Lazer kılavuz yıldızı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
ESO, atmosfere güçlü bir lazer ışını göndererek yeni Wendelstein lazer kılavuz yıldız birimini test etti.[1]
Yapay referans yıldızına bir örnek.
Avrupa Güney Gözlemevi'nde kullanılan LGS

Lazer kılavuz yıldızı, ışığın atmosferik bozulmasını (astronomik görme olarak da adlandırılır) düzeltmek için büyük teleskoplarda kullanılan ve astronomik adaptif optik sistemlerinde kullanılmak üzere oluşturulan yapay bir yıldız görüntüsüdür. Adaptif optik (AO) sistemleri, kılavuz yıldız adı verilen bir dalgalanma cephesi (wavefront) referans ışık kaynağını gerektirir. Doğal yıldızlar bu amaç için nokta kaynak olarak kullanılabilir, ancak yeterince parlak yıldızlar gökyüzünün her yerinde mevcut değildir, bu da doğal kılavuz yıldız uyarlamalı optiklerin kullanışlılığını büyük ölçüde sınırlar. Bunun yerine, atmosfere bir lazer tutularak yapay bir kılavuz yıldız oluşturulabilir. Işından gelen ışık, üst atmosferdeki bileşenler tarafından teleskopa geri yansıtılır. Bu yıldız, teleskobun işaret etmek istediği herhangi bir yere konumlandırılabilir ve gökyüzünün çok daha büyük bir kısmını uyarlanabilir optiklere açar.

Lazer ışını yukarı çıkarken astronomik görüş tarafından saptırıldığı için, geri dönen lazer ışığı astronomik kaynakların yaptığı gibi gökyüzünde hareket etmez. Astronomik görüntüleri sabit tutmak için, gökyüzünde yakındaki doğal bir yıldızın izlenmesi gerekir, böylece lazer kılavuz yıldızının hareketi bir uç eğimli ayna kullanılarak çıkarılabilir. Ancak, bu yıldız doğal kılavuz yıldız uyarlamalı optik için gerekenden çok daha sönük olabilir, çünkü sadece uç ve eğimi ölçmek için kullanılır ve tüm yüksek dereceli bozulmalar lazer kılavuz yıldızı ile ölçülür. Bu, çok daha fazla yıldızın uygun olduğu ve buna bağlı olarak gökyüzünün daha büyük bir kısmının erişilebilir olduğu anlamına gelir.[2][3][4][5][6][7]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Laser Meets Lightning". ESO Picture of the Week. European Southern Observatory. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Everett, Patrick N. (1989). "300-Watt dye laser for field experimental site". Proceedings of the International Conference on Lasers '88. ss. 404-9. Bibcode:1989lase.conf..404E. OCLC 20243203. OSTI 5416850. 
  3. ^ Primmerman, Charles A.; Murphy, Daniel V.; Page, Daniel A.; Zollars, Byron G.; Barclay, Herbert T. (1991). "Compensation of atmospheric optical distortion using a synthetic beacon". Nature. 353 (6340). ss. 141-3. Bibcode:1991Natur.353..141P. doi:10.1038/353141a0. 
  4. ^ Pique, Jean-Paul; Farinotti, Sébastien (2003). "Efficient modeless laser for a mesospheric sodium laser guide star". Journal of the Optical Society of America B. 20 (10). ss. 2093-101. Bibcode:2003OSAJB..20.2093P. doi:10.1364/JOSAB.20.002093. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2023. 
  5. ^ Comaskey, Brian; Ault, Earl; Kuklo, Thomas (6 Kasım 2003), High average power laser gain medium with low optical distortion using a transverse flowing liquid host, 12 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 19 Mart 2016 
  6. ^ Duarte F. J. (2001). "Multiple-Return-Pass Beam Divergence and the Linewidth Equation". Applied Optics. 40 (18). ss. 3038-41. Bibcode:2001ApOpt..40.3038D. doi:10.1364/AO.40.003038. PMID 18357323. 
  7. ^ "SodiumStar 20/2 – High Power CW Tunable Guide Star Laser" (PDF). www.toptica.com. TOPTICA Photonics AG. 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]