İçeriğe atla

47 Tucanae

Koordinat:Sky map 00sa 24d 05,67s; -72º 04' 52,6″
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(NGC 104 sayfasından yönlendirildi)
47 Tucanae
VISTA tarafından elde edilen 47 Tucanae fotoğrafı.
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızTukan
Sağ açıklık (α)00sa 24d 05,67s[1]
Dik açıklık (δ)-72° 04′ 52,6″[1]
SınıflandırmaIII
Açısal boyut ()30,9′[2]
Görünür büyüklük (V)+4,91[1]
Yıldız sayısı1 Milyon
Körlenme (FHD E(B-V))0,037[3]
Özellikler
Kırmızıya kayma (z)(62 ± 1) ∙ 10-6
Dikey hız ()-18,7 km/s
Uzaklık4,45 ± 0,01 kpc (14.500 ± 32,6 ly)[4]
Yarıçap (r)60 ± ? Iy[5]
VHB
14,2
Tahmini yaş~10 milyar yıl
Dikkate değer özelliklerOmega Centauri'den sonra, 2. en parlak küresel kümedir.
Keşif
Nicolas Louis de Lacaille (1751)
Katalog belirtmeleri
NGC 104 • C 0021-723 • GCl 1 • ESO 50-SC9 • Mel 1 • Dun 18 • GC 52 • 47 Tucanae • ξ Tucanae • Lac 1 • h 2322
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Küresel yıldız kümesi, Liste

47 Tucanae (NGC 104) veya sadece 47 Tuc, Tukan takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 16.700 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesi. 4 kadir görünür parlaklığıyla çıplak gözle gözlemlenebilir.

47 Tucanae, Nicolas Louis de Lacaille tarafından 1751 yılında keşfedilmiştir. Güney yarı küreden gözlemlenebilen küme Türkiye'den görülemez. Uygun gökyüzü koşullarında dolunay büyüklüğünde görülür.

Gökyüzünde çok parlak ve yoğun çekirdeğiyle Omega Centauri'den sonra en parlak ikinci küresel kümedir. Çekirdeğin yakınlarında 22 adet milisaniye atarcası ve 21 civarında mavi başıboş bilinmektedir.[6]

47 Tucanae, Sir Patrick Moore'un Caldwell kataloğuna C106 olarak dahil edilmiştir.

  1. ^ a b c "SIMBAD Astronomical Database". NGC 104 için sonuçlar. 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2006. 
  2. ^ SEDS (İngilizce)
  3. ^ NASA/IPAC Extragalactic Database
  4. ^ "Distances, Ages, and Epoch of Formation of Globular Clusters". Paper in The Astrophysical Journal. 23 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2008. 
  5. ^ uzaklık × sin(açısal çap/2) = 60 Iy yarıçap
  6. ^ "NASA's Hubble Space Telescope Finds "Blue Straggler" Stars in the Core of a Globular Cluster". Hubble News Desk. 24 Temmuz 1991. 21 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2006. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]