eskiden Avustralya'nın bütün güneyinde rastlanırdı, ancak çoğu yerlerde avlanarak soyu tükenmiştir.

Beslenme[değiştir | kaynağı değiştir]

Keseli karıncayiyen genelde termitler ile beslenir. Ara sıra karınca ve böcek de yer. Aynı eteneli bir memeli olan karıncayiyen gibi tırnaklarıyla çürük ağaçları, yaprakları ve yeri kazarak avını uzun ve yapışkan dili ile toplar.

Yaşam şekli[değiştir | kaynağı değiştir]

Keseli karıncayiyen gündüz aktiftir, bütün gününü sağa sola koşturup, yiyecek bulmakla geçirir. Gece olunca başka bir hayvanın terk ettiği bir inin veya içi boş bir ağacın içinde ot ve yapraklarla hazırladığı yuvanın içine yatar. Üreme zamanının dışında yalnız yaşar.

Üreme[değiştir | kaynağı değiştir]

Avustralya'da yaz mevsimi sona ererken (ocak - nisan) dört yavru doğar ve ilk aylarını annesinin memelerinde asılı şekilde sarkarak geçirirler. Keseli karıncayiyenin kesesi olmadığı için, yavrular sadece annenin karnındaki uzun tüylü postun arasına saklanarak korunur. İlk aylardan sonra yavrular bir ine saklanır. Dişi geceleyin yavruları emzirip gündüzleri yiyecek arar. Yavrular, eylül ayından itibaren kendi başına yiyecek aramaya başlar ve yaklaşık dokuz aylık olunca annelerinden bağımsız hâle gelirler.^[1]