Nazi Almanyası'nın uyuşturucu politikası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Metamfetaminin bir çeşidi olan pervitin, Nazi Almanyası'nda oldukça yaygındı ve reçetesiz bir şekilde satılmaktaydı.

Almanya'nın 1933 Machtergreifung'undan 1945 II. Dünya Savaşı'ndaki yenilgisine kadar Nazi kontrolünde olduğu dönem olan Üçüncü Reich'taki genel olarak hoşgörülü resmi uyuşturucu politikası, I. Dünya Savaşı'nın sonunda Alman monarşisinin dağılmasının ardından 1919'da kurulan Weimar hükümetinden miras kalmıştır.[1]

Tarihsel arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

I. Dünya Savaşı'ndan önce, Alman üniversite sistemi ve Alman şirketlerinin ortak araştırma çabaları, Alman şirket sektörünün bir bütün olarak, üretimi kimyasal uzmanlık ve endüstriyel kapasite gerektiren ilaçlar üzerinde dünya çapında sanal bir tekel elde etmesini sağladı. Bu araştırma, ilk kez 19. yüzyılın başlarında bir Alman kimyager[a] tarafından tanımlanan ve kısa bir süre sonra Merck tarafından patenti alınan, afyonda bulunan bir alkaloid olan morfinin satışından elde edilen gelirle beslendi. Alman ilaç şirketlerinin morfin ve türevleriyle ilgili çalışmaları, bunların ağrı kesici ve öksürük kesici olarak kullanılmasında özellikle başarılı oldu ve Bayer sonunda, o zamanlar Almanya'da yasal olan (ve 1950'lere kadar sadece Asya ve Amerika Birleşik Devletleri'nde yasaklanan) eroinin gücünü fark etti.[1] 1860'ların sonu ve 1870'lerin başında güçlenen Alman İmparatorluğu döneminde, Alman hükûmetinin militarist eğilimleri, ilaç ve endüstriyel süreçlerin optimizasyonu gibi sektörlerdeki araştırmalara mali destek sağlamasına yol açtı.[1]

I. Dünya Savaşı'nın eşi benzeri görülmemiş kayıpları, akut ve kronik ağrının tedavi ihtiyacını, bu ağrıyı tedavi etme araçlarını ve opioid bağımlılığı da dahil olmak üzere bu tedavinin yan etkilerini kamu bilincinin ön saflarına taşıdı.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Pharmacist Friedrich Sertürner isolated Morphine between 1803 and 1805.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "Jonathan Lewy: The Drug Policy of the Third Reich, Social History of Alcohol and Drugs, Volume 22, No 2, 2008" (PDF). 25 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Kasım 2022. 
  2. ^ Courtwright, David T. (2009). Forces of habit drugs and the making of the modern world (1 bas.). Cambridge, Mass.: Harvard University Press. ss. 36-37. ISBN 978-0-674-02990-3. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Daha fazla okuma[değiştir | kaynağı değiştir]