Lavinia (mitoloji)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Promptuarii Iconum Insigniorum­'da Lavinia
Sunaktaki Lavinia (y. 1565), Mirabello Cavalori Lavinia'nın saçlarının bir savaş alameti olarak alev aldığı ancak kendisi için güzel günlerin müjdecisi olacak anı tasvir ediyor.

Lavinia, Roma mitolojisinde Latinus ve Amata'nın kızı ve Aeneas'ın son karısıdır.[1]

Mitoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Latinus, artık ihtiyarlamıştı ve erkek varisi yoktu ama komşu liderlerin çoğunun talip olduğu Lavinia adında büyüleyici bir kızı vardı. Lavinia ailesinin de isteğiyle bu liderler arasından, Rutul kavminin kralı Turnus'ta karar kıldı. Turnus'un teyzesi Amata, Lavinia'yı ona vermeyi vadetmişti.[2] Vergillius'un anlatımına göre; Latinus'un rüyasına giren babası Faunus, onu uyarmış ve müstakbel kocasının yabancı bir ülkeden geleceğini söylemişti. Bu birliktelikten dünyaya boyun eğdirecek bir ırk doğacaktı:[3]

"Verme bir Latin'e kızını oğlum, güvenme düzenlenen

Gelin odasına, yarar umma bundan; geliyor bir

Yabancı güvey göklere çıkaracak soyumuzun ününü,

Sürecek gündoğumundan günbatımına egemenliği,

Kaplayacak enginden engine yeryüzünü torunlarının

Yasaları, ayakları altında bütün karaları."[4]

Tanrıların sunaklarında yapılan bir kurban sırasında, Lavinia'nın saçları alev alır; bu, Lavinia için parlak günlerin müjdesi, Latinler içinse savaşın alametidir:

Yakıyordu sunağın üstünde kutsal ışıldakları.

Ayakta, babasının yanında duran kız, Lavinia.

Görülmedik olay! Sarar uzun saçlarını yalımlar,

Çatırdayan, bütün süstakılarını kapsayan, yakan.

Yanar görkemli başlığı, yanar uzun saçları,

Değerli takılarla süslü giysileri. Görülür kızaran

Yalım çevrintileriyle yangını tüm konağa yaydığı.

Bir korkunç olayın belirtisi sayıldı bu görüntü,

Yorumladılar yazgıyı, parlak bir ün sağlayacak,

Kız, büyük savaşa sürüklenecek halk, diye.[5]

Lavinia belki de en unutulmaz anını Aeneis­'in 7. Kitabının 69-83. satırlarında yaşıyor. Rüya kehanetinden ve kehanet anından kısa bir süre sonra Aeneas, Kral Latinus'a çeşitli hediyeler taşıyan elçiler gönderir. Kral Latinus, Aeneas'ın rüyada gördüğü o yazgılı kişi olduğunu düşünür:

Bir kızım var, engeldir yurttaşımla evlenmesine

Yazgı, göksel yasalar, bilicilerden gelen uyarılar.

Gerekli görülüyor yabancı, soylu bir delikanlı.

Latium'a dışardan gelen, ünümüzü yıldızlara çıkaracağı

Söylenen. Yazgının buyruğu, benim düşüncem budur,

Sanırım kendisidir bu genç, iş olursa kıvanırım.[6]

Aeneas, kurduğu şehre Lavinia'nın şerefine Lavinium adını verdi.[1] Aeneis­'te Lavinia ile Aineias'ın herhangi bir çocuğunun adı geçmemektedir ama mitograflar, Aineias'ın ölümünden sonra Lavinia'nın Kral Latinus'un başçobanı Tyrrhus'un yanında sığındığını ve onun evinde Silvius'u dünyaya getirdiğini anlatır.[7][8] Bunun üzerine Askanios, Lavinium şehrini üvey kardeşine bıraktı ve Alba'yı kurmaya gitti. Ama Askanios çocuksuz öldüğünden, kendisinden sonra yerine geçmesi için ölmeden önce Silvius'u çağırdı.[1]

Roma'nın kuruluşuna ilişkin bir gelenek, Lavinia'yı Aimilia adında bir kızın annesi yapar ve bu kızın Mars'tan Romulus adında bir oğlu olduğunu ileri sürer. Nihayet, sırf Yunan esinli bir efsane Lavinia'nın rahip Anios'un kızlarından biri olduğunu, bir kadın kâhin olarak Aineias'ı batı yolculuğunda takip ettiğini ve kahramanın Lavinia şehrini kurduğu yerde öldüğünü anlatır.[1]

Diğer eserlerde[değiştir | kaynağı değiştir]

Ursula K. Le Guin'in 2008 tarihli romanı Lavinia, antik İtalya'da bir kralın kızı olan Lavinia'nın hayatını, Aeneas ile olan ilişkisini detaylandırarak ele alır. Yazar, eseri birinci şahıs anlatıcı üslubuyla kaleme alır.[9]

Lavinia ayrıca babası Kral Latinus'la birlikte Dante'nin İlahi Komedya­'sında yer almaktadır:

Gördüm Camilla'yı, Penthesilea'yı;

Diğer bir köşede Kral Latinus'u

Oturuyordu yanında Lavinia, kızı.[10]

Ayrıca Floransalı yazar Giovanni Boccaccio'nun 1361-62'de yazdığı, tarihî ve mitolojik kadınların biyografilerinden oluşan bir koleksiyon olan De mulieribus claris­'te görülür.[11]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d Grimal 2012, s. 424
  2. ^ Grimal 2012, s. 787
  3. ^ Bulfinch, Thomas (2018). Klasik Yunan ve Roma Mitolojisi. İnkılâp Kitabevi. s. 235. ISBN 978-975-10-3247-8. 
  4. ^ Vergilius 1995, s. 187
  5. ^ Vergilius 1995, s. 186
  6. ^ Vergilius 1995, s. 192
  7. ^ Grimal 2012, s. 791
  8. ^ Grimal 2012, s. 716
  9. ^ Higgins, Charlotte (22 Mayıs 2009). "Review: Lavinia by Ursula Le Guin". The Guardian. 24 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2022.  (İngilizce)
  10. ^ Dante Alighieri (2020). "Kanto IV – 125-126". İlahi Komedya - Cehennem. Alfa Yayınları. s. 65. ISBN 978-605-038-057-6. 
  11. ^ Boccaccio, Giovanni (2003). Famous Women. I Tatti Renaissance Library. 1. Virginia Brown tarafından çevrildi. Cambridge, MA: Harvard University Press. s. xi. ISBN 0-674-01130-9.  (İngilizce)

Genel[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]